εικ. Η καταστροφή των Ιεροσολύμων και του
Ναού του Σολομώντα από τον Ρωμαίο Τίτο (70 μ.Χ.)
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΡΟΛΕΓΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΑΥΤΟΝ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ
Και εξελθών ο Ιησούς επορεύετο από του ιερού.
Αυτή είναι η τελευταία επίσκεψη του ιερού. Από της εξόδου αυτής ο οίκος ούτος έμεινεν έρημος, ως προείπε εν τη προς τους Γραμματείς και Φαρισαίους ομιλία αυτού Κγ,38-39 παρ.116.
Κατά τινα Ιουδαϊκήν αφήγηση εν Ιωσήπου Πολεμ. Ιουδ,στ’,5,3, οι άγγελοι φύλακες του ναού εγκατέλιπον αυτόν εν βραδυτέρα εποχή «εν ημέρα Πεντηκοστής κινήσεως και κτύπου ιερείς αντιλαβέσθαι πρώτον, έπειτα φωνής αθρόας ένδοθεν ακούσαι,από του εσωτάτου ιερού αυτοίς ειπούσης: Μεταβαίνομεν εντεύθεν».
Εν τη του Τακίτου ιστορία ε’,13 αναφέρεται το εξής: «Expassae repente delubri fores et audita major humana vox excedere deos,simul ingens motus excedentium» ήτοι ανεώχθησαν αίφνης του ιερού αι θύραι και με’ιζων η κατ’ άνθρωπον φωνή ηκούσθη, ότι εξέρχονται οι θεοί, άμα δε μέγας θόρυβος εξερχομένων.
Εν τω τεσσαρακοστώ έτει προ της καταστροφής των Ιεροσολύμων, η λαμπάς του ναού εσβέσθη αφ’ εαυτής, κατά τας Ιουδαϊκάς αφηγήσεις, και η συναγωγή κατέστη τόπος κενός από του Θεού, διότι δεν ανεγνώρισαν τον Χριστόν.
Και προσήλθον οι μαθηταί αυτού επιδείξαι αυτώ τας οικοδομάς του ιερού. Ο Μάρκος προστίθησι «και τους λίθους».
Κατά τον Ιώσηπον τινές των λίθων τούτων είχον μήκος μεν 45 πήχεων,ύψος δε 5 και πλάτος 6.
Οι λίθοι ούτοι αναμφιβόλως απετέλουν τον τοίχον τον κτισθέντα από της βάσεως κατά τας τρείς πλευράς του λόφου Μορία πληρωθείσας δια γής ώστε να σχηματίζηται χώρος εφ’ ού να ανεγερθή η οικοδομή.
Ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς. Ου βλέπετε πάντα ταύτα; Αμήν λέγω υμίν. Ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον ός ου μη καταλυθήσεται.
Και όντως ούτως εγένετο υπό των στρατιών του Τίτου 70 μ.Χ, ήτοι μόλις μετά 35 έτη από των παθών του Κυρίου και ο Ιώσηπος λέγει. «Κελεύει Καίσαρ ήδη την τε πόλιν άπασαν και τον ναόν κατασκάπτειν… τον δ’ άλλον άπαντα της πόλεως περίβολον όντως εξωμάλισαν οι κατασκάπτοντες, ως μηδέποτε οικησθήναι πίστιν αν έτι παρασχείν τοις παρελθούσιν» (Ιωσήπου Ιουδ. Πολ.Ζ α',1) ο δε Μαϊμωνίδης, Ιουδαίος ιστορικός, αναφέρει ότι ο Ταρέντιος Ρούγος, αξιωματικός του στρατού υπό τον Τίτον, ηροτρίασεν αυτά τα θεμέλια του ναού.
Ούτω επληρώθη η υπό του Μιχαίου προφητεία η λέγουσα. «Διά τούτο δι' υμάς Σιών ως αγρός αροτριασθήσεται και Ιερουσαλήμ εις οπωροφυλάκιον έσται, και το όρος του Οίκου εις άλσος δρυμού» (γ’,12). Άξιον παρατηρήσεως εστί προς τοις άλλοις, ότι ο Τίτος δεν επεθύμει την καταστροφήν του ναού.
Οι στρατιώτες ωθούμενοι υπό μίσους ακατασχέτου κατά των Ιουδαίων, λαφυραγωγήσαντες τον ναόν εγκατέλιπον αυτόν εις βοράν του πυρός, ώστε και παρά την θέλησιν του Καίσαρος κατεπυρπολήθη ο ναός.
Άγιος Νεκτάριος
Ευαγγελική Ιστορία
Επιμέλεια: Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο: Έρευνα, Μελέτη, Ποίηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.