Η οντολογική διαφορά και ο
διαχωρισμός Ακτίστου και κτιστού
"Κοινή πάντες οι άγιοι πατέρες επί της ακτίστου φασί τριάδος ουκ έστιν ευρείν όνομα της φύσεως δηλωτικόν" [Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, Λόγος 3,2,10, ΓΠΣ, τ. Α', 664].
"Τελειωτάτην ακαταληψίαν" χαρακτηρίζουν οι άγιοι Πατέρες την Αγία Τριάδα. Τα δε ονόματα που εμείς χρησιμοποιούμε προς δήλωση της θείας ουσίας είναι καταχρηστικά και άκρως συμβατικά προκειμένου να δυνηθούμε κατά χάριν να κατανοήσουμε, δια της παχυλότητος της ημετέρας διανοητικής κτιστότητος, την οντολογική ακαταληψία που μας χαρακτηρίζει ατενίζοντες την Παναγία και Αδιαίρετη Τριαδική Θεότητα.
Η βασικότερη, ουσιαστικότερη, αληθέστερη, ακραιφνότερη, διαφορά στους χώρους της δογματικής Ορθοδόξου διδασκαλίας της Εκκλησίας μας είναι η οντολογική διαφορά και ο διαχωρισμός Ακτίστου και κτιστού. Αυτή τη διαφορά κομίζει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και γι' αυτήν ιδιαίτερα λαμπρύνεται. Ας έχουμε τις πρεσβείες του ικετευτικώς.
Καλό ξημέρωμα στην παρέα μας, καλό εκκλησιασμό. Άς κάνουμε χώρο στην αγάπη.
Σχόλια
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: η οντολογική διαφορά και ο διαχωρισμός Ακτίστου και κτιστού. " η κοσμική ενοποίηση υπερβαίνει τους διαχωρισμούς και αναζητεί την υπέρβαση στην ψυχική ευφορία της αναγέννησης μας!!! 16 Μαρτίου 2014 στις 12:42 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: Καλή μου Ιφιγένεια μ' αρέσει το σχόλιό σου και επίτρεψέ μου να σχολιάσω κάτι από τον Θεόδωρο Στουδίτη. Με το διαχωρισμό μεταξύ κτιστού-ακτίστου, υπάρχουν δύο ριζικά διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι ο Θεός και το άλλο είναι κτίση, δηλαδή το αιώνιο και αυθύπαρκτο Ον και τα δημιούργημά Του.
Σύμφωνα με αυτή τη διάκριση έχουμε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε και τις συνέπειες που άπτονται αυτής της παραδοχής, που ως κύριο στόχο στους Έλληνες πατέρες, δε θέλει να υπομνηματίσει απλώς την απόλυτη κυριαρχία του όντος όντος πάνω σε όλη την κτίση, αφού τη δημιουργεί από την ανυπαρξία -πράγμα το οποίο στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία δε νοείται- αλλά πρώτιστα να καταδείξει ότι ο Θεός δημιουργεί κάτι ριζικά διάφορο ως προς την ουσία του, πράγμα επίσης ξένο προς την Ελληνική σκέψη. Η κτίση ποιοτικά σε τίποτα δε μοιάζει με το Θεό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ύπαρξή της. 16 Μαρτίου 2014 στις 3:01 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: Και κάτι από τον Μάξιμο τον Ομολογητή, ο Θεός είναι ο διαρκώς παρέχων την ουσία, αλλά και τη ζωή και τη σοφία και τη θέωση στην κτίση. Αλλά ο Θεός είναι Αυτός ο οποίος συγκρατεί και συγκροτεί το παν στο είναι, δηλαδή κατ' ελάχιστο στην παρουσία της ουσίας του. 16 Μαρτίου 2014 στις 3:04 π.μ.
Vicky Polymenakou: Ας κάνουμε χώρο στην αγάπη!!!!...τι ωραία λόγια!!!!!...το εύχομαι σε όλους μας!!!...καλή κι ευλογημένη εβδομάδα!!! 16 Μαρτίου 2014 στις 9:57 π.μ.
Δημήτριος Π. Λυκούδης: Καλημέρα Σοφία μου καλόκαρδη και ευγενική! Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής είναι εις εκ των φιλοσοφημένων Πατέρων της Εκκλησίας μας και κατά συνέπεια, έχω την αίσθηση, δεν ταιριάζει η παρούσα θέση του με την ανάρτηση γενικότερα περί Ακτίστου και κτιστού. Ομιλώ περί της δογματικής διαφοροποιήσεως. Οι δε παραπάνω σχολιακές αναρτήσεις σου μου αρέσουν πολύ. Καλημέρα 16 Μαρτίου 2014 στις 11:03 π.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Σοφία +Δημήτρης απορίες: "ο Θεός είναι ο διαρκώς παρέχων την ουσία," παρέχει την ουσία του ως ταυτότητα η διαφοροποιημένη σε ότι ονομάζουμε άκτιστη ενέργεια; 16 Μαρτίου 2014 στις 2:30 μ.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: το αιώνιο και αυθύπαρκτο Ον και τα δημιουργήματα Του. "οι ανάγκες διαχωρισμού στο θεολογικό λόγο υπαγορεύονται από γνωστικούς περιορισμούς; 16 Μαρτίου 2014 στις 2:51 μ.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Η κτίση ποιοτικά σε τίποτα δε μοιάζει με το Θεό" οδηγεί στην αδυναμία ανάπτυξης διανοητικής επαφής και συναισθηματικής επικοινωνίας; 16 Μαρτίου 2014 στις 2:38 μ.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Ο εντοπισμός της διαφορετικότητας στην ποιότητα με ποιά διαδικασία προσδιορίζεται; 16 Μαρτίου 2014 στις 2:40 μ.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: ουκ έστιν ευρείν όνομα της φύσεως δηλωτικόν" το κατανοώ σαν δήλωση αδυναμίας λεκτικής που προέρχεται από αποδοχή διανοητικής ανεπάρκειας(ευρείν); 16 Μαρτίου 2014 στις 2:44 μ.μ.
Δημήτριος Π. Λυκούδης: Η διαφορά κ. Ιφιγένεια Ακτίστου και κτιστού είναι οντολογική, είναι διαφορά ποιότητας και φύσεως, ως τονίζω σχετικά στην αρχική ανάρτηση. Αυτό εξωτερικεύεται δια των Ακτίστων θείων ενεργειών του Θεού, γεγονός που καθιστούν τον άνθρωπο εν δυνάμει "κοινωνό" τους κατά χάριν, χωρίς ταυτόχρονα να καταλύεται το απροσπέλαστον της Θείας ουσίας που παραμένει αμέθεκτον, ακοινώνητον, απροσριόριστον, ακατανόητον, αμέριστον. 16 Μαρτίου 2014 στις 6:44 μ.μ.
group-Sophia.Drekou / Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία
Σοφία Ντρέκου: Καλή μου Ιφιγένεια μ' αρέσει το σχόλιό σου και επίτρεψέ μου να σχολιάσω κάτι από τον Θεόδωρο Στουδίτη. Με το διαχωρισμό μεταξύ κτιστού-ακτίστου, υπάρχουν δύο ριζικά διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι ο Θεός και το άλλο είναι κτίση, δηλαδή το αιώνιο και αυθύπαρκτο Ον και τα δημιούργημά Του.
Σύμφωνα με αυτή τη διάκριση έχουμε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε και τις συνέπειες που άπτονται αυτής της παραδοχής, που ως κύριο στόχο στους Έλληνες πατέρες, δε θέλει να υπομνηματίσει απλώς την απόλυτη κυριαρχία του όντος όντος πάνω σε όλη την κτίση, αφού τη δημιουργεί από την ανυπαρξία -πράγμα το οποίο στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία δε νοείται- αλλά πρώτιστα να καταδείξει ότι ο Θεός δημιουργεί κάτι ριζικά διάφορο ως προς την ουσία του, πράγμα επίσης ξένο προς την Ελληνική σκέψη. Η κτίση ποιοτικά σε τίποτα δε μοιάζει με το Θεό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ύπαρξή της. 16 Μαρτίου 2014 στις 3:01 π.μ.
Σοφία Ντρέκου: Και κάτι από τον Μάξιμο τον Ομολογητή, ο Θεός είναι ο διαρκώς παρέχων την ουσία, αλλά και τη ζωή και τη σοφία και τη θέωση στην κτίση. Αλλά ο Θεός είναι Αυτός ο οποίος συγκρατεί και συγκροτεί το παν στο είναι, δηλαδή κατ' ελάχιστο στην παρουσία της ουσίας του. 16 Μαρτίου 2014 στις 3:04 π.μ.
Vicky Polymenakou: Ας κάνουμε χώρο στην αγάπη!!!!...τι ωραία λόγια!!!!!...το εύχομαι σε όλους μας!!!...καλή κι ευλογημένη εβδομάδα!!! 16 Μαρτίου 2014 στις 9:57 π.μ.
Δημήτριος Π. Λυκούδης: Καλημέρα Σοφία μου καλόκαρδη και ευγενική! Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής είναι εις εκ των φιλοσοφημένων Πατέρων της Εκκλησίας μας και κατά συνέπεια, έχω την αίσθηση, δεν ταιριάζει η παρούσα θέση του με την ανάρτηση γενικότερα περί Ακτίστου και κτιστού. Ομιλώ περί της δογματικής διαφοροποιήσεως. Οι δε παραπάνω σχολιακές αναρτήσεις σου μου αρέσουν πολύ. Καλημέρα 16 Μαρτίου 2014 στις 11:03 π.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Σοφία +Δημήτρης απορίες: "ο Θεός είναι ο διαρκώς παρέχων την ουσία," παρέχει την ουσία του ως ταυτότητα η διαφοροποιημένη σε ότι ονομάζουμε άκτιστη ενέργεια; 16 Μαρτίου 2014 στις 2:30 μ.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: το αιώνιο και αυθύπαρκτο Ον και τα δημιουργήματα Του. "οι ανάγκες διαχωρισμού στο θεολογικό λόγο υπαγορεύονται από γνωστικούς περιορισμούς; 16 Μαρτίου 2014 στις 2:51 μ.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Η κτίση ποιοτικά σε τίποτα δε μοιάζει με το Θεό" οδηγεί στην αδυναμία ανάπτυξης διανοητικής επαφής και συναισθηματικής επικοινωνίας; 16 Μαρτίου 2014 στις 2:38 μ.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Ο εντοπισμός της διαφορετικότητας στην ποιότητα με ποιά διαδικασία προσδιορίζεται; 16 Μαρτίου 2014 στις 2:40 μ.μ.
Ιφιγένεια Γεωργιάδου: ουκ έστιν ευρείν όνομα της φύσεως δηλωτικόν" το κατανοώ σαν δήλωση αδυναμίας λεκτικής που προέρχεται από αποδοχή διανοητικής ανεπάρκειας(ευρείν); 16 Μαρτίου 2014 στις 2:44 μ.μ.
Δημήτριος Π. Λυκούδης: Η διαφορά κ. Ιφιγένεια Ακτίστου και κτιστού είναι οντολογική, είναι διαφορά ποιότητας και φύσεως, ως τονίζω σχετικά στην αρχική ανάρτηση. Αυτό εξωτερικεύεται δια των Ακτίστων θείων ενεργειών του Θεού, γεγονός που καθιστούν τον άνθρωπο εν δυνάμει "κοινωνό" τους κατά χάριν, χωρίς ταυτόχρονα να καταλύεται το απροσπέλαστον της Θείας ουσίας που παραμένει αμέθεκτον, ακοινώνητον, απροσριόριστον, ακατανόητον, αμέριστον. 16 Μαρτίου 2014 στις 6:44 μ.μ.
group-Sophia.Drekou / Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.