Αλλά μάκαρ πάντιμε φερόλβιε (συ που φέρεις την ευτυχία)

Αθανάτων καλέω και θνητών αγνόν

άνακτα ουράνιον Νόμον αστροθέτην

σφραγίδα δικαίην πόντου τ ειναλίου 

και γής φύσεως το βέβαιον

 ακλινές αστασίαστον αεί τηρούντα νόμοισιν οίσιν

 άνωθε φέρων μέγαν ουρανόν αυτός οδεύει

 και φθόνον ου δίκαιον ροίζου τρόπον

(τον άδικο φθόνο αποδιώκει αυτός ως ορμητική κίνηση)

 αυτός ελαύνει ος και θνητοισιν βιοτής τέλος εσθλόν εγείρει 

(αυτός διεγείρει στους ανθρώπους το καλό τέλος ζωής) 

αυτός γαρ μούνος ζώων οίηκα

(αυτός μόνο κατέχει το πηδάλιον 

των ζώων...κατευθύνει την ζωή)

 κρατύνει γνώμαις ορθοτάτησι 

συνών αδιάστροφος αιεί ωγύγιος

(πανάρχαιος) 

πολύπειρος αβλάπτως 

πάσι συνοικών τοις νομίμοις...

ανόμοις δε φέρων κακότητι βαρείαν...

αλλά μάκαρ πάντιμε φερόλβιε

(συ που φέρεις την ευτυχία) 

πάσι ποθεινέ ευμενές ήτορ

(έχεις ευμενή καρδία) 

έχων μνήμην σέο πέμπε φέριστε.

(μη μας λησμονάς ω άριστε)

LXIV Ύμνος ΝΟΜΟΥ
ΟΡΦΕΩΣ ΥΜΝΟΙ

Ο μύθος του Ορφέα

Ο Ορφέας γεννήθηκε στην περιοχή της Θράκης περίπου τον 6ο αιώνα π.Χ. Ήταν γιος της Κλειώς και του Σαγρου (Οίαγρου). Βασιλιά της Θράκης. Διδάχτηκε από τον Απόλλωνα τη λύρα όπου μ' αυτήν μπορούσε να μαγεύει τα πάντα με τους μαγικούς ρυθμούς που έπαιζε. Πρώτος ποιητής και εμπνευσμένος αοιδός.

Η ζωή του δεν είναι παρά η ιστορία των κυρίαρχων και ακατανίκητων εκφράσεων της αρμονίας. Πολλοί από τους αρχαίους είχαν εξυμνήσει αυτή την υπέροχη δύναμη της λύρας του Ορφέα, αυτό το Θεϊκό μάγεμα που από τους ανθρώπους που τρέχουν να το ακούσουνε μεταδίδεται σε ολόκληρη τη φύση. Τα άγρια θηρία βγαίνουν από τις φωλιές τους και έρχονται να σταθούν μπροστά στα πόδια του, τα δέντρα, ακόμα και οι βράχοι μετακινούνται για να έρθουν να τον ακούσουν.

Η Ευρυδίκη, η αγαπημένη σύζυγος του Ορφέα, μια μέρα που έτυχε να ξεφύγει από την ερωτική καταδίωξη του βοσκού Αρισταίου, τσιμπήθηκε από ένα φίδι που ήταν κρυμμένο στα χόρτα. Το τσίμπημα ήταν θανατηφόρο.

Ο Ορφέας μη μπορώντας να απαλύνει τον πόνο του αποφάσισε να κατέβει στον Άδη να την αναζητήσει. Ο Πλούτωνας δέχτηκε να του την επιστρέψει με έναν όρο, να μη γυρίσει να την κοιτάξει μέχρι να ανεβούν στην επιφάνεια της γης. Ο Ορφέας δεν κρατήθηκε όμως, και λίγο πριν φτάσουν στη γη του φωτός γυρίζει γρήγορα να δει αν τον ακολουθούσε και τότε αυτή χάθηκε για πάντα από τα μάτια του. Υπάρχουν πολλές παραδόσεις για τον θάνατο του Ορφέα.

Οι επικρατέστερες είναι ότι τον Ορφέα διαμέλισαν οι Μαινάδες επειδή δε σεβόταν τον Θεό τους Διόνυσο και η άλλη παράδοση που μας λέει ότι τον Ορφέα κατακεραύνωσε ο Διας επειδή αποκάλυπτε τα ιερά μυστικά στους ανθρώπους.

ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ

Ο Ορφέας είναι ιδρυτής μιάς θρησκείας που στη συνέχεια ίδρυσε τα Ορφικά Μυστήρια. Συνδέεται άμεσα με τον Απόλλωνα και αυτό δείχνει τον Ηλιακό χαρακτήρα του Θεού. Η σύζυγός του Ευρυδίκη, που το όνομά της ήταν ένα από τα ονόματα που δίνουν στην Αυγή, επιβεβαιώνει την Ηλιακή προέλευση του Μύθου. Η κάθοδος στον Αδη συμβολίζει την Νυχτερινή πορεία του Ηλίου που σ' αυτό το μύθο φαίνεται σαν την αναζήτηση της αγαπημένης του Ευρυδίκης (Αυγή). Το ότι ο Ορφέας μπορούσε να ανεβαίνει και να κατεβαίνει στον Αδη, χωρίς τρομερές μάχες και εμπόδια, μας δηλώνει ότι ήταν μυημένος σε μεγάλα μυστήρια και ότι μπορούσε να κυριαρχεί στον θάνατο. Η δύναμη που είχε το παίξιμο της λύρας του μας δηλώνει την αρμονία που μπορεί να εκδηλωθεί με τη μουσική και πώς αυτή μπορεί να επηρεάζει όλα τα Οντα.

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ

6 5 1 [σύνολο 3] (6+5+1=12=1+2=3) Ο Ρ Φ Ε Α Σ } 8 9 4 1 [σύνολο 5]

Το άθροισμα των φωνηέντων μας δείχνει το εσωτερικό μέρος του Ορφέα που όπως βλέπουμε είναι το 3, που συμβολίζει τον πρώτο ολοκληρωμένο κύκλο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σχετίζεται και με τον τριπλό Ηλιακό Λόγο. Το άθροισμα των συμφώνων μας δείχνει την παρουσία του όντος στον εκδηλωμένο κόσμο. Αυτός ο αριθμός στο όνομα "Ορφέας" είναι το 5, που βρίσκεται στη μέση των αριθμών και παράγεται από τον πρώτο αρσενικό και τον πρώτο θηλυκό αριθμό (3+2=5). Ο αριθμός 5 είναι ο αριθμός των αισθήσεων -ο Ορφέας λόγω της Θείας Μουσικής του μπορεί και κυριαρχεί στις αισθήσεις-. Ο αριθμός 8 που είναι το αποτέλεσμα της ιερογαμίας του αριθμού του πνεύματος και της ύλης χαρακτηρίζει τον Ορφέα σα σύνολο.

5 3 3 1 8 [σύνολο 2] Ε Υ Ρ Υ Δ Ι Κ Η } 6+2=8 9 4 2 [σύνολο 6]

Εσωτερικά βλέπουμε ότι η Ευρυδίκη χαρακτηρίζεται από τον αριθμό 2 που δηλώνει την θηλυκή της φύση. Το 6 που χαρακτηρίζει την τελειότητα, λόγω της φύσης του (1+2+3=6), χαρακτηρίζει επίσης την εξωτερική στάση και μορφή της Ευρυδίκης. Το άθροισμα των δύο αριθμών 2+6 είναι 8 που όπως παρατηρούμε είναι ο ίδιος αριθμός με του Ορφέα.

• Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ 8 ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ 3+5 ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ 8 ΤΗΣ ΕΥΡΥΔΙΚΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ 2+6 ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΘΕΣΗ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ (3,5) ΕΝΩ ΤΗΣ ΕΥΡΥΔΙΚΗΣ ΑΠΟ ΘΗΛΥΚΟΥΣ (2,6).

Αν προσθέσουμε το αριθμό του Ορφέα και της Ευρυδίκης έχουμε τον αριθμό 16 δηλαδή 1+6=7 που είναι και ο αριθμός των χορδών της λύρας του Ορφέα αν και στη συνέχεια ξέρουμε ότι πρόσθεσε άλλες δύο χορδές και τις έκανε 9. Αυτό συμβολίζει την ανώτερη ψυχή του Ορφέα που ξεπερνά τα 7 ανθρώπινα σώματα προσθέτοντας το Αδι και το Ανουπαδάκα.

ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ

Ο Ορφέας στο Γεωμετρικό Κλειδί συμβολίζει το 7κτινο αστέρι που κάθε ακτίνα είναι και μια χορδή της λύρας του. Η Ευρυδίκη συμβολίζει τον κύκλο που χωρίζεται από μία γραμμή. Ο μισός είναι άσπρος και ο άλλος μισός μαύρος και δηλώνει το ύφος των τραγουδιών και το πέρασμα από τη μία μορφή στην άλλη, όρθιο ημικύκλιο ανάποδο ημικύκλιο.

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ

Στο Αστρολογικό κλειδί βλέπουμε τον Ορφέα να συμβολίζει τον Ήλιο, ο οποίος όταν είναι στον ουρανό γίνεται ζωοδότης για όλα τα όντα. Η κάθοδος στον Άδη συμβολίζει την νυχτερινή πορεία του Ήλιου και η αναζήτηση της Ευρυδίκης την αναζήτηση της Αυγής που όταν βγαίνει ο Ήλιος αυτή χάνεται.

ΑΛΧΗΜΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ

Ο Ορφέας ήταν μία από τις πιο σημαντικές μορφές της ελληνικής μυθολογίας. Σ' αυτόν ο μύθος αποδίδει τη μεταρρύθμιση των Ελευσίνιων Μυστηρίων, την επιπρόσθεση της λατρείας του Διονύσου στο αρχαίο τελετουργικό. Σε ολόκληρη την ιστορία του εμφανίζεται αμφιταλαντευόμενος ανάμεσα στις υψηλές σφαίρες του Πνεύματος και στις σφαίρες της ύλης, ανάμεσα στον Απόλλωνα και το Διόνυσο. Αντιπροσωπευτική μορφή του ήρωα, σημαίνει ότι έχει κάποια υπεράνθρωπη διάσταση. Τραγουδάει πάνω απ' όλα τη ζωή και το νόημά της.

Το πραγματικό μυθικό του τραγούδι είναι καλλιτεχνικό μονάχα στο μέτρο όπου ο μύθος είναι πηγή κάθε τέχνης. Πολύ δευτερεύουσα σημασία έχει το ότι η ορφική τέχνη χρησιμοποίησε κιόλας τη μετρική μορφή που παράμεινε μέσο καλλιτεχνικής και ποιητικής έκφρασης. Ακόμη και η διονυσιακή πλάνη του Ορφέα, αιτία της εξαφάνισης της αυθεντικής οπτικής (του θανάτου της Ευρυδίκης), τρέφεται από τις μυθικές δυνάμεις στο μέτρο όπου είναι δαιμονικές.

Η ποίησή του και η συμπεριφορά του είναι και οι δύο εκδηλώσεις με μυθική σημασία: η αποτυχία της ορμητικής του εξύψωσης προς την Ευρυδίκη (προς την υπερσυνειδητή οπτασία) έχει την έννοια μιας ηρωικής πάλης που ακολουθείται από μια πολύ αντιπροσωπευτική ήττα. Το τραγούδι του Ορφέα και η ζωή του απεικονίζουν την ουσιαστική σύγκρουση που βασανίζει την ανθρώπινη ζωή και που, εξελιγμένη εκδήλωση της πρωταρχικής διχόνοιας, συμβολίζεται σε όλους τους μύθους από την πάλη ανάμεσα στο θεϊκό και στο δαιμονικό.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ

Ο Ήλιος-Ορφέας κάνει να στρέφονται προς αυτόν όλα τα ζωντανά όντα. Όταν ο μύθος μας αναφέρει ότι οι άνθρωποι, τα ζώα, τα φυτά, ακόμα και οι βράχοι έρχονται κοντά του όταν παίζει τη λύρα μας δηλώνει τις 4 αλυσίδες εξέλιξης και ότι όλα τα όντα έχουν ψυχή, ακόμα και οι βράχοι. Γιατί μόνο ότι έχει ψυχή καταφέρνει να ακούσει, και η μελωδία (ενέργεια) του Ήλιου ακουμπά και ανταποκρίνεται σε όλα τα επίπεδα ύπαρξης. Η κάθοδος στον Άδη συμβολίζει την πτώση των σπόρων στη γη και τον πόνο της γέννησης.

ΜΟΡΦΟΓΕΝΝΕΤΙΚΟ ΚΛΕΙΔΙ

Εδώ βλέπουμε τη δημιουργία μιας νέας μορφής της λύρας που από 7 χορδές έχουμε 9. Από άλλη άποψη έχουμε από 5 7 χορδές, και έτσι δημιουργούνται δύο ακόμη σκαλοπάτια εξέλιξης των μορφών, Αδι, Ανουπαδάκα ή Βούδι, Ατμα. Επίσης βλέπουμε ότι με τη δύναμη της λύρας δηλ. του ήχου μπορούσε να δώσει μορφή στις πέτρες, βάζοντας τη μία πάνω στην άλλη και με αυτόν τον τρόπο να δημιουργεί τείχοι. Ο διαμελισμός του Ορφέα, από τις Μαινάδες και ειδικότερα του ταξίδι του κεφαλιού του διαμέσου των υδάτων στη Λέσβο δημιουργούν μια ιερή γεωγραφία, γιατί βλέπουμε ότι εκεί δημιουργείται ένα ιερό και το κεφάλι συνεχίζει να δίνει χρησμούς για αρκετό καιρό.

Ο μυθικός έρωτας του Ορφέα και της Ευρυδίκης.

Ο Ορφέας αποτελεί ακόμη μια τραγική φιγούρα της ελληνικής μυθολογίας που η αγάπη τον οδηγεί στο να παραβιάσει όλα τα απαγορευμένα των θεών, να κατέβει στον Κάτω Κόσμο και στο τέλος να χάσει για πάντα τη μεγάλη του αγάπη.

Βίντεο: Οι ιεροί λειτουργικοί Ύμνοι των Ελλήνων αποβλέπουν εις την δημιουργίαν πνευματικού κλίματος, δια την επιτέλεσην Ιερουργίας ή και Θεοφανείας.

Videos Ορφέως Ύμνοι - Orpheus Hymns 

Ορφικός ύμνος Νόμου με μετάφραση στα νεοελληνικά

Ορφικός Ύμνος Νόμου

Ἀѳανάτων καλέω καὶ ѳνητῶν ἁγνὸν ἄνακτα, οὐράνιον Νόμον, ἀστροѳέτην, σφραγῖδα δικαίαν πόντου τ’ εἰναλίου καὶ γῆς, φύσεως τὸ βέβαιον ἀκλινὲς ἀστασίαστον ἀεὶ τηροῦντα νόμοισιν, οἷσιν ἄνωѳε φέρων μέγαν οὐρανὸν αὐτὸς ὁδεύει, καὶ φѳόνον οὐ δίκαιον ῥοίζου τρόπον ἐκτὸς ἐλαύνει· ὃς καὶ ѳνητοῖσιν βιοτῆς τέλος ἐσѳλὸν ἐγείρει· αὐτὸς γὰρ μοῦνος ζώιων οἴακα κρατύνει γνώμαις ὀρѳοτάταισι συνών, ἀδιάστροφος αἰεί, ὠγύγιος, πολύπειρος, ἀβλάπτως πᾶσι συνοικῶν τοῖς νομίμοις, ἀνόμοις δὲ φέρων κακότητα βαρεῖαν. ἀλλά, μάκαρ, πάντιμε, φερόλβιε, πᾶσι ποѳεινέ, εὐμενὲς ἦτορ ἔχων μνήμην σέο πέμπε, φέριστε.

Μετάφραση στην νεοελληνική γλώσσα:

Των αθανάτων θεών προσκαλώ και των θνητών ανθρώπων τον αγνόν ανακτά, τον επουράνιον Νόμον, αυτόν πού κατατάσσει (θέτει εις τάξιν) τα άστρα, με οικαίαν σφραγίδα καί του θαλασσίου πόντου καί της γης, αυτόν πού φροντίζει πάντοτε να είναι ή φύσις σταθερά, ασάλευτη, αδιατάρακτη δια ειδικών, μερικωτέρων νόμων, διά των οποίων κατευθύνει τα πάντα άνωθεν καί διατρέχει καί κυριαρχεί αυτός, ο Υπέρτατος Νόμος τον μέγαν ουρανόν, καί τον άδικον φθόνον αποδιώκει αυτός ως ορμητική κίνησις αυτός διεγείρει εις τους ανθρώπους το καλόν τέλος του βίου διότι μόνον αυτός κατέχει το πηδάλιον των ζώων (κατευθύνει την ζωήν), επειδή έχει ορθοτάτας γνώμας, είναι πάντοτε αμετακίνητος, πανάρχαιος, με μεγάλην πείραν συγκατοίκων αβλαβώς με όλους τους δικαίους, αλλά εις τους παρανομούντας (τους αδίκους) επιφέρει βαρείαν ζημίαν, βλάβην Αλλά ώ μακάριε, πολύτιμε, συ πού φέρεις την ευτυχίαν εις όλους περιπόθητε. έχων ευμενή καρδίαν μη μας λησμονής ώ άριστε.