Η εντροπία της μετατροπής στο ενδιάμεσο

Όσο να πέσει
και η τελευταία σταγόνα

και να διαλυθεί
μες τον ωκεανό του σύμπαντος.

τότε όλα θα σκορπίσουν...Γ Μ

Λυσιτελής η γέννεσις στην χρονική
αοριστία απροσδιόριστη τέλεση.

Οριοθετεί στον εν λόγω στίχο του

 την λυσιτελή πανουργία
της ασύνθετης στέρησης

 στου διάσπαρτου σε συνθετική νομολογία 

στερεοποιητικής επιστασίας

 ωκεάνιας συμπαντικής ενοποιητικής μέθεξης.

Η τοποθέτηση τον καθιστά
αμέτοχο μεταβατικό μελετητή

μελλοντικό ταξιδευτή στο ασύνορο
του τέλους του κόσμου.

Αρνείται να δεχτεί μια λυτρωτική
μετουσιωτική θεραπευτική μορφή

 στο ύστατο της συντελείας του αιώνος.

Είναι μυσταγωγικής φύσης

 η τελευταία... με το ...όλα.

Η εντροπία της μετατροπής στο ενδιάμεσο 
λειτουργεί σαν μετασχηματισμός υλικής ουσίας. Ι.Γ

Ιφιγένεια Γεωργιάδου