Για τον Γέροντα Πατέρα
Ταις αρμονικαίς συντελείαις καθοδηγούμενοι....
Μέσα στο νού της απεραντοσύνης Του
δημιουργεί ενοποιεί και αστράφτει
η φωτοειδής ενέργεια
του απίστευτου κάλλους Του
Τα βήματα σου ακολουθώ,
με μια κρυμμένη ανησυχία,
για του κορμιού σου
Μέσα σε δρόμους μακρυνούς,
που η τύχη τους χαρίζει
και σου ζητώ μαζί μ' αυτό
το ατέλειωτο ταξείδι,
να έρθει εδώ κοντά στο φώς
της ώρας που ορίζει
της αντοχής τον οδηγό,
την μέρα να κρατήσει.
Φαίδων Γεωργιάδης:
Απρίλιος 1924 - 7 Αυγούστου 2015
Απρίλιος 1924 - 7 Αυγούστου 2015
Μνήμη αιώνια και ακατάλυτη
† Ας βάλουμε στην προσευχή μας τον Φαίδων,
είναι ο σαρκικός πατέρας της αγαπημένης μας
που † εκοιμήθη μόλις εχθές και σήμερα εκηδεύθη.
Καλόν Παράδεισο (κ.) Φαίδων.
- ιφιγένεια γεωργιάδου 10 Αυγούστου στις 3:13 μ.μ. ΦΑΙΔΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Απρίλιος 1924 - Αύγουστος 2015
- αέναη επΑνάσταση 8 Αυγούστου στις 5:37 μ.μ.
- ΑΓΑΠΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ 8 Αυγούστου στις 5:40 μ.μ.
- Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία 8 Αυγούστου στις 5:38 μ.μ.
- Greg Gilpathis » ιφιγένεια γεωργιάδου 9 Αυγούστου στις 6:44 μ.μ.
- Vaia Tzatzara » ιφιγένεια γεωργιάδου 9 Αυγούστου στις 9:28 μ.μ.
- ιφιγένεια γεωργιάδου 10 Αυγούστου στις 3:28 μ.μ.
- Theodoros Nikiforakis » ιφιγένεια γεωργιάδου 10 Αυγούστου στις 4:10 μ.μ.
Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός,
δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου,
καθὼς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς,
τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου,
φωτοδότα δόξα σοι.»
Σοφία, Για να μπορέσει μια ζωή να γεννηθεί
δεν φτάνει μόνο μια γυναίκα να πονέσει
δίνει κι ο άντρας το δικό του το φιλί
το φως του ήλιου ένα παιδί για ν' ανταμώσει
Μπορεί η μάνα να 'χει ευθύνη σοβαρή
κι από τα σπλάχνα της το αίμα της να δίνει
μα κι ο πατέρας είναι ήρωας κρυφός
και την αγάπη του κανένας δεν θα κρίνει
Με το φως του ήλιου Ιφιγένεια,
μπορείς να φωτίσεις κάθε πρόσωπο
και να δεις το χαμόγελο τους.
Για το χαμόγελό σου τραγουδώ
γιατί μου δείχνει πως το κλάμα έχεις γνωρίσει
και για το βάδισμά σου το γλυκό
που μόνο όποιος σκόνταψε μπορεί να εκτιμήσει
Για το χαμόγελό σου τραγουδώ
που όσο κι αν πόνεσες δεν το εγκαταλείπεις
που με κουράγιο με γεμίζει αν το δω
και χάνονται με μιας τα σύννεφα της λύπης
Είμαι στ’ αλήθεια τυχερός που σ’ έχω εδώ
όταν τα πράγματα ζορίζουνε τριγύρω
και ξέρω αν τύχει και ποτέ εξαντληθώ
θα 'σαι στο πλάι μου επάνω σου να γείρω.
Ιφιγένεια μετά από αυτό το άσμα,
δεν πρόκειται να ξαναπώ ποτέ κουβέντα για σένα ...
εγώ νόμιζα ότι ακούτε μόνο ροκ και Μπετόβεν.
Ιφιγένειά μου, ''Άλλα είναι τα μάτια του Λαγού,
κι' άλλα της Κουκουβάγιας..''
Ο άντρας φυτεύει το φασόλι, και τέλος.....!
Η μάνα γης, τραβάει τα υπόλοιπα,
γιαυτό και ο Θεός εν δικαίω είπε,
''Διά της τεκνογονίας σωθήσεται η γυνή.'',
κάτι που δεν είπε, γιά τον σπορέα άντρα...!
Στυλιανος, μεγάλες αλήθειες γράφεις ...
ένα μεγάλο ευχαριστώ μόνο για τον πατέρα μου
θέλω να εκφράσω που του οφείλω
την πνευματική μου ανάπτυξη και συνοχή
μέσα από την παρακολούθηση του δικού του
τιτάνιου αγώνα να διατηρήσει την δική μου συγκρότηση
και ισορροπία μέσα στις πολλαπλές αντιξοότητες
που συνάντησα και συναντώ σε ετούτη την ζωή...
Καλο παραδεισο...
ΑπάντησηΔιαγραφή