Εδώ, σ’ αυτό το μέρος, όλη η Ανθρωπότητα είμαστε εμείς οι δύο, δεν έχει άλλον

Εδώ, σ’ αυτό το μέρος, όλη η Ανθρωπότητα

είμαστε εμείς οι δύο, δεν έχει άλλον

Στο Περιμένοντας τον Γκοντό, όπου έχουμε τον Βλαντιμίρ
και τον Εστραγκόν, σε κάποια φάση υπάρχει μια σκηνή,
πολύ δύσκολη, πολύ όμορφη και πολύ σκληρή
και είναι η σκηνή όπου οι δύο ήρωες φοβούνται
ένα άλλο πρόσωπο,το οποίο εκείνη τη στιγμή
είναι πεσμένο κάτω και ζητάει βοήθεια.

Tον φοβούνται, λοιπόν, γιατί τους έχει πλακώσει στο ξύλο,
αλλά αυτός τώρα είναι πεσμένος και δεν μπορεί να σηκωθεί
και μιλούν μεταξύ τους.

Ο άλλος φωνάζει συνεχώς «βοήθεια-βοήθεια»
και τότε λένε, μια φράση, που είναι πραγματικά πανέμορφη,
«Εδώ, σ’ αυτό το μέρος, όλη η Ανθρωπότητα
είμαστε εμείς οι δύο, δεν έχει άλλον»
και λένε ακόμη «αν εμείς δεν τον βοηθήσουμε,
δεν θα τον έχει βοηθήσει η Ανθρωπότητα». N.Λυγερός

Constantinos Makrides: Πόσο μάλλον όταν οι δίκαιοι βοηθούν τους ενόχους και όχι τους αθώους - σχήμα οξύμωρο, καθώς δεν αποδίδεται δικαιοσύνη - αλλά αναδεικνύεται το μεγαλείο της ανθρωπότητας.

ιφιγένεια γεωργιάδου: καθώς δεν αποδίδεται δικαιοσύνη - αλλά αναδεικνύεται το μεγαλείο της ανθρωπότητας.>>> Constantinos Makrides, απαραίτητη και κυρίαρχη προϋπόθεση για την ανάδειξη του μεγαλείου της ανθρωπότητας πιστεύω ότι είναι η απόδοση της δικαιοσύνης βοήθησε με να καταλάβω την βαθύτερη σκέψη σου.

Constantinos Makrides: Οι δύο στο προαναφερθέν παράδειγμα θα βοηθήσουν όχι έναν αθώο στα μάτια τους, αλλά αυτόν που τους είχε "πλακώσει στο ξύλο". Το δίκαιον - πάντα όσον αφορά στους δύο εμπλεκωμένους - προφανώς δεν είναι η βοήθεια αλλά η τιμωρία. Στην απόφαση όμως για βοήθεια και στην εν τέλει ανάδειξη του μεγαλείου της ανθρωπότητας εμπεριέχεται κατά κάποιο τρόπο και η συγχώρεση.

H οποία βέβαια πρέπει να είναι επιλεκτική αλλιώς η μή απόδοση δικαιοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα κοινωνικο-πολιτικά τα οποία δυστυχώς βιώνουμε - όπως πολύ σωστά υπονοείς- σήμερα.

ιφιγένεια γεωργιάδου: στην εν τέλει ανάδειξη του μεγαλείου της ανθρωπότητας εμπεριέχεται κατά κάποιο τρόπο και η συγχώρεση.>>> Constantinos ναι συμφωνώ μαζί σου η συγχώρεση εμπεριέχει την μεγαλειώδη λάμψη της δικαιοσύνης έναντι του Θρόνου του μεγάλου κριτή Ιησού Χριστού...

Η βασική του εντολή ΑΓΑΠΑΤΕ τους εχθρούς σας έχει μεταμορφώσει την ανθρώπινη θηριωδία που τρέφεται με τις σάρκες του αντιπάλου, του αδύνατου και του εμπερίστατου σε φιλάνθρωπες πράξεις που ανακουφίζουν αθώους και ενόχους.

Contarini Augusta: ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους. (Ματθ. ε' 45) αν το φθάσουμε αυτό... φθάσαμε...!!!

Η ύπαρξη των αθώων, αναγκάζει τους δίκαιους να πράττουν - Ν. Λυγερός