Κανονικοποίηση...
η αναφορική τεχνική της κρατικής meta φορικής ...
δομική συσχέτιση της πληροφορικής στην ενδοχώρα με την παγκοσμιοποιητική συγκρότηση της globality υπεροχής ...
μιας αναλλοίωτα σταθεροποιητικής εξαγωγής...
της ψηφιακά υποστηρικτικής συναλλαγής...
Model κυριαρχικό...
αποδοχή απαξιωτική της σωματικής εμπειρίας...
Ιφιγένεια Γεωργιάδου
ιφιγένεια γεωργιάδου
στους κυβερνητικούς απευθύνομαι...
βρείτε ένα τρόπο να σώσετε την Πάτρα απόψε 14/8/2025
Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou
ιφιγένεια, να η απάντηση που σου έδωσαν οι κυβερνητικοί σήμερα...
Sophia οι πολιτικοί εμφανίζουν στην ακρότητα του λόγου τους την ομολογία του παρασκηνιακού πλέγματος αξιοποίησης και εκμετάλλευσης του δημόσιου χώρου...
Sophia Drekou
ιφιγένεια, εδώ δεν μιλάμε για «ακρότητα» λόγου,
αλλά για ξεκάθαρη αποκάλυψη της αντίληψης
που μας καίει κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Όταν κυβερνητικοί παράγοντες θεωρούν ότι
το πρόβλημα είναι η έλλειψη «εθελοντών» κι όχι η ανικανότητα,
η ανυπαρξία πρόληψης και η διάλυση των δομών,
τότε δεν έχουμε μόνο φωτιές στα δάση·
έχουμε φωτιά στη συνείδηση του κράτους.
Και αυτή η φωτιά δεν σβήνει με εθελοντές,
σβήνει με την πολιτική τους ευθύνη,
που έχει κάνει φτερά και μάλιστα καμένα.
ιφιγένεια γεωργιάδου
Δεν υπάρχει άλλωστε άλλη κανονικότητα
ούτε έχει διαμορφωθεί άλλη
συνταγματική κανονικότητα
πέρα από την κανονικότητα του μνημονίου,
των δεκάδων χιλιάδων σελίδων νομοθεσίας.
Αυτή είναι η μόνη
πραγματικότητα που καλούμαστε να ζήσουμε,
συμφωνούμε ή διαφωνούμε,
Sophia Drekou
ιφιγένεια, η «κανονικότητα» που περιγράφεις είναι συνταγματικά οριοθετημένη αλλά υπαρξιακά ακυρωμένη.
Δεν είναι ζωή, είναι διαχείριση υπολειμμάτων ελευθερίας,
σε μια κοινωνία που έχει μάθει να υπογράφει σιωπηρά την ήττα της.
Και όμως, η συνείδηση δεν υπογράφει.
Μπορεί να σωπαίνει, να καίγεται, να σιωπά... αλλά δεν υπογράφει.
Δεν αποδέχεται την πυρομανή «νομιμότητα» που θεσπίστηκε
με νομοτεχνικά λογοπαίγνια,
ούτε τον αργό θάνατο της χώρας μέσα στη στάχτη.
Η μόνη κανονικότητα που μάθαμε είναι αυτή που φλέγεται και θρηνεί·
και μέσα στις στάχτες αναζητά όχι το Σύνταγμα,
αλλά το Συναίσθημα του Ανθρώπου.
Sophia Drekou
ιφιγένεια, Η «κανονικότητα» του Next Generation EU;
Η εικόνα αυτή δεν είναι απλώς το εξώφυλλο
ενός οικονομικού προγράμματος.
Είναι το σύμβολο της μεταμνημονιακής συνταγματικής πραγματικότητας, όπου το δίκαιο της ανάγκης βαφτίζεται «ανάκαμψη»
και η διαρκής επιτροπεία «ανθεκτικότητα».
Η Ελλάδα 2.0 δεν θεμελιώνεται σε μια νέα κοινωνική συνταγματικότητα, αλλά στην παγίωση μιας νομοθετικής υπερπαραγωγής,
που συχνά παρακάμπτει ή απονευρώνει την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Η έννοια της «ανθεκτικότητας» αναφέρεται τελικά όχι στη δημοκρατία,
αλλά στην αντοχή της κρατικής μηχανής σε κοινωνικές αντιδράσεις.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Αντώνης Μανιτάκης
στο pdf που παραθέτεις παραπάνω,
η μόνη κανονικότητα που απομένει σήμερα
είναι αυτή των δεκάδων χιλιάδων σελίδων μνημονιακής νομοθεσίας...
η «επιτελική κανονικότητα» ενός κράτους που λειτουργεί
με όρους διαχείρισης και όχι ουσιαστικής λογοδοσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.