Πολυδιάστατες δυναμικές

Πολυδιάστατες δυναμικές

Δημητρης Μετσοβιτης 3 ώρες

Às folhas tantas

Do livro matemático
Um Quociente apaixonou-se
Um dia
Doidamente
Por uma Incógnita.
Olhou-a com seu olhar inumerável
E viu-a, do Ápice à Base,
Uma Figura Ímpar;
Olhos rombóides, boca trapezóide,
Corpo otogonal, seios esferóides.
Fez da sua
Uma vida
Paralela a dela
Até que se encontraram
No Infinito.
"Quem és tu?"indagou ele
Com ânsia radical.
"Sou a soma dos quadrados dos catetos.
Mas pode me chamar de Hipotenusa."
E de falarem descobriram que eram
- O que, em aritmética, corresponde
A almas irmãs -
Primos-entre-si.
E assim se amaram
Ao quadrado da velocidade da luz
Numa sexta potenciação
Traçando
Ao sabor do momento
E da paixão
Retas, curvas, círculos e linhas sinoidais.
Escandalizaram os ortodoxos das fórmulas euclideanas
E os exegetas do Universo Finito.
Romperam convenções newtonianas e pitagóricas.
E, enfim, resolveram se casar
Constituir um lar.
Mais que um lar,
Uma perpendicular.

Convidaram para padrinhos
O Poliedro e a Bissetriz.
E fizeram planos, equações e diagramas para o futuro
Sonhando com uma felicidade
Integral
E diferencial.
E se casaram e tiveram uma secante e três cones
Muito engraçadinhos
E foram felizes
Até aquele dia
Em que tudo, afinal,
Vira monotonia.
Foi então que surgiu
O Máximo Divisor Comum
Freqüentador de Círculos Concêntricos.
Viciosos.
Ofereceu-lhe, a ela,
Uma Grandeza Absoluta,
E reduziu-a a um Denominador Comum.
Ele, Quociente, percebeu
Que com ela não formava mais Um Todo,
Uma Unidade. Era o Triângulo,
Tanto chamado amoroso.
Desse problema ela era a fração
Mais ordinária.
Mas foi então que o Einstein descobriu a Relatividade
E tudo que era expúrio passou a ser
Moralidade
Como, aliás, em qualquer
Sociedade.

Τα φύλλα τόσες
Το βιβλίο μαθηματικών
Ένας λόγος ερωτεύτηκε
Μια μέρα
Doidamente
Για μια άγνωστη.
Την κοίταξε με μάτια σου inumerável
Και την είδε, για το apex με βάση,
Μια μοναδική εικόνα ·
Μάτια, στόμα rombóides trapezóide,
Σώμα esferóides otogonal, βυζιά.
Έκανε τη
Μια ζωή
Παράλληλα την της
Μέχρι που βρήκαν
Δεν άπειρο.
" ποιος είσαι?" Έψαξε τον
Με αγωνία.
" είμαι το άθροισμα των τετραγώνων των catetos.
Αλλά μπορείς να με λες υποτείνουσας."
Και να ανακάλυψαν ότι ήταν
- τι, σε αριθμητική, αντιστοιχεί
Οι αδελφές-ψυχές
Ξαδέρφια-μεταξύ-αν.
Και έτσι αγάπησαν
Στο τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός
Παρασκευή ενίσχυση
Χαρτογράφησης
Τη γεύση της στιγμής
Και το πάθος
Ευθείες, καμπύλες, κύκλους και γραμμές sinoidais.
Θα σκανδάλιζε οι ορθόδοξοι euclideanas των παρασκευασμάτων
Και οι exegetas του πεπερασμένο σύμπαν.
Χωρίσατε συμβάσεις newtonianas και pitagóricas.
Και, τέλος πάντων, αποφάσισαν να παντρευτούν
Να αποτελέσει ένα σπίτι.
Ένα σπίτι,
Μια κάθετη.

Κάλεσαν για νονοί
Ο poliedro και η bissetriz.
Και έκαναν σχέδια, εξισώσεις και διαγράμματα για το μέλλον
Ονειρεύομαι μια ευτυχία
Αναπόσπαστο
Και απόκλιση.
Και παντρεύτηκαν και έκαναν ένα βαρετό και τρεις κώνοι
Πολύ αστείοι
Και ήταν ευτυχισμένοι
Μέχρι εκείνη την ημέρα
Που όλα, εξάλλου,
Vira monotonia.
Έπειτα ήρθε
Το μέγιστο κοινό διαιρέτη
Freqüentador τυχαίους πλεγμένους ομόκεντρους κύκλους.
Αχρείοι.
Σας πρόσφερε,,
Η απόλυτη,
Και μείωσε το κοινό παρονομαστή.
Αυτός, λόγος, κατάλαβες
Είναι σαν πουλί,
Μια μονάδα. Ήταν το τρίγωνο,
Τόσο που ονομάζεται γλυκό.
Αυτό το πρόβλημα ήταν η κλάσμα
Πιο προσβλητικό.
Αλλά τότε ο αϊνστάιν κατάλαβε τη σχετικότητα
Και το μόνο που ήταν expúrio έγινε
Ηθική
Όπως σε κάθε
Κοινωνία.

ιφιγένεια γεωργιάδου Μετά την θεωρία στην σχετικότητα η εξερεύνηση της ηθικότητας είχε την μέγιστη αναβίβαση στην θεωρία του φωτός με τα νετρίνα να διαπερνούν την συμπαγή οντότητα του Σύμπαντος κόσμου εξιστορώντας την αρχέγονη ιστορική διαδρομή της εκστατικής αρχής του σύγχρονου κόσμου...σε πολυδιάστατες δυναμικές δομείται με εξισώσεις στοχαστικές η συγκινησιακή ορμή...ενός άγονου πόλου που συνηθίζει να ποδηγετεί την παγκόσμια συμπεριφορική αναγωγή... με ασφυκτικούς αδιέξοδους οικονομικούς πόρους...τότε εμφανίστηκαν οι νέοι όροι οι επιφανειακοί να συντονίσουν την αναρχική υποδομή ενός ανακατασκευασμένου από την αρχή σύγχρονου κόσμου...· 2 ώρες