ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ
Αν ήξερε ότι εγώ ένοιωθα
την νοσταλγία της συνέχειας
στο μικρό λαθεμένο βήμα
της κλειστής πόρτας
θα μπορούσε να τραυλίσει
ένα μοναχό συλλαβισμό
δεν ξέρω…
ήμουν εκεί φεύγοντας.
Θα άκουγα την φωνή σου
μα γέλαγα δυνατά.
Πόσο δυνατό ήχο
έχει η φωνή σου
Μικρέ Χριστέ
Ενώνεις τον κόσμο μας.
Είναι μεγάλη η απόσταση
και εσύ μόλις που έχεις
εμφανίσει ένα μικρό ανίσχυρο
βρεφικό κορμάκι.
Ολος ο κόσμος μια αυταπάτη
της εικονικής προβολής ...
εικονικών αιτιάσεων
μιας ιστορικής αναδρομής...
προεκτάσεις μνημονικής
καταγραφής...όλων των ενδεχομένων
των θέσεων μιας πραγματικής
συν αλλαγής διαθέσεων...
προς επίτευξη της κοσμικής
εναρμόνιας συνοχής
και νοητικής αποδοχής...του ιδιάζοντος ...
του μερικά εναλλακτικού...
στερητικού περιοριστικού
προσωπικού επιτρόπου...
του αναληθούς...
Ιφιγένεια Φ. Γεωργιάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.