Χωρίς την δική σου ενωτική αγάπη

Χωρίς την δική σου ενωτική αγάπη

Ιφιγένεια Γεωργιάδου - Σοφία Ντρέκου

«Χωρὶς τὴ μαθηματικὴ τάξη, δὲν στέκει τίποτε:
Ούτε οὐρανὸς έναστρος, ούτε ρόδο. Προπαντὸς ένα ποίημα. Κι εὐτυχώς ότι μ᾿ έκανε ἡ μοίρα μου γνώστη τών μουσικών ἀριθμών, ότι κρέμασε μίαν ἀχτίνα ἐπὶ πλέον τὸ άστρο τής ημέρας στὴν όρασή μου καὶ κάνοντας τὰ γόνατά μου τραπέζι ἐργάζομαι, ως νά ῾ταν νὰ φτιάξω έναν έναστρο οὐρανό, ή ένα ρόδο.» (Οι μουσικοὶ αριθμοί - Νικηφόρος Βρεττάκος)

Με καταδιώκουν μαρτυρικά αυτές οι ατελείωτες στιγμές της αοριστίας
μιάς φλογισμένης ευαισθησίας, της τρομαγμένης ευθυκρισίας,
στην απεραντοσύνη των συλλογιστικών της απειρίας,
εκστατικών υποβολών, ενός αδιάφανου περιπεπλεγμένου είναι
σε υποδοχείς μικρής περιοριστικής, αποφατικά σιωπηλής
εμβέλειας περιοριστικής ενός αδυσώπητα αδρανούς συμβατικού λόγου.

Χωρίς την δική σου ενωτική αγάπη των μέγιστων αγαπητικών σου προσπαθειών, μέσα από τις διακριτές παρεμβάσεις σου στο ρυθμιστικό σύνολο της ταραγμένης πνοής, δεν υφίσταται τίποτε. Μόνο ένα δικό σου ποίημα και ανασαίνω... Πριγκίπισσά μου... Αξίζεις όλη την αγάπη και την καλοσύνη στην σημειολογία της καθημερινής προσευχητικής αναφοράς.

Sophia Siglitiki Drekou » ιφιγένεια γεωργιάδου 22 Νοεμβρίου 2014

Sophia Siglitiki Drekou: «Χωρὶς τὴ μαθηματικὴ τάξη, δὲν στέκει τίποτε: Ούτε οὐρανὸς έναστρος, ούτε ρόδο. Προπαντὸς ένα ποίημα. Κι εὐτυχώς ότι μ᾿ έκανε ἡ μοίρα μου γνώστη τών μουσικών ἀριθμών, ότι κρέμασε μίαν ἀχτίνα ἐπὶ πλέον τὸ άστρο τής ημέρας στὴν όρασή μου καὶ κάνοντας τὰ γόνατά μου τραπέζι ἐργάζομαι, ως νά ῾ταν νὰ φτιάξω έναν έναστρο οὐρανό, ή ένα ρόδο.» (Οι μουσικοὶ αριθμοί - Νικηφόρος Βρεττάκος). Ιφιγένεια και χωρίς την δική σου ενωτική αγάπη των μέγιστων αγαπητικών σου προσπαθειών, μέσα από τις διακριτές παρεμβάσεις σου στο ρυθμιστικό σύνολο της ταραγμένης πνοής, δεν υφίσταται τίποτε. Μόνο ένα δικό σου ποίημα και ανασαίνω...

1. 
   

   3:09

   Parov Stelar - The Princess (Official Video)

ιφιγένεια: Sophia με καταδιώκουν μαρτυρικά......αυτές οι ατελείωτες στιγμές της αοριστίας ....μιάς φλογισμένης ευαισθησίας .....της τρομαγμένης ευθυκρισίας.... στην απεραντοσύνη των συλλογιστικών της απειρίας ... εκστατικών υποβολών.... ενός αδιάφανου περιπεπλεγμένου είναι..... σε υποδοχείς μικρής περιοριστικής ...αποφατικά σιωπηλής.... εμβέλειας περιοριστικής....ενός αδυσώπητα αδρανούς συμβατικού λόγου.Σε ευχαριστώ ...ευγνωμονώ την καλοσύνη σου ....να είσαι πάντα χαρούμενη και ευτυχισμένη γλυκιά μου!!!!!!!! Το αξίζεις!!!!!!! 22 Νοεμβρίου 2014 στις 1:12 μ.μ.

Sophia: Κι εσύ αξίζεις όλη την αγάπη και την καλοσύνη στην σημειολογία της καθημερινής προσευχητικής αναφοράς. 22 Νοεμβρίου 2014 στις 1:17 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου 22 Νοεμβρίου 2014 στις 2:04 μ.μ.

Sophia Siglitiki Drekou: Η αλληλεγγύη είναι προϋπόθεση επιβίωσης - η αέναη φανέρωση. 22 Νοεμβρίου 2014 στις 2:07 μ.μ.

Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο: Η αέναη φανέρωση

Karolina Palaiologou: Ἀπ' ὅ,τι βλέπω ἔχετε ἀναπτύξει τούς δικούς σας, πολύ ἰδιαίτερους, κώδικες γλωσσικῆς ἐπικοινωνἰας !!! Καί γιά ἐμᾶς εἶναι χάρμα νά τούς ἀπολαμβάνουμε !!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 6:45 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου » Sophia Siglitiki Drekou Καρδούλα μου καλημέρα... τι θεάρεστο έργο επιτελείς!!!! Η Παναγία να σε προστατεύει πάντα !!!!!! 23 Νοεμβρίου 2014

1. 
   
   

   2:05

   Εγώ κι εσύ μαζί !!!!

Sophia Siglitiki Drekou: Τί χαρά μου έδωσες.... ευχαριστώ πολύ Ιφιγένειά μου!!!
23 Νοεμβρίου 2014 στις 3:32 μ.μ.

Virginia Firiki: Υπέροχο να ξέρεις ότι σε αγαπούν και ότι σε νοιάζονται..!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 3:33 μ.μ.

Sophia Siglitiki Drekou: Βιργινία μου, αν δεν ερχόσουν θα μου έλειπες στο λέω. Το ξέρεις πόσο σε αγαπάμε και ότι τα σχόλιά σου αναπαύουν τις ψυχές μας! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 3:34 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Virginia η καρδούλα της Sophia χτυπά για όλο τον κόσμο με μεγάλη φροντίδα ενδιαφέρον και αγάπη!!!!!!!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 3:36 μ.μ.

Sophia Siglitiki Drekou: »»»» ιφιγένεια μου, χωρίς την δική σου δύναμη και στήριξη και ολίγων καλών και σταθερών αδελφών, 'όπως η αγαπημένη μας Virginia, δεν θα μπορούσα ούτε θα εμπνεόμουν να κάνω τίποτα. Όχι ότι τώρα καταφέρνω κάτι, αλλά απλά και αληθινά λέω... προσπαθώ. «Κι όσο περνάνε και φεύγουν τα χρόνια, και η φιλία μας θα μένει αιώνια...» ΑΜΗΝ Παναγία μου... φύλαξέ μας ★° 23 Νοεμβρίου 2014 στις 5:19 μ.μ.

«Εγώ κι εσύ μαζί. Όταν η τύχη σου θα 'ναι φευγάτη,
και συ μακριά απ’ το ζεστό σου κρεβάτι,
Τότε θυμήσου τη χρυσή συμβουλή.

Εγώ κι εσύ μαζί, Τα βάσανά σου είναι και δικά μου,
και για τους δυο μας χτυπάει η καρδιά μου,
Δυο φιλαράκια με μια ψυχή, Εγώ κι εσύ μαζί,

Μπορείς αν θες να βρεις πιο έξυπνους φίλους,
Να `ναι μεγάλοι και πιο δυνατοί. Μπορείς!!!
Αλλά να ξέρεις τη δικιά μου αγάπη,
δε θα στη δώσει φιλαράκο κανείς...

Κι όσο περνάνε και φεύγουν τα χρόνια,
και η φιλία μας θα μένει αιώνια,
Είναι γραπτό μας μοίρα κοινή...
Εγώ κι εσύ μαζί...! »
Στίχοι: Τζίμης Πανούσης, Μουσική: Randy Newman.

αέναη επΑνάσταση: Χωρίς την δική σου ενωτική αγάπη