Νυν και αεί...
εσαεί η παραμονή...
στην ευεργεσία της ψυχής...
με πίστη συνδεδεμένοι...
στην χάρη του Ιησού Χριστού μας
άρρηκτα ενωμένοι
Ιφιγένεια Γεωργιάδου
Πριν γεννηθώ Υπήρχε ένα τραγούδι που άκουσα,
δεν υπήρχε μορφή, αλλά όλα τα άλλα,
σκέψεις χωρίς όνομα ενώθηκαν
και έγιναν εγώ, αν ήταν τρομακτικό,
δεν υπήρχε τίποτα, φαινόταν έτσι,
δεν υπήρχε ούτε ένας ήχος που ήταν λάθος,
δεν υπήρχε τρεμούλιασμα, μόνο
Νόμιζα ότι θα μπορούσα να ζήσω σε έναν κόσμο
που δεν ήταν ευγενικός, αλλά πες μου γιατί;
Πάντα με ρωτάς "Γιατί;" γιατί δεν λες τίποτα,
γιατί υπάρχει τόση σιωπή και θορυβώδες "Γιατί;
" Με ρωτάτε ξανά και ξανά, γιατί δεν λέτε τίποτα,
μην σιωπάτε, εδώ, κόψτε τη σιωπή,
η πόλη είναι ολοκαίνουργια σήμερα.
Εκπνεύστε ήχους, ανακατέψτε μεταξύ σας
και ακούστε τη φωνή σας
Κάθε φορά που αυτός ο χτύπος της καρδιάς επιταχύνεται,
θα φέρω το τέλος σε αυτόν, αλλά αν αυτή η ζωή καταστραφεί,
θα πρέπει να μου πείτε γιατί;
Πάντα με ρωτάς "Γιατί;" Γιατί δεν λέτε τίποτα,
γιατί υπάρχει τόση σιωπή που ρέει, "Γιατί;
" Γιατί δεν λέτε τίποτα, ακόμα κι αν είναι η μοίρα,
παρακαλώ κόψτε το σε κομμάτια με τα χέρια σας,
αν πρόκειται να το χρησιμοποιήσετε πριν μάθετε
ποια είναι η πραγματική φύση αυτού του συναισθήματος,
η φωνή σας θα αντηχήσει στο κενό της νύχτας
που φαίνεται να εξαφανίζεται.
Ακόμα και σήμερα, οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας
είναι όμορφα διάσπαρτες και συναντιόμαστε
στην τεμπέλικη πλοκή της μοίρας,
αλλά ακόμα και αυτό κλωτσιέται από το πόδι
και οι δυο μας χορεύουμε ψηλότερα
και εκείνη τη στιγμή, ακόμη και ο Θεός
δεν έχει ακούσει ποτέ έναν ήχο
που ακόμη και ο Θεός δεν έχει ακούσει ποτέ πριν,
ένιωσα σαν να ήμουν ακόμα σε θέση
να τον κάνω να ακούγεται μαζί σας. Ένιωσα σαν αυτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.