Με Τις πληγές Σου με αγγίζεις

ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΣΟΥ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙΣ

Ανάμεσα σε Γη και ουρανό
να σε κοιτώ με σπαραγμό...
και στης καρδιά μου τα κομμάτια.

Εσύ μια απέραντη στοργή
στου άφατου Σου πόνου την οδύνη
εκλιπαρείς, παρακαλείς
με τις πληγές σου με αγγίζεις.

Nα μείνω μου ζητάς με προσμονή
σε εκείνη την υπερκόσμια γαλήνη...

Της αιώνιας ουράνιας ζωής εκεί
όπου ο Κόσμος σου αναπολεί
την επουράνια ευτυχία με ΕΙΡΗΝΗ !!!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ...
Ιφιγένεια Γεωργιάδου

Facebook - Διάλογοι

• Μαθητεία Γνώσης & Επιστήμης 22 Μαρτίου 2014

Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία Κυριακή 7-12-2014: Sophia Siglitiki Drekou: «Nα μείνω μου ζητάς με προσμονή σε εκείνη την υπερκόσμια γαλήνη...» επιμένω και αγωνίζομαι διαπλέοντας βουνά και θάλασσες να μείνω Ιφιγένεια. 7 Δεκεμβρίου 2014 στις 1:27 μ.μ.

Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Sophia, είναι το απαραίτητο πλαίσιο.... για την συνάντηση την αγαπητική..... που όλοι προσμένουμε την ώρα και την στιγμή ...για να φανεί η ομορφιά ...της διάπυρης ψυχής του άλλου!!!!! 7 Δεκεμβρίου 2014 στις 1:31 μ.μ.

Στυλιανός Ματθαίου: Κύριε και Θεέ μου......Τα σύννεφα, στο πέρασμά σου, σταμάτησαν το ταξίδι τους, να ξαποστάσουν, στις φυλλωσιές των δέντρων.....Είμαστε ακυβέρνητοι, φτερό στον Άνεμο.....Μας έδειξες την φωτιά της αγάπης, με τη σταυρωτική σου πορεία.....Καμπουριάζουμε το κορμί μας, να προσκυνήσουμε την ΑΓΑΠΗ, να συνεχίσουμε την σταυρωτική σου πορεία.....!! 7 Δεκεμβρίου 2014 στις 6:57 μ.μ.