Ἄρτεμιν ἀείδω χρυσηλάκατον κελαδεινὴν παρθένον αἰδοίην ἐλαφηβόλον ἰοχέαιραν

Ἄρτεμιν ἀείδω χρυσηλάκατον κελαδεινὴν 

παρθένον αἰδοίην ἐλαφηβόλον ἰοχέαιραν

Εἰς Ἄρτεμιν

Ἄρτεμιν ἀείδω χρυσηλάκατον κελαδεινὴν


παρθένον αἰδοίην ἐλαφηβόλον ἰοχέαιραν


αὐτοκασιγνήτην χρυσαόρου Ἀπόλλωνος,


ἣ κατ' ὄρη σκιόεντα καὶ ἄκριας ἠνεμοέσσας






ἄγρῃ τερπομένη παγχρύσεα τόξα τιταίνει


πέμπουσα στονόεντα βέλη· τρομέει δὲ κάρηνα


ὑψηλῶν ὀρέων, ἰαχεῖ δ' ἔπι δάσκιος ὕλη


δεινὸν ὑπὸ κλαγγῆς θηρῶν, φρίσσει δέ τε γαῖα


πόντος τ' ἰχθυόεις· ἡ δ' ἄλκιμον ἦτορ ἔχουσα






πάντῃ ἐπιστρέφεται θηρῶν ὀλέκουσα γενέθλην.


αὐτὰρ ἐπὴν τερφθῇ θηροσκόπος ἰοχέαιρα


εὐφρήνῃ δὲ νόον χαλάσασ' εὐκαμπέα τόξα,


ἔρχεται ἐς μέγα δῶμα κασιγνήτοιο φίλοιο


Φοίβου Ἀπόλλωνος Δελφῶν ἐς πίονα δῆμον






Μουσῶν καὶ Χαρίτων καλὸν χορὸν ἀρτυνέουσα.


ἔνθα κατακρεμάσασα παλίντονα τόξα καὶ ἰοὺς


ἡγεῖται χαρίεντα περὶ χροῒ κόσμον ἔχουσα,


ἐξάρχουσα χορούς· αἱ δ' ἀμβροσίην ὄπ' ἰεῖσαι ὑμνεῦσιν


Λητὼ καλλίσφυρον ὡς τέκε παῖδας






ἀθανάτων βουλῇ τε καὶ ἔργμασιν ἔξοχ' ἀρίστους,


Χαίρετε τέκνα Διὸς καὶ Λητοῦς ἠϋκόμοιο·


αὐτὰρ ἐγὼν ὑμέων καὶ ἄλλης μνήσομ' ἀοιδῆς.


Καλλίμαχος, Ύμνος στην Άρτεμη











Vaia Tzatzara


12 Σεπτεμβρίου 2014 · Τροποποιήθηκε




ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, Ο Επιτάφιος του Περικλή


[2.41.1] «Ξυνελών τε λέγω τήν τε πᾶσαν πόλιν τῆς Ἑλλάδος

παίδευσιν εἶναι καὶ καθ’ ἕκαστον δοκεῖν ἄν μοι τὸν αὐτὸν

ἄνδρα παρ’ ἡμῶν ἐπὶ πλεῖστ’ ἂν εἴδη καὶ μετὰ χαρίτων

μάλιστ’ ἂν εὐτραπέλως τὸ σῶμα αὔταρκες παρέχεσθαι. [2.41.2] καὶ

ὡς οὐ λόγων ἐν τῷ παρόντι κόμπος τάδε μᾶλλον ἢ ἔργων

ἐστὶν ἀλήθεια, αὐτὴ ἡ δύναμις τῆς πόλεως, ἣν ἀπὸ τῶνδε

τῶν τρόπων ἐκτησάμεθα, σημαίνει. [2.41.3] μόνη γὰρ τῶν νῦν

ἀκοῆς κρείσσων ἐς πεῖραν ἔρχεται, καὶ μόνη οὔτε τῷ πολε-

μίῳ ἐπελθόντι ἀγανάκτησιν ἔχει ὑφ’ οἵων κακοπαθεῖ οὔτε

τῷ ὑπηκόῳ κατάμεμψιν ὡς οὐχ ὑπ’ ἀξίων ἄρχεται. [2.41.4] μετὰ

μεγάλων δὲ σημείων καὶ οὐ δή τοι ἀμάρτυρόν γε τὴν δύναμιν

παρασχόμενοι τοῖς τε νῦν καὶ τοῖς ἔπειτα θαυμασθησόμεθα,

καὶ οὐδὲν προσδεόμενοι οὔτε Ὁμήρου ἐπαινέτου οὔτε ὅστις

ἔπεσι μὲν τὸ αὐτίκα τέρψει, τῶν δ’ ἔργων τὴν ὑπόνοιαν ἡ

ἀλήθεια βλάψει, ἀλλὰ πᾶσαν μὲν θάλασσαν καὶ γῆν ἐσβατὸν

τῇ ἡμετέρᾳ τόλμῃ καταναγκάσαντες γενέσθαι, πανταχοῦ δὲ

μνημεῖα κακῶν τε κἀγαθῶν ἀίδια ξυγκατοικίσαντες. [2.41.5] περὶ

τοιαύτης οὖν πόλεως οἵδε τε γενναίως δικαιοῦντες μὴ ἀφαι-

ρεθῆναι αὐτὴν μαχόμενοι ἐτελεύτησαν, καὶ τῶν λειπομένων

πάντα τινὰ εἰκὸς ἐθέλειν ὑπὲρ αὐτῆς κάμνειν.

[2.42.1] «Δι’ ὃ δὴ καὶ ἐμήκυνα τὰ περὶ τῆς πόλεως, διδασκαλίαν

τε ποιούμενος μὴ περὶ ἴσου ἡμῖν εἶναι τὸν ἀγῶνα καὶ οἷς

τῶνδε μηδὲν ὑπάρχει ὁμοίως, καὶ τὴν εὐλογίαν ἅμα ἐφ’ οἷς

νῦν λέγω φανερὰν σημείοις καθιστάς. [2.42.2] καὶ εἴρηται αὐτῆς

τὰ μέγιστα· ἃ γὰρ τὴν πόλιν ὕμνησα, αἱ τῶνδε καὶ τῶν

τοιῶνδε ἀρεταὶ ἐκόσμησαν, καὶ οὐκ ἂν πολλοῖς τῶν Ἑλλή-

νων ἰσόρροπος ὥσπερ τῶνδε ὁ λόγος τῶν ἔργων φανείη.

δοκεῖ δέ μοι δηλοῦν ἀνδρὸς ἀρετὴν πρώτη τε μηνύουσα καὶ

τελευταία βεβαιοῦσα ἡ νῦν τῶνδε καταστροφή. [2.42.3] καὶ γὰρ

τοῖς τἆλλα χείροσι δίκαιον τὴν ἐς τοὺς πολέμους ὑπὲρ τῆς

πατρίδος ἀνδραγαθίαν προτίθεσθαι· ἀγαθῷ γὰρ κακὸν ἀφανί-

σαντες κοινῶς μᾶλλον ὠφέλησαν ἢ ἐκ τῶν ἰδίων ἔβλαψαν.

[2.42.4] τῶνδε δὲ οὔτε πλούτου τις τὴν ἔτι ἀπόλαυσιν προτιμήσας

ἐμαλακίσθη οὔτε πενίας ἐλπίδι, ὡς κἂν ἔτι διαφυγὼν αὐτὴν

πλουτήσειεν, ἀναβολὴν τοῦ δεινοῦ ἐποιήσατο· τὴν δὲ τῶν

ἐναντίων τιμωρίαν ποθεινοτέραν αὐτῶν λαβόντες καὶ κινδύ-

νων ἅμα τόνδε κάλλιστον νομίσαντες ἐβουλήθησαν μετ’

αὐτοῦ τοὺς μὲν τιμωρεῖσθαι, τῶν δὲ ἐφίεσθαι, ἐλπίδι μὲν

τὸ ἀφανὲς τοῦ κατορθώσειν ἐπιτρέψαντες, ἔργῳ δὲ περὶ τοῦ

ἤδη ὁρωμένου σφίσιν αὐτοῖς ἀξιοῦντες πεποιθέναι, καὶ ἐν

αὐτῷ τῷ ἀμύνεσθαι καὶ παθεῖν μᾶλλον ἡγησάμενοι ἢ [τὸ]

ἐνδόντες σῴζεσθαι, τὸ μὲν αἰσχρὸν τοῦ λόγου ἔφυγον, τὸ δ’

ἔργον τῷ σώματι ὑπέμειναν καὶ δι’ ἐλαχίστου καιροῦ τύχης

ἅμα ἀκμῇ τῆς δόξης μᾶλλον ἢ τοῦ δέους ἀπηλλάγησαν.

[2.43.1] «Καὶ οἵδε μὲν προσηκόντως τῇ πόλει τοιοίδε ἐγένοντο·

τοὺς δὲ λοιποὺς χρὴ ἀσφαλεστέραν μὲν εὔχεσθαι, ἀτολμο-

τέραν δὲ μηδὲν ἀξιοῦν τὴν ἐς τοὺς πολεμίους διάνοιαν ἔχειν,

σκοποῦντας μὴ λόγῳ μόνῳ τὴν ὠφελίαν, ἣν ἄν τις πρὸς

οὐδὲν χεῖρον αὐτοὺς ὑμᾶς εἰδότας μηκύνοι, λέγων ὅσα ἐν

τῷ τοὺς πολεμίους ἀμύνεσθαι ἀγαθὰ ἔνεστιν, ἀλλὰ μᾶλλον

τὴν τῆς πόλεως δύναμιν καθ’ ἡμέραν ἔργῳ θεωμένους καὶ

ἐραστὰς γιγνομένους αὐτῆς, καὶ ὅταν ὑμῖν μεγάλη δόξῃ εἶναι,

ἐνθυμουμένους ὅτι τολμῶντες καὶ γιγνώσκοντες τὰ δέοντα

καὶ ἐν τοῖς ἔργοις αἰσχυνόμενοι ἄνδρες αὐτὰ ἐκτήσαντο, καὶ

ὁπότε καὶ πείρᾳ του σφαλεῖεν, οὐκ οὖν καὶ τὴν πόλιν γε τῆς

σφετέρας ἀρετῆς ἀξιοῦντες στερίσκειν, κάλλιστον δὲ ἔρανον

αὐτῇ προϊέμενοι. [2.43.2] κοινῇ γὰρ τὰ σώματα διδόντες ἰδίᾳ τὸν

ἀγήρων ἔπαινον ἐλάμβανον καὶ τὸν τάφον ἐπισημότατον,

οὐκ ἐν ᾧ κεῖνται μᾶλλον, ἀλλ’ ἐν ᾧ ἡ δόξα αὐτῶν παρὰ τῷ

ἐντυχόντι αἰεὶ καὶ λόγου καὶ ἔργου καιρῷ αἰείμνηστος κατα-

λείπεται. [2.43.3] ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος, καὶ οὐ

στηλῶν μόνον ἐν τῇ οἰκείᾳ σημαίνει ἐπιγραφή, ἀλλὰ καὶ ἐν

τῇ μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ’ ἑκάστῳ τῆς γνώμης

μᾶλλον ἢ τοῦ ἔργου ἐνδιαιτᾶται. [2.43.4] οὓς νῦν ὑμεῖς ζηλώσαντες

καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ’ ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον

κρίναντες μὴ περιορᾶσθε τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους.


ιφιγένεια γεωργιάδου τήν τε πᾶσαν πόλιν τῆς Ἑλλάδος παίδευσιν εἶναι >>> Vaia οριακή η ομορφιά ...την παλαιοτέρα αίγλη της αναφύουσα... εκ των απαλών παριών της γυναικείας στήριξης ...σε ταφικά μνημεία επικαλείται παιδευτικά ... της πόλης το αίγλος...Τώρα βαθμολογείς αυστηρά τις απόπειρες να γράψω διαχρονικά μέσα από τα βάθη και τις διάφορες παραλλαγές της Ελληνικής μας γλώσσας....


Vaia Tzatzara Ο Επιταφιος και οι Καρυατιδες ειναι μνημεια διαχρονικα ιφιγένεια !!!! Μνημεια ομορφιας !!!

ιφιγένεια γεωργιάδου Στις Καρυές λατρευόταν ως Καρυάτις και η θεά Αρτεμις ταυτιζόταν με τη Νύμφη Καρύα. Η Καρύα ήταν κόρη του Δίωνα και της Ιφιτέας και συνδεόταν με τον Απόλλωνα. Όταν εκείνη έσμιξε με το Διόνυσο, επειδή οι αδελφές της τη ζήλευαν, ο θεός τη μεταμόρφωσε σε καρυδιά και τις αδελφές της σε βράχους. Κατά τη διάρκεια των τελετών της Καρυάτιδος Άρτεμιδος νεαρές παρθένες της Σπάρτης, οι Καρυάτιδες, χόρευαν προς τιμή της θεάς ένα χορό, τον καλαθίσκον, χορό που είχε πάρει το όνομά του από τον κάλαθον που έφεραν στην κεφαλή τους. Οι Καρυάτιδες θεωρούνταν το καλλιτεχνικό πρότυπο, των Καρυάτιδων του Ερεχθείου στην Ακρόπολη των Αθηνών.


Vaia Tzatzara ιφιγένεια πρωτυπο ομορφιας οι καρυατιδες !!! Και στο μπυσειο της Ακροπολης και στην Αμφιπολη !! Σκεφτομαι ποιες ομορφες κοπελες ηταν τα μοντελα του τεχνιτη που τις φιλοτεχνησε !!!! Κορμοστασια, μαλλια, κατατομη !! Ολα ομορφα


Vaia Tzatzara Δε βλεπω την ωρα να επισκεφτω την Αμφιπολη ιφιγένεια !! Ειναι και κοντα στην πολη μας!!


Vaia Tzatzara ιφιγένεια να φανταστεις ακομη και σημερα διαβαζω ειρωνικα σχολια για την Αμφιπολη !!! Δεν εχουμε το Θεο μας τελικα ....


ιφιγένεια γεωργιάδου Vaia για θλιβερές ιστορίες όπως αυτή;


Vaia Tzatzara ιφιγένεια αυτος ο λεοντας ειναι πολυ επιβλητικος !! Παλια για να παμε στη Θεσσαλονικη περνουσαμε αναγκαστικα μπροστα απο αυτον τον λεοντα !!! Τωρα σημειο αναφορας θα γινει παλι η Αμφιπολη !! Φοβερη η φωτογραφια που ανεσυρες !!!!!

Karolina Palaiologou Ὡραιότατη ἀνάρτηση, Βάγια !!! Εὖγε !!! Ἄψογης, διακριτικῆς καί ἀέρινης ὀμορφιᾶς οἱ Καρυάτιδες !!! Ἀνυπομονοῦμε γιά τά ὑπόλοιπα μέ δέος καί περηφάνεια !!!!


Areti Mauropoulou Για τους σπουδαίους ανθρώπους πατρίδα είναι όλος ο κόσμος. Πολύ όμορφη ανάρτηση Vaia που μας κάνει να σκεφθούμε πως είμαστε κάτοχοι μίας απιστευτα τεράστιας πολιτιστική κληρονομιάς αλλά κ πνευματικού κάλλους. Οσο για τις Καρυάτιδες υποκλίνομαι!!


Vaia Tzatzara Karolina εχω εντυπωσιαστει παρα πολυ απο τα ευρηματα !!! Οσο για τον Επιταφιο τον θεωρω εμβληματικο εργο ηθους και ελληνικοτητας !!!!


Vaia Tzatzara Areti υποκλινομαστε μπροστα στην ιστορια μας και στην τεχνη των προγονων μας !! Υποκλινεται ολη η οικουμενη πιστευω !!
Karolina Palaiologou Συμφωνῶ ἀπόλυτα, Βάγια !!! Γι' αὐτό ἡ ἀνάρτησή σου εἶναι τόσο σπουδαία !!!


Vaia Tzatzara Karolina ειλικρινα χαιρομαι που σου αρεσεευχαριστω !!!!