Μέγεθος και Αξία του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας

Μέγεθος και Αξία του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας

τμήμα ομιλίας του Αγίου Νεκταρίου

Το παραδοθέν παρά του Κυρίου μυστήριον της θείας 

Ευχαριστίας είναι το ανώτερον όλων των μυστηρίων.

Είναι το θαυμασιώτερον των θαυμάτων, όσα η δύναμις του Θεού εξετέλεσεν.
Είναι το υψηλότερον εξ όσων η σοφία του Θεού εξετέλεσεν.
Είναι το υψηλότερον εξ όσων η σοφία του Θεού επενόησεν.
Είναι δε και το τιμιώτερον όλων των χαρισμάτων,
όσα η αγάπη του Θεού εχαρίσατο τοις ανθρώποις
διότι τούτο υπερέχει όλων των άλλων
κατά την αριθμητικήν υπερβασίαν των όρων της φύσεως.

Διότι πάντα μεν τα θαύματα προέρχονται εξ υπερβασίας νόμων τινών της φύσεως,
το μυστήριον όμως της θείας μεταλήψεως υπερέβη πάντας, διό και δικαίως
το θαύμα των θαυμάτων και το μυστήριο των μυστηρίων δύναται να κληθή και να θεωρηθή.

Ο Αριστοτέλης ορίζων τους τρόπους της υπάρξεως των φυσικών 

πραγμάτων ανάγει αυτούς εις δέκα, ούς ονομάζει κατηγορίας*. 

Εισί δε αι εξής: ουσία, ποσόν, ποιόν, προς τι, πού, πότε, 

κείσθαι, έχειν, ποιείν (είτε ενεργείν) και πάσχειν.

Το μυστήριον της θείας Ευχαριστίας υπερβαίνει πάντας τους ειρημένους τύπους, 

διό και δικαίως θαύμα θαυμάτων δύναται να κληθή. Και ιδού η απόδειξις.

Θαύμα κατά την ουσίαν

διότι τα άγια δώρα, ενώ προ της ευλογίας εισίν ουσία άρτου και οίνου,
μετά την ευλογίαν και τον αγιασμόν είναι ουσία του σώματος και αίματος του Χριστού.

Θαύμα κατά το ποσόν

διότι όλον το σώμα του Χριστού εις όλον τον άγιον άρτον  

και επίσης ολόκληρον εις  πάσαν μερίδα. 

Θαύμα κατά το ποιόν 

διότι αισθανόμεθα μεν την ποιότητα του άρτου και του οίνου,

αλλά τρώγομεν και πίνομεν σώμα και αίμα Χριστού. 

Θαύμα κατά το προς τι δηλ. κατά την σχέσιν  

διότι εις την θείαν Ευχαριστίαν είναι μεν αυτός ο Υιός, 

όν εγέννησεν εν χρόνω η Παρθένος Μαρία πλην ενταύθα 

δεν γεννάται κυρίως εκ πατρός η μητρός, αλλά τελεσιουργείται μυστηριωδώς. 

Ώστε εν τω τρόπω της μετουσιώσεως, ήτοι της μεταβολής του άρτου και του οίνου

εις σώμα αυτού, δεν αναφέρεται ούτε εις τον πατέρα ούτε εις μητέρα.

Θαύμα κατά το πού 

διότι ο αυτός Ιησούς Χριστός είναι και εις τον ουρανόν 

και εις την γήν και ο αυτός και εις το ιερόν ημών θυσιαστήριον. 

Θαύμα κατά το πότε

διότι το σώμα Χριστού είναι άφθαρτον και αθάνατον. 
Ως αίμα Χριστού είναι πηγή ζωής αιωνίου, 
αλλά  διαμένουσι  τα  θεία ιδιώματα εν τη θεία Ευχαριστία, 
ενόσω διαμένουσι τα είδη του άρτου και του οίνου. 

Θαύμα κατά το κείσθαι  

διότι εις την θείαν λειτουργίαν θεωρείται ο Ιησούς κείμενος εν τη φάτνη,
ως γεννηθείς,ως επί του σταυρού, ως πάσχων, ως αναστάς και 

ανερχόμενος εις ουρανούς,
ως αναληφθείς και καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, ως υιός και Θεός.

Θαύμα κατά το έχειν

διότι το σώμα και το αίμα του Κυρίου 
έχει εξωτερικήν περιβολήν τα είδη του άρτου και του οίνου.

Θαύμα κατά το ποιείν (είτε ενεργείν),

διότι η μετάληψις των αχράντων μυστηρίων εγγίζει μεν την αίσθησιν, 

αλλ' αγιάζει το πνεύμα.

Θαύμα τέλος κατά το πάσχειν, 

διότι ο θείος άρτος μελίζεται μεν, αλλ’ ως σώμα Χριστού δεν διαιρείται τρώγεται μεν, αλλ' ως σώμα Χριστού δεν δαπανάται. Όθεν η θεία Ευχαριστία, επειδή υπερβαίνει πάντας τους όρους η τας κατηγορίας, υφ' άς εκδηλούνται οι νόμοι της φύσεως, είναι το μεγαλύτερον όλων των θαυμάτων επίσης είναι και το υψηλότερον, επειδή υπερβαίνει πάσαν κατάληψιν.

* Αριστοτέλους κατηγορίαι:

Ουσία πάν φυσικόν όν, είτε φυσικόν πράγμα, είναι μιάς τινός ουσίας ξύλου, λίθου, η άλλου τινός.

Ποσόν έχει εν ορισμένον μέγεθος, μίαν ωρισμένην έκτασιν. Ποιόν έχει μίαν τινά ποιότητα, είναι λευκόν η μέλαν, γλυκύ η δριμύ, η άλλο τι.

Πρός τι αναφέρεται η έχει σχέσιν τινά προς άλλο τι, ο πατήρ προς τον υιόν, η θυγάτηρ και ο υιός προς τους γονείς.

Πού ευρίσκεται εις τινά τόπον ωρισμένον πράγματι η καθημερινόν η ιστάμενον,η κρεμασμένον, η άλλως πώς.

Έχειν έχει εξωτερικά τινά φαινόμενα ως γνωρίσματα της ουσίας.

Ποιείν έχει ενέργειαν τινά προς άλλον.

Πάσχειν να πάσχη τι, ήτοι να κόπτηται, να δαπανάται κ.τ.λ.

Πηγή Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο: Λόγος Εκκλησιαστικός Ε' Κυριακή των νηστειών, Περί Θείας Ευχαριστίας, Υπό Νεκταρίου Δ. Κεφαλά Μάρτιος 10 έτος 1885. Εν Αθήναις εκ του Τυπογραφείου Γεωργίου Σταυριανού Πατησίων 9. Πληκτρολόγηση Ιφιγένεια Γεωργιάδου.

Περισσότερα: ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ