16 Φεβ 2015

Συγκράτησα την τόση ευαισθησία μου


Συγκράτησα την τόση ευαισθησία μου

Αργοσαλεύει της καρδιάς μου η αδράνεια
αλλοπαρμένη από την ζέση της χαράς σου.
Συγκράτησα την τόση ευαισθησία μου 
και οδήγησα τον πόνο μου μακριά σου.

Τόσες χαρές δωσμένες 
μέσα στην δίψα μου σκληρές 
και άλαλες με περιβάλλουν.

Ήταν κοντά σου η ελπίδα μου
και τώρα ζώ την μοναξιά σου Ι.Γ



Sophia Drekou 17 Φεβρουαρίου 2015: «Συγκράτησα την τόση ευαισθησία μου και οδήγησα τον πόνο μου μακριά σου.» ιφιγένεια, μάθε μας τον τρόπο...

ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia εμπεριέχει η μνήμη της τελείωσης ....την αρχή και το τέλος κυκλωτικά.....ως δυναμική εναλλαγή των γεγονότων.... 9 ώρες ·

Mazlimi Maria Αχ όμορφα κορίτσια .... 9 ώρες ·

Sophia Drekou: Maria μας, ευωδιάζεις νύχτα λαμπερού φωτός με παριζιάνικες γειτονιές! 9 ώρες ·

Mazlimi Maria: Τα δικά σας αρώματα Σοφία μου είναι πιο ατόφια ,καλό βράδυ καλή μου 8 ώρες

Sophia Drekou: Καλό βράδυ Μαράκι μας! 8 ώρες ·

Sophia Drekou: Η αίσθηση του μνήμης, εναλλάσσεται με την εκστατική λάμψη που έλκει τη γοητεία του από το αίσθημα της φυγής... ιφιγένεια. 8 ώρες ·

Τσίτσος Βασίλειος: Η αλήθεια είναι ότι όλοι θα σε πληγώσουν εσύ πρέπει να βρεις αυτούς για τους οποίους αξίζει να υποφέρεις .....Bob marley...καλό θέμα δεν λέω, αλλά πέρα για πέρα αιρετικό και εν τέλει απάνθρωπο. Γιατί απάνθρωπο είναι να απορρίπτεις τον οποιονδήποτε άνθρωπο, αφού αυτό συμβαίνει όταν επιλέγεις κάποιους άλλους ...Και μη βιαστείτε να κρίνετε συγκρίνοντας κάτι τέτοιο με το του ποιητή μας για τα μικρά και τα μεγάλα ναι ή όχι. Αυτά αναφέρονται στο Συκγκρουσιακό επίπεδο που πολλές φορές ερχόμαστε στις οριακές καταστάσεις όχι στην επιλογή των΄αξίων... Ποιός ορίζει την αξία και με τι κριτήρια; Τι είναι ο άνθρωπος για να εκτιμηθεί και βάσει ποιών κριτηρίων; Ποσοτικών; Ποιοτικών; ομοιότητας; διαφοράς; Τι ορίζει το μέγεθος της προσφοράς ενός ανθρώπου και πως το μετράμε; Μετριέται ο άνθρωπο; Είτε ενεργητικά είτε παθητικά ερμηνέψουμε το "όλοι θα σε πληγώσουν" ο άνθρωπος αν θέλει να λέγεται άνθρωπος δεν εξαιρεί κανέναν από την προσφορά του Τάσος Λειβαδίτης, «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος» Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες — μα ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία. Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή. Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ' τις οβίδες. Δεν έχεις καιρό δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί ν' αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου. Δε θα διστάσεις. Θ' απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου θ' απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο. Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς. Το ξέρω, είναι όμορφο ν' ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς έν' άστρο, να ονειρεύεσαι είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ' το κόκκινο στόμα της αγάπης σου να την ακούς να σου λέει τα όνειρά της για το μέλλον. Μα εσύ πρέπει να τ' αποχαιρετήσεις όλ' αυτά και να ξεκινήσεις γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ' άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο. Εσύ και μες απ' το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου θα συνεχίζεις τον δρόμο σου πάνω στη γη. Κι' όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο απ' τ' άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία. Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν' ασπρίζουν τα μαλλιά σου δε θα γερνάς. Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος Αφού όλο και νέοι αγώνες θ' αρχίζουνε στον κόσμο αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό. Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ' αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη σα να 'γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου. Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια σα να στεκόσουνα μπροστά σ' ολάκαιρο το μέλλον. Να μπορείς, απάνω απ' την ομοβροντία που σε σκοτώνει εσύ ν' ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. [πηγή: Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, Κέδρος, Αθήναι 21979, σ. 18-20] 7 ώρες

ιφιγένεια γεωργιάδου "όλοι θα σε πληγώσουν "ο άνθρωπος αν θέλει να λέγεται άνθρωπος δεν εξαιρεί κανέναν από την προσφορά του. >>> Βασίλειος συμφωνώ ...η προσφορά εισχωρεί σαν μόνιμη δυνητική αποστολή στα βάθη της καρδιάς μου ....οριακή η αποδοχή μίας συγκινησιακής ανατροπής ....που αυθόρμητα με κράτησε... σε χώρους αναμονής και επιθετικής αναβολής..... στην αναμέτρηση με την σκληρή καρδιά .....που πρόβαλλε μπροστά μου... 7 ώρες






Τσίτσος Βασίλειος: Καλή μας Ιφιγένεια ...Η πληγή είναι πληγή και αυτό δεν αλλάζει ...Οι άνθρωποι είναι άνθρωποι και οι άνθρωποι αλλάζουν όταν εκλείψουν οι διαφορές σε πνευματικό πεδίο ...η διαφορετικότητα εκλαμβάνεται ως πολυχρωμία , όχι ως αντίθεση ,,, η αντίθεση δεν είναι διαφορά είναι αναίρεση της θέσης .... 7 ώρες ·

ιφιγένεια γεωργιάδου: αναίρεση της θέσης. >>> Βασίλειος που οριοθετεί με επιμονή τον πόνο που θα αντέξεις....... 7 ώρες ·

Τσίτσος Βασίλειος: Έτσι ακριβώς ...Η υπερβατική αντίθεση ως αντίλογος στο λόγο του άλλου συνίσταται ουσιωδώς στην σύνθεση και όχι στην αντίθεση ως αναίρεση ...Κάθε λόγος κάτι λέει ως μέρος του λόγου ...σε αυτό το κάτι προσθέτουμε ότι λείπει και έτσι συνθέτουμε σιγά σιγά το παζλ της αλήθειας ...Αν πω για παράδειγμα είσαι ψεύτης (ενώ δεν είσαι) τότε αυτό είναι εν δυνάμει αλήθεια, που ενεργοποιείται όταν λες ψέματα ....οπότε έχουμε όταν λες ψέματα είσαι ψεύτης ....το ίδιο συμβαίνει και αλλού. Στο χώρο για παράδειγμα αν ενώσω δύο σημεία έχω μία ευθεία. Αν προσθέσω ενα σημείο εκτός ευθείας και τα ενώσω έχω τρίγωνο αν προσθέσω ένα τέταρτο έχω τετράγωνο και αν αυτό είναι σε άλλο επίπεδο δημιουργώ ιδιότυπη γεωμετρική πρόοδο ...αν στην αρχική μου κίνηση είχα αναίρεση τότε θα παρέμενα πάντα στο ίδιο σταθερό σημείο ...δυστυχώς ο τρόπος που διδάχθηκε ο άνθρωπος την πραγματικότητα δεν είναι και ο καλλίτερος .στο δημοτικό παράδειγμα θεωρούν κάποιοι ότι τα μαθηματικά μπορούν και να διδαχθούν και χωρίς ηθική. Έτσι για παράδειγμα αν θέλω να διδάξω την πράξη της διαίρεσης μπορώ να πώ και να γράψω το εξής... Αν (η μανία των πολλών με το αν) έχω δέκα μήλα και θέλω να τα μοιράσω σε πέντε παιδιά πόσα μήλα θα πάρει το καθένα; Το αν όμως σημαίνει και ότι αν δεν έχω δεν έχω και πρόβλημα αφού τι να μοιράσω αφου δεν έχω. Εμφανίζοντας όμως δέκα μήλα σε πέντε παιδιά τα μοιράζω και λέω έτσι πρέπει να τα μοιραζόμαστε γιατί μόνο έτσι είναι δίκαιο να τα μοιραζόμαστε ...αμέσως μετά μοιράζω τα μήλα από την αρχή και δίνω στο ένα π.χ. τα τέσσερα στο άλλο τα τρία και μετά στο τρίτο δύο και το ένα στο τέταρτο ...αυτομάτως το ένα παιδί παθαίνει σοκ γιατί έμεινα με ένα τεράστιο τίποτα ενώ σίγουρα κι αυτό με το ένα θα έχει παράπονα ...αν αυτό το αφήσω να εκδηλωθεί πολύ φοβάμαι ότι θα θρηνήσουμε θύματα ανάμεσα σε μικρά παιδιά... Σταματάω ως εδώ γιατί ως μαθηματικός σίγουρα μπορείς να το κατανοήσεις καλλίτερα από μένα... 5 ώρες

ιφιγένεια γεωργιάδου Αν..... Βασίλειος η υπόθεση που επιτρέπει στην συλλογιστική ...να αναπτύσσεται με πολλαπλούς βαθμούς ελευθερίας.....στην γοητευτική περιήγηση της.... αναζητώντας την αιτιώδη σχεσιακή νομολογία των φαινομένων... 2 ώρες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.