2 Οκτ 2014

0152 Ο Θεός είναι το μέρος του όλου ως γενεσιουργός ολότης του μέρους.



  •  π.Δαμιανός συγχωρέστε με ...μπήκα σε πειρασμό .....
  • να γράψω τα φιλοσοφικά μου παράδοξα.....
  • Ο Θεός είναι το μέρος του όλου 
  • ως γενεσιουργός ολότης του μέρους.....
  • το σώμα είναι το όλον του κυττάρου ....
  • και το κύτταρο το μέρος του σώματος .....
  • σε άρρηκτους αδιάσπαστους δεσμούς
  • ακολουθίας και συνέχειας.



Ο Θεός είναι το μέρος του όλου 

ως γενεσιουργός ολότης του μέρους.
 π.Δαμιανός Σαράντης 
«Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ· Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ»
Ο αββάς Δουλάς, ο μαθητής του αββά Βησσαρίωνος, διηγήθηκε: 
«Κάποτε που βαδίζαμε στην παραλία, δίψασα 
και είπα στον αββά Βησσαρίωνα:
 “Αββά, διψώ πάρα πολύ!”. 
Ο γέροντας, αφού έκανε προσευχή, μου είπε: 
“Πιες από τη θάλασσα!”…». 


  • Αγαπητή ιφιγένεια γεωργιάδου: Είναι ευχάριστος πειρασμός 

  • για μας να αντικρίζουμε τα εμφιλόσοφα

  •  (και καθόλου παράδοξα) σχόλιά σου. 

  • Τι, σύμπτωση! Αυτήν την συζήτηση είχα 

  • κι εγώ χθες βράδυ με τον πνευματικό μου. 

  • Ο Θεός, δεν λησμονεί να βρίσκεται μυστικά παντού. 

  • Και έτσι, βρίσκεται δυναμικά και στο επιμέρους. 

  • Η άτμητη ολότητα, σκορπιέται αθόρυβα στα απειράριθμα κλάσματά της. 

  • Και όλα τα κλάσματα, ακόμη και τα ελάχιστα μικροτμήματα, 

  • επειδή φέρουν την θεία ενέργεια, ρέουν προς την ολότητα. 

  • Ο Θεός μας, είναι Θεός της ολότητας, της συνοχής, της ενότητας, 

  • του ενιαίου και της απλότητας. 

  • Αλλά, επειδή σταθερό και ακατάλυτο ίδιον της Αγάπης

  •  είναι η διανομή της, η μοιρασιά και το αυτοδόσιμό της, 

  • έτσι και ο Θεός «κενώνεται» αέναα στην κτίση Του 

  • και ειδικώτερα στην κορωνίδα της κτίσης Του, τον άνθρωπο. 

  • Θεός «πάντα» και Θεός «παντού»: 

  • στο πριν, στο τώρα, στο μετά, στο επέκεινα. 

  • Ακόμη και, –αποφατικώ τω τρόπω–, στο «πουθενά»! 

  • Στο πέραν της ύλης και της λογικής και της νόησης.

  • Θυμάμαι ένα περιστατικό που είχα διαβάσει με τον Γέροντα Παΐσιο, 

  • όπου, ενώ περπατούσε σε ένα χλοερό μονοπάτι της Αθωνικής Γης,

  • έσκυψε και ασπάσθηκε ένα μικρό φυλλαράκι, 

  • εκφράζοντας τον σεβασμό του

  •  προς το μεγαλείο του Αγίου Θεού, 

  • νοιώθοντας την θεία ενέργεια 

  • μέσα σε αυτό το ταπεινό και εύθραυστο φύλλο.

  • Αλλά αυτό, μπορεί και να είναι παρεξηγήσιμο 

  • από τις γκουρουϊστικές σχολές, 

  • οι οποίες, πολύ πλανεμένα, βλέπουν την ενέργεια του Θεού 

  • σκορπισμένη στην φύση. 

  • Μόνο που «θεός» σε αυτήν την φύση, 

  • τυγχάνει βαθμιαία, στο τέλος, 

  • να είναι ο εαυτός τους! 

  • Αλλά, αυτό, είναι άλλο θέμα. 
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)