1 Ιουλ 2014

0476 Προτιμούσα να πιστεύω στο Θεό, παρά να τον βλέπω μέσα σ΄όλη του τη δόξα (Κάνει κρύο στο άπειρο;)


Προτιμούσα να πιστεύω στο Θεό, 
παρά να τον βλέπω μέσα σ' όλη του τη δόξα.

Κάνει κρύο στο άπειρο;

«Τα καλοπιάσματα μου, οι περιποιήσεις μου, 
οι αμυαλιές μου, οι μικροπαραλείψεις μου,
 
δεν ξέρω ποτέ τι αντιδράσεις θα προκαλούσαν 
στον κύριο Τest. 

Αλλά σας ομολογώ

 πως τίποτα δεν με δένει περισσότερο μαζί του 
απ' αυτή την αβεβαιότητα για τις διαθέσεις του.

Στο κάτω κάτω, είμαι ευτυχής 
που δεν καταλαβαίνω και πολύ καλά, 

που δεν μαντεύω διόλου
 την κάθε μέρα, την κάθε νύχτα, 
την κάθε επόμενη στιγμή 
του περάσματος μου στη γή. 

Η ψυχή μου, αυτό που διψάει
 περισσότερο από κάθε τι άλλο, 
είναι να μένει έκπληκτη.


Η αναμονή, η διακινδύνευση, λίγη αμφιβολία, 
την αναπτερώνουν και την αναζωογονούν,

 πολύ περισσότερο απ' ότι η κατοχή της βεβαιότητας. 

Νομίζω πως αυτό δεν είναι καλό αλλά έτσι είμαι, 
παρά τις επιπλήξεις που κάνω στον εαυτό μου.

Εξομολογήθηκα, 

κι όχι μόνο μία φορά,πως έχω σκεφτεί 

ότι προτιμούσα να πιστεύω στο Θεό 
παρά να τον βλέπω 

μέσα σ' όλη του τη δόξα,

 πράγμα για το οποίο επιτιμήθηκα. 

Ο εξομολόγος μου είπε 

πως αυτό είναι 

περισσότερο κουταμάρα παρά αμαρτία.»

«Ο κύριος Τεστ» Πωλ Βαλερύ (1871-1945) 

σε μετάφραση Τίτου Πατρικίου.
Το βλέμμα μου σταματάει στο άπειρο 
και μετά πάει ακόμα πιο πέρα κι απ' αυτό. 

Δεν κρυώνω εκεί. 

Διεκδικώ όλα εκείνα που ανήκουν σ' εμάς τους ανθρώπους 
και δίνω το χέρι μου σε όποιον το χρειάζεται για να στηριχτεί. 

Αλληλεγγύη... Στήριγμα... 

Μας δυναμώνει η αγάπη γι αυτό και την πολεμάνε. 
Όταν έχω παραθερμανθεί στο εφήμερο, 

όταν έχω κάψα για φθαρτό και θνητό, ναι, 
θά'χει κρύο κολασμένο στο άπειρο.

 «Ζηλεύω» το άπειρο.

 Πως να κάνει κρύο εκεί, αφού πήγε ο Παύλος, 
μέχρι τρίτου Ουρανού; 

Ν' ακούσω «ρήματα άρρητα»

 είτε εν σώματι, είτε εκτός σώματος.

Κάνει κρύο στο άπειρο;

Αφού και εμείς είμαστε μέρος του απείρου αισθανόμαστε. 
Φυσικά υπάρχει μια διαφορά και η διαφορά είναι ότι εμείς 

έχουμε το προνόμιο της προσωπικής παρέμβασης Του άγιου Θεού 

ως προς την δημιουργία μας. 

Είμαστε πρόσωπο και αυτό μας δίνει την δυνατότητα,
 μέσα από την χάρη να έχουμε αντανακλαστικά 
πολύ ποιο προχωρημένα από την κτίση, 

να μπορούμε να ακούμε να αισθανόμαστε έγκαιρα 
και έτσι οι διαθέσεις μας να έχουν γρήγορα τις διακυμάνσεις. 

Θα έλεγα είμαστε το ραδιοφωνάκι σε σχέση με τα ερτζιανά.

Ναι το άπειρο χάρη σε μας και κρυώνει, 
ζεσταίνεται, ίσως και να κλαίει.




ιφιγένεια γεωργιάδου Sophia κάνει κρύο στο άπειρο;


τι λές ...κάνει κρύο στο άπειρο; 

Падаю, как пепел сигарет И Москва увидит полёт Я так влюблён, что аж самому тошно И снова пью, чтобы оставить прошлое Ты – моё нежное и моё пошлое Слова имеют вес, но им сейчас грош цена Скажи, какая девушка простит измену – мудрая? А какой мужик простит измену – глупый? Сука, люблю эти споры о жизни: Кто прав, кто виноват – нет Давай лучше потрём за бизнес Та рюмка водки на столе ведь мне открыла тайну Что без тебя я не могу, и, как дурак, скучаю Плевать, какой год в паспорте – Я тебя старше, младше, больше, меньше, выше, ниже Мы говорим на равных Я часто слышу, как дышат часы Время спотыкается, порой спешит Может быть, встретимся и всё решим? Я буду рядом, буду навсегда, только скажи Падаю, как пепел сигарет Но твоя любовь поднимет вверх И Москва увидит полёт Плевать, кто нас не поймёт – я с тобой Падаю, как пепел сигарет (Я падаю) Но твоя любовь поднимет вверх (Поднимет вверх) И Москва увидит полёт Плевать, кто нас не поймёт – я с тобой Ты мне так часто говоришь о том, что я люблю сложности Но ты сама такая сложная, так что прости Мы любим делать голову друг другу, часто – ссоры Потом ходим по квартире час, будто незнакомы Но я готов с тобой знакомиться снова и снова В воздухе пепел твоих чувств, и ведь это так весомо Ты в каждой строчке, в каждой песне моего альбома И пусть сейчас не рядом мы – я жду тебя дома Я часто слышу, как дышат часы: Время спотыкается, порой спешит Может быть, встретимся и всё решим? Я буду рядом, буду навсегда, только скажи Падаю, как пепел сигарет Но твоя любовь поднимет вверх И Москва увидит полёт Плевать, кто нас не поймёт – я с тобой Падаю, как пепел сигарет (Я падаю) Но твоя любовь поднимет вверх (Поднимет вверх) И Москва увидит полёт Плевать, кто нас не поймёт – я с тобой И снова перепутаны педали Ведь мы остановили то, о чём мечтали Любили, летали, но друг друга мы не разгадали И если есть на свете ангел – то это ты Я буду рядом навсегда, только скажи Падаю, как пепел сигарет Но твоя любовь поднимет вверх И Москва увидит полёт Плевать, кто нас не поймёт – я с тобой Падаю, как пепел сигарет (Я падаю) Но твоя любовь поднимет вверх (Поднимет вверх) И Москва увидит полёт Плевать, кто нас не поймёт – я с тобой


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.