Στα ίχνη της Ποίησης

Εισαγωγικό σημείωμα για την Ποιητική συλλογή

του Γιώργου Πολίδη «Στα ίχνη της Ποίησης»

Ιφιγένεια Γεωργιάδου

Ένας βιοπαλαιστής στο χώμα της μάννας Γής αστείρευτα γειωμένος

θεωρητικά καταρτισμένος στην γενναιόδωρη απαντοχή του καθρεπτίσματος

σε ένα εικονικά απέραντο Ουρανό όταν ομολογεί έκπληκτος

την αρμονία θαύμασα, με το χαμόγελό σου κύμα ξαναέγινα, άνεμος των μαλλιών σου 
οριοθετεί την σχέση που συναντά η πηγή της έμπνευσης στην μακρυνή γραμμή των οριζόντων της απέραντης πηγής των δυνατοτήτων της θαλασσινής περιπλάνησης

μέσα στην ομορφιά της ανθρώπινης ψυχής άπλωσε το χέρι σου,

πιάσε το δικό μου μαζί θα τον περάσουμε, τον δρόμο της σιωπής σου. 

Με ελπίδα πορείας μοναδικής  από  λιμάνια με ευτυχίες περαστικές

που κούρσευε ξένων κόπων τις χαρές γιατί δεν έμαθε να υπηρετεί τη λευκότητά τους 
ομολογεί  μα πάντοτε έλειπα σαν κατσαπλιάς οριοθετώντας μία σχέση μυστική 

μετέωρα ακροβατική εκεί που αναζητεί να συναντήσει των ηρώων

την μοίρα την αποφασιστική κι έσχισες την καρδιά να χωρέσεις 

τον κόσμο σου μέσα μου, μα ήταν η εξορία μου.

Η επάρκεια της εξορίας θα μετατραπεί στο σπήλαιο των ατόφιων ψιθυρισμών 

γαλάζιο κρατήρα θεραπεύεις στους επισκέπτες της στοργής σ' αγαπώ! 

γιατί μου δίνεις ταυτότητα χωρίς κατηγορία... και η κατηγορία αλληγορικά

θα διαβαστεί ως μομφή και ως ανάδειξη εξειδικευμένης παρότρυνσης ιδεατής 

χωρίς κατηγορία οξύνοων φιλοσόφων ικανοτήτων μεταιχμιακών

που διακρίνουν τις εποχές των ουρανών. 

Τώρα που γίνεται κάτοχος διανοητικών ιριδισμών θα αφεθεί λυτρωτικός 

συνειδητά αιρετικός να νοιώσει της πράξης της μοναδικής το αποτέλεσμα

ποια γνώση στα βαθειά του ποταμού της λήθης χάσαμε! 

Ανάλαφρα διστακτικά σχεδόν αδιόρατα και παιδικά αναρωτιέται 

μήπως κάποιου ζωντανού Θεού το άρμα πετάξαμε!

Αναφωνεί με σχεδόν πρωτόγονη ιαχή  Ζωή! Ζωή! Ζωή! Αργά θα είναι 

όταν σε γνωρίσω ταπεινωμένα ομολογεί και μόνο αυτό γνωρίζω! 

Σταδιακά με υπομονή σε βαθύτερα μέρη θα αναπτυχθεί Κρυμμένη στα ενδότερα εσύ

μετά τα τέλη της ταπεινοσύνης και στις αρχές της ποίησης! 

Να συναντήσει την πηγή της ανεξερεύνητης μυστηριακής απαντοχής

πάντα βρίσκω ναυάγια θαλασσοδαρμένα με αγέρα αλμυρό.

Απαλλαγμένος από της σύγκρουσης την επιβαρρυντική αναστολή

αφήνεται να στροβιλιστεί  σε λευκές αντιθέσεις εμμονικές

αντιθετικών  συλλογισμών  όταν η νύχτα το πέπλο απλώνει

και σκεπάζει τους θόρυβους δεν λερώνουν πια οι ζωές 

και ακούς λευκές τις φωνές.

Αναζητά ένα ρυθμό μα κι ο αιθέρας της ψυχής που πια δεν έχει ρυθμό 

σε ψυχικές μεταβάσεις τρομακτικές Πιάσε την ησυχία και τεμάχισέ την σε ήχους. 

Δες μέσα τι έχει και κάνε μια σύνθεση αναλύοντας συνθετικά την επιμεριστικές διατάξεις Νάζι, Ξελάφρωμα, Οικείο,Ρομαντισμός, Σεμνότητα, Τάξη,

Ύπαρξη,Φανέρωση, Χριστός,Ψαλμωδία,Ωδή.

Λειτουργικά αδιαφορεί να εντοπίσει την αναμονή σε κύκλους δυσθεώρατης συστροφής διακανονιστικών αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων εννοιών ετεροβαρών.
Κι ότι νάζι δεν λερώνει και τα νάζια είναι λευκά, κάπου εκεί κοντά

και η καρδιά η εύφλεκτη αστραποβολά να συνθέσει τους μακρινούς

δυσανάγνωστους οραματισμούς συνειδησιακών φαινομένων  

Συνείδησις εστί, αισθήσεως ακριβεστάτης θεωρία των Όντων» 

Επαρκής οδηγητής Ω! του παραδόξου έρωτος θαύματος 

σε μυστηριακές ενάρξεις αρχηγέτες  ουράνιων δυνάμεων  ερώτων 

λειτουργεί θεραπευτικά σκόρπισε τη θέρμη ονείρων μυστική πνοή στου κόσμου 

απάνω τις πληγές μέχρι να αντικρύσει την ανθρώπινη υστέρηση της αντοχής

που λιποψυχά το ταξίδι μας κοπιαστικό  χωρίς σταματημό αντιδρά αποφασιστικά 

διερευνώντας μεταφυσικά της έρημης αιωνιότητος διάρκεια η των Δώρων προσφορά.

Μία καταβύθιση εκεί στην χώρα την ποιητική διαπιστώνει κόσμος μικρός, τρέχει κι αυτός 
μα έχει χάσει την στάση, διστακτικός ευαίσθητος αφηγητής την προσπέρασε μαγεμένος 

μεσ' τη βιάση, καταλήγει σε μιας θέσης την στήριξη την μοναδική για να φτάσει
να 'δεί και ν' αγγίξει αυτά, που και σε μια στάση μπορεί να ζήσει.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ