Και προς ευφρόσυνον ζωήν, Παρθένε χειραγώγησον
και προς την μακαρίαν δε αντίδοσιν οδήγησον
και της χαράς των εκλεκτών της θείας καταξίωσον
ένθα τρυφή αϊδιος, ένθα το φώς ανέσπερον.
Την ρευστή μου σάρκα την θνητή προσέλαβε
αφράστως εκ της σής γαστρός ως αληθώς,
και ταύτην αφθαρτίσας, Κόρη, ως Θεός
νύν αιωνίως εαυτώ, συνέδεσεν.
Η πάγχρυσος η πύλη η αδιόδευτος
απόκλεισον τας πύλας της ματαιότητος
δι' ών μοι υπεισέδυ Κόρη
ο θάνατος της αμαρτίας,
ο θάνατος της αμαρτίας,
κρίμα, πόνος και όλεθρος.
Την κάκωσιν ψυχής μου
Την κάκωσιν ψυχής μου
ίασαι, δέομαι, γαλήνην δώρησαι μοι
του Σωτηρίου Σου ζωής τε
του Σωτηρίου Σου ζωής τε
«Από το Στιγμιαίο στο Άπειρο: Έρευνα, Μελέτη, Ποίηση»
Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία 22 Αυγούστου 2015
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Σοφία την καρδιά ζεσταίνει ζούμε και υπάρχουμε με την αμείωτη δικιά της στοργή!!! · 2 χρόνιαΘεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία 22 Αυγούστου 2015
Σοφία Ντρέκου: Πόσο πολύ την αγαπάμε... καίει η καρδιά μας στο Όνομά της! · 2 χρόνια
Ιφιγένεια γεωργιάδου: Η πάγχρυσος η πύλη η αδιόδευτος φωτίζει της καρδιές μας ...μας συγκλίνει στο φώς της Δόξας Του το ατελεύτητο... · 2 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.