Αν ο πλησίον σας δεν αγαπιέται δεν θ' αγαπιέστε ούτε κι εσείς.

Αν ο πλησίον σας δεν αγαπιέται 

δεν θ' αγαπιέστε ούτε κι εσείς.

NO MAN IS AN ISLAND

Ο κανόνας έχει ως εξής:

Δεν δύναται κανείς να 'ναι μονάχος του ευτυχής.

Αν ο πλησίον σας δεν είναι ευτυχισμένος,
ούτε κι εσείς θα είστε ευτυχείς,

Αν ο πλησίον σας δεν έχει μέλλον,
μέλλον δεν θα 'χετε ούτε κι εσείς,

Αν ο πλησίον σας ζει μες στην πίκρα,
μέσα στην πίκρα θα ζείτε κι εσείς,

Αν ο πλησίον σας δεν αγαπιέται
δεν θ' αγαπιέστε ούτε κι εσείς.

Ο κόσμος είμαστε όλοι εμείς, ή τίποτα.

Aνέπαφη αφήνει την αιωνιότητα τού εγωισμού σας το καταφύγιο.

Αν ο πλησίον σας δεν υπάρχει, δεν υπάρχετε ούτε κι εσείς.

Ο τίτλος εἶναι ἀπό ποίημα του John Dones, που τους χρησιμοποιησε και ο Hemingway στο μυθιστόρημα του «Για ποιόν χτυπάει η Καμπάνα», ως προμετωπίδα...

ιφιγένεια γεωργιάδου: Aνέπαφη αφήνει την αιωνιότητα τού εγωισμού σας το καταφύγιο. >>> Nicholas τότε η ύπαρξη παραπαίει σε μυστικές διαρροές ενατένισης του ύψιστου μεγαλείου...

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Καλημέρα ιφιγένεια!: τότε, πότε;

ιφιγένεια γεωργιάδου: Nicholas τότε ο μικρός αιτιολογικός χρόνος... όταν συντελείται η αναζήτηση της αιωνιότητας μέσα από τον ασφυκτικό περιορισμό στο εγωϊστικό καταφύγιο...

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Ιφιγένεια, Φοβοῦμαι ὁτι τότε δεν μπορεί να έχει οὒτε καν τις «μυστικές διαρροές ἐνατένισης του ύψιστου μεγαλείου» ἒστω παραπαίοντας, λόγω τοῦ ἀποπνικτικοῦ ἐγκλωβισμοῦ στο ἐγώ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: τοῦ ἀποπνικτικοῦ ἐγκλωβισμοῦ>>> Nicholas στο κατά χάριν των θεολόγων εναπόκειται η αμυδρή ελπίδα της αναζήτησης της εσωτερικής διάταξης συνδρομής του απείρου στην ελαχιστοποίηση της γραμμικότητας στην ύπαρξη.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Ιφιγένεια, δεν ξέρω πώς ἐννοεῖς την γραμμικότητα, γιατί για μένα η γραμμικότητα τῆς ὓπαρξης σε ἀντιδιαστολή μέ την κυκλικότητα τῆς ἀέναης ἐπανάληψης (Νίτσε κλπ) εῖναι σφόδρα επιθυμητή γιατί διασώζει την αἰωνιότητα της ζωῆς τοῦ προσώπου. Ἀλλοιῶς στους ἀτέλειωτους κύκλους τῶν πολλαπλῶν ἐπαναλήψεων (ζωῶν) το πρόσωπο ἀφανίζεται και ἐγκαθιδρύεται η βασιλεία τοῦ θανάτου...

ιφιγένεια γεωργιάδου: η γραμμικότητα τῆς ὓπαρξης διασώζει την αἰωνιότητα της ζωῆς τοῦ προσώπου>>> Nicholas εξαιρετική η αναφορά σε κυκλικότητες που μετατοπίζουν την έννοια του χρόνου στην επανάληψη των αισθητικών αντιλήψεων. Η ελαχιστοποίηση της γραμμικότητας του ατόμου το ανέφερα με την έννοια του ορίου σε συνδυασμό με την συνδρομή του απείρου ως σχέση οριακή της ύπαρξης που εγκλωβίζεται όπως ανέφερες αποπνικτικά.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Ιφιγένεια, εγώ προσπαθώ να πῶ ὃτι η ὃριακή στιγμή τῆς ἐμπειρίας τοῦ ἀπείρου δεν τερματίζεται, ἀλλά ἀντιθέτως ὁ ἂνθρωπος δύναται να μετασχηματίζεται ἀπό δόξης εἰς δόξαν κατά τον Ἀπόστολο Παῦλο. Οἱ ἐξαίφνης γενόμενες δωρεές τῆς χάριτος εἶναι ἀνεξαντλητες και οἱ περιορισμοί στούς ὁποίους ὐπόκεινται εἶναι μόνο ἡ προαίρεση τοῦ ἀνθρὠπου καθώς οἱ θησαυροί τῶν θείων δωρεῶν δεν εξαντλοῦνται..

ιφιγένεια γεωργιάδου: Nicholas σε ευχαριστώ θερμά από καρδιάς με τον σχολιασμό σου μου δίνεις την αφορμή να σε ρωτήσω η συγκεκριμένη έκφραση <<<Εν τω μέλλοντι αιώνι, η ενότης του Θεού μετά του ανθρώπου θα καταστή πλήρης εν παντί τω περιεχομένω του ΕΙΝΑΙ Αυτού, εκτός, εννοείται, της ταυτότητος κατά την Ουσίαν» Σωφρόνιος Ζαχάρωφ:.>>> νοηματοδοτεί διαφοροποίηση του περιεχομένου του Θεϊκού Είναι από την Ουσία Του;

Μία άλλη ερμηνεία ίσως να είναι η νοηματοδότηση της ενότητας Θεού και Ανθρώπου σε ιεραρχική κλίμακα μετουσιωτικής δυναμικής οπότε μετασχηματίζεται σε οριοθέτηση ΘΕΣΗΣ με αναφορά την αϊδιότητα του φωτός (ΟΥΣΙΑ);

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Νομίζω Ιφιγένεια οτι σαφώς αναφερεται στην σχέση του ἀνθρώπου με τις ἂκτιστες Ἐνέργειες τοῦ θεοῦ. Δηλαδή στην πληρότητα τῆς ἓνωσης Θεοῦ και ἀνθρώπου καθώς ο Γέροντας Σωφρόνιος δεν θα μποροῦσε ποτέ να ἀποκλίνει ἀπό βασικά δογματα τῆς Ορθοδοξίας ὃπως εἶναιτο ἀναλοίωτον τῆς Θεότητος κατά την Ουσίαν της... Το όποιο «γίγνεσθαι» μποροῦμε να ἀποδώσουμε στην Θεότητα εἶναι ἡ ποικιλία τῶν Ἀκτίστων Ἐνεργειῶν που ρέουν ἀκαταπαυστως προς το σύμπαν σε μορφή, Δημιουργικών, Συντηρητικών, Ουσιοποιών, Φωτιστικκῶν, Αγιαστικῶν και Θεοτικῶν Ενεργειών Της... Εν προκειμένω ο ἂνθρωπος μέσω τῶν θεοτικῶν Ἀκτίστων Ενεργειῶν φθάνει στην πλήρη ἑνότητα με τον Θεό...