Κοιτάζοντας τα αστέρια ★Ιφιγένεια Γεωργιάδου★

Όταν τα σκοτάδια πιέζουν 

και η ζωή ακροβατεί 

σε συμπληγάδες πέτρες,

τα Σύμπαντα γίνονται αστείρευτη πηγή 

θαυμασμού και εκτίμησης

του μεγαλείου της άρρητης πηγής ζωής 

που ακατάπαυστα μας καλεί

να ενωθούμε σε άπειρες 

διάστικτες δομές μαζί Του.

Κοιτάζοντας τα αστέρια

 στην παραλιακή κάτι έλειπε.

Ένα φως τρεμόπαιζε

διάφανο σκωπτικό 

μετέωρο ιδανικό

στο δικό σου ρυθμό

ενταγμένο

πληθωρικό.

Ίσως να λησμονεί

ίσως να τρέμει... δεν ξέρω.

Κάτι το ενθαρρύνει και μένει 

πληθωρικά μεταμελημένο

στους ρυθμούς 

της δικής σου ζωής 

μεθυσμένο

επίμαχα θεωρητικά 

και ευμετάβλητα εντυπωσιακά 

τα προγονικά προστάγματα

στης καρδιάς μου τα σκιρτήματα

επηρμένα διαλαλούν παιάνα 

μαχητικούς σκοπούς

από τα βάθη του αιώνα 

των μυστηρίων

εικόνων απολαβές

μοναχικές των πειστηρίων

του μέλλοντος τριβές

στριγγές φωνές

τών σιωπών σου οι τιμές

στο σώμα των εναιώρων

Ιφιγένεια Γεωργιάδου