9 Δεκ 2014

0652 Ο Νίκος Λυγερός ο αγαπημένος, ο θαυμαστός, ο μοναχικός περιπατητής!

Ο Νίκος Λυγερός ο αγαπημένος, ο θαυμαστός, ο μοναχικός περιπατητής!

Σοφία Ντρέκου‎ » ιφιγένεια γεωργιάδου 

Ιφιγένεια, μόλις το έλαβα και στο αφιερώνω.

«Τα μαθηματικά μας επιτρέπουν
να μην έχουμε περαιτέρω συζητήσεις
με άσχετους 


που έχουν πάντα μια γνώμη για όλα
ενώ δεν υπάρχει καμιά γνώση
που να υποστηρίζει το παραμικρό επιχείρημα

αφού το υπόβαθρο είναι tabula rasa
που θεωρεί ότι η αλυσίδα Markov

λύνει όλα τα προβλήματα
αφού δεν γνωρίζει ούτε τη λέξη του Kolakoski
ούτε την ακολουθία του Hofstadter.» 


Η φωτογραφία του Νίκου Λυγερού από εδώ: Ν. Λυγερός: 2o Master Class Τοποστρατηγική & ΑΟΖ, Γαύδος (& Βίντεο)


Sophia ο ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ αγαπημένος.... θαυμαστός ...
μοναχικός περιπατητής..... των ακραίων περασμάτων 
της συμβατικής λογικής..... 
στην περιθωριακή αναζήτηση της ανατροπής......... 
κυκλοφορεί ανασυνταγμένος .........
στο όραμα μιας μαχητικής υπεροχής .......
στην ανθρωπότητα ......
του Σύμπαντος Κόσμου 
ολόψυχα δοσμένος!!!!! 

Στην δοκιμασία της πρωτοτυπίας
ειδικά επιλεγμένος μαχητής
επιμένει στην πρακτική
της αποτελεσματικής πράξης
...αυτοδύναμη αυτοτελή ...με εμπειρία
ανατρεπτική μιας συμβατικής στάσης.



Η αλυσίδα Μαρκόφ (ή Μαρκοβιανή Αλυσιδα), 
που πήρε το όνομα της από τον Αντρέι Μαρκόφ, 
είναι ένα μαθηματικό σύστημα 
που μεταβάλλεται από μια κατάσταση σε μια άλλη, 
ανάμεσα σε ένα πεπερασμένο αριθμό καταστάσεων. 

Είναι μια τυχαία διαδικασία που δε διατηρεί μνήμη 
για τις προηγούμενες μεταβολές: 
Η  επόμενη κατάσταση εξαρτάται μόνο
 από την τωρινή κατάσταση 
και σε καμιά περίπτωση από αυτές που προηγήθηκαν. 

Αυτό το συγκεκριμένο είδος "αμνησίας"
 ονομάζεται μαρκοβιανή ιδιότητα. 
Οι Μαρκοβιανές Αλυσίδες έχουν πολλές εφαρμογές 

ως στατιστικά μοντέλα καθημερινών διαδικασιών.


Kolakoski's self-generating sequence 
has attracted the interest of computer scientists
 as well as mathematicians.................... 

Algorithm[edit] 
The sequence may be generated by an algorithm that,
 in the i th iteration, reads the value x i that has already been output 
as the i th value of the sequence 
(or, if no such value has been output yet, sets x i = i ). 

Then, if i is odd, it outputs x i copies of the number 1,
 while if i is even, it outputs x i copies of the number 2. 

Thus, the first few steps of the algorithm are: 

The first value has not yet been output, 
so set x1 = 1, and output 1 copy of the number 1 
The second value has not yet been output, so set x2 = 2,
 and output 2 copies of the number 2 
The third value x3 was output as 2 in the second step, 
so output 2 copies of the number 1. 

The fourth value x4 was output as 1 in the third step, 
so output 1 copy of the number 2. 

It seems plausible that the density of 1s is 1/2, 
but this conjecture remains unproved.[3] 

Chvátal has proved that the upper density of 1's is less than 0.50084.[4]


Howe and Finn argue that rhetorically, Hofstadter's cultural
 interpretation drew upon concepts drawn from literary criticism, 
anthropology, and social psychology. 

He used them over and over: first: 
"irony," "paradox," "anomaly," "curiously". 

He artfully employed their explicit scholarly 
meanings and their informal prejudicial connotations. 

His goal, they argue, was
 "destroying certain cherished American traditions
 and myths derived from his conviction
 that they provided no trustworthy guide
 for action in the present." [ 27 ] 

Thus Hofstadter argued,
 "The application of depth psychology to politics, 
chancy though it is, has at least made us acutely aware
 that politics can be a projective arena 
for feelings and impulses 
that are only marginally related 
to the manifest issues.'' [28] 


Δώσατε 1 2 2 1 1 2 διαβαζω 
πως ειναι 1, 2, 2, 1, 1, 2, 1, 2, 2, 1, 2, 2, 1, 1, κλπ 
διάβασα πως 1 , 2 2= 2 , 1 1 =2 2=1 1=1 άρα 1 2 2 1 1 ... 

δηλαδή τα διαστήματα έχουν πλήθος στοιχείων τους αριθμούς της ακολουθίας κλπ κλπ.

 Σκέφτομαι τα εξής: 

Η πιθανότητα ειναι ως γνωστόν Μέρος/Όλον. 
Αφού εδώ το Μερος και το Ολον ειναι άπειρα 
εχουμε μια μορφή φ(χ) / ζ(χ) με χ->οο όπου φ() ζ() 
οι συναρτήσεις κατανομής των 1 και 2

 Προφανώς δε μπορούμε να τις βρούμε αυτές για άπειρο σύνολο . 
Μπορούμε ίσως να βρούμε το όριο της διαίρεσης για χ-->οο.

 Εαν η ιδέα της αυτοδημιουργιας βασίζεται πάνω σε κάποιο ρητό λόγο, 
τότε κανονικά πρέπει η σειρά αυτή να έχει κάποιο δομικό στοιχείο 
έστω και πάρα πολύ μεγάλο σε πλήθος 
του οποίου όλη η σειρά αποτελεί μεγέθυνση. 

Εαν ειναι ασύμμετρη η σχέση των μεγάλων κομματιών της σειρας 
με τα μικρότερα κομματια της τότε μαλλον ποτε
 δε θα αποδειχθεί το 0.5 
για τη πιθανότητα του 1 κατά τη γνώμη μου. 

Τι μας έκανες ρε Ιφιγένεια πρωί πρωί? 



A000002 - OEIS Annual Appeal:
 Today, Nov 11 2014, 
is the 4th anniversary of the launch 
of the new OEIS… OEIS.ORG


for n from 3 to M do for i from 1 to s[ n ] do s := [ op(s), 1+((n-1)mod 2) ];

  Dimitris με την προσέγγιση των υπολοίπων .....
νομίζω ότι επιδιώκει την σταδιακή προσέγγιση στο 0.5...... 

με την επαναληπτική διαδικασία ...... όπου ο αριθμός των επαναλήψεων ......
είναι ο πίνακας τιμών με προσδιορισμό του n 
από τον τύπο προσδιορισμού των υπολοίπων του 2.....

είναι μία ανατροφοδοτούμενη κατασκευή .....
που ενδεχόμενα να οδηγεί σε deadlock .... 


 Ιφιγένεια μήπως μπορείς να μου δώσεις ένα λινκ 
για να δω το αυτό το pseudocode? 
Δε καταλαβαίνω αυτό το κομμάτι

 " s := [ op(s) " 


Μ: = 100? s: = [1, 2, 2]? 
for n from 3 to M do 
for i from 1 to s[ n ] do
 s := [ op(s), 1+((n-1)mod 2) ]; 
od: od: s; A000002 := n->s[n]; >>>

  Dimitris είναι ενδεικτική προσωπική μου επιλογή 
από τις ερευνητικές προσεγγίσεις
 που αναφέρονται στην δημοσίευση σου.....
ακολουθεί και ο αλγόριθμος .... στα Αγγλικά...
στη μετάφραση αλλάζουν τα γράμματα των μεταβλητών ...

το s[ n ] λειτουργεί εδώ σαν μονοθέσιος πίνακας 
με δείκτες τις τιμές του n ξεκινά από το 3 
και εδώ στην συγκεκριμένη εφαρμογή 
ολοκληρώνει το loop στο 100.... A000002 := proc(n) είναι procedure ...

αν θέλεις να τρέξεις το πρόγραμμα το ολοκληρώνεις 
ανάλογα ορίζοντας τις μεταβλητές .....
και καλώντας την 

A000002 := proc(n) στην κατάλληλη θέση...... 


Δεν είναι ακριβώς έτσι....
Όταν ο άνθρωπος ζυμωμένος με τις ανάγκες του 
και με την δική του παρέμβαση στα της ζωής, 
γίνεται κοινωνός όλων των δρώμενων.... Και πάντα ζητά την λύση... 
Που πολλές φορές έχει αφαιρέσεις
 αλλά και προσωπικές προσεγγίσεις τέτοιες, 
όπου αυτές να δίνουν το δικαίωμα για να λύσεις, 
που μαθαίνοντας τες, τρίβουμε τα μάτια μας.

Αυτό συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος που ξέρει τι του φταίει
 δεν του χρειάζονται τα μαθηματικά, 
χρειάζεται να πετάξει από πάνω του αυτόν
 που δήθεν τον στέλνει στην αλήθεια, 
ενώ στην ουσία τον στέλνει στα σκλαβοπάζαρα. 

Δεν είναι ο Σωκράτης που έβαλε τον Μένων
 να δώσει την λύση, αλλά ο ίδιος ο Μένων, 
λόγω της δουλείας του, ήθελε απόδειξη,

 ότι η δουλεία ήταν εφεύρημα, 
και όχι μέσον για καθυπόταξη.

 Ώδε Σπάρτακο και Λεωνίδα και χορεία άλλων.

 Σαφώς και τα μαθηματικά παίζουν τον ρόλο τους. 
όμως το κυρίαρχο είναι το αίτιο και η αναγκαιότητα.

 Όρα Χανουμάν, όρα Μαγκαβάτ Γκιτά... 

Τα τελευταία ίσως να μην τα γράφω σωστά. 
Αλλά ξέρεις πρέπει να ξέρεις. 


Τωρα καταλαβα δεν ειναι pseudocode 
ειναι κωδικας Maple. 

Οπότε μέσα στο βρόγχο το op(s) 
πρεπει να ειναι η υπαρχουσα τιμη του διανυσματος 
και να προστιθεται ο ορος αυτος

 που ειναι 2 εαν το ν ειναι αρτιος και 1 εαν το ν ειναι περιττος. 

Λυπαμαι δε ξερω Μαπλ. 


υιός άσωτος (Sotirios Laliotis), τα μαθηματικά 
είναι τεχνικές και κώδικες.... 
για την επίλυση πολυπλοκοτήτων
 υψηλής διασυνδεσιμότητας .....

με πολυπαραγοντικά πλέγματα
 και συνθήκες επηρεασμών.....

κάποιοι από εμάς έχουν το ταλέντο να χειρίζονται .....
τέτοιες διανοητικές ιδιαιτερότητες

 που βοηθούν στην εξαγωγή έγκυρων 
και εμπεριστατωμένων συμπερασμάτων......
 σε ένα πλέγμα κοινωνικών και πρακτικών προβλημάτων......

νομίζω ότι ο κ.Λυγερός κυρίως εστιάζει
 σε αυτό το σημείο τον συλλογισμό του... 


Θα έλεγα ότι μέσα από την ιδιαιτερότητα του 
που είναι αναγνωρίσιμη, 
χάνει όταν βάζει διαχωριστικές γραμμές. 

Για να μην ξεχνιόμαστε πρώτα γίνεσαι φιλόσοφος 
και μετά όλα τα άλλα. 

Την περίοδο του διαφωτισμού ο Ζαν λε Ρον Ντ'Αλαμπέρ 
πριν τους μιγαδικούς αριθμούς 
ήταν εγκυκλοπαιδιστής, ουμανιστής και φιλόσοφος.

 Ο Πυθαγόρας έγινε νηπτικός,
παροτρύνοντας και τους ακολούθους του,
δηλαδή πρώτα παρατηρητής
 και μετά όλα τα άλλα. 

Τα άλλα που του βγήκαν, ψάχνοντας τα μέσα του,
 με κυρίαρχο το συναίσθημα της αγάπης για τον άνθρωπο. 

Γιατί ποιο το νόημα των δοσιμάτων 
όταν δεν έχεις αποδέκτη, αποδέκτη που κατανοεί τις ανάγκες του, 

αλλά και τις δικές σου παροτρύνσεις.


Την σιγουριά του αξιόπιστου θα στη δώσει το πείραμα. 
Εν πάση περιπτώσει πρώτα έχουμε τον ήχο,
 την άρθρωση 

και μετά τον κώδικα. 

Σοφία Ντρέκου: ΕΤΟΙΜΟ και στις Ιστοσελίδες μας Ιφιγένεια:
ιφιγένεια γεωργιάδου: Σοφία θερμά σε ευχαριστώ. 


ΑΠΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΕΩ.... 
ΠΡΑΜΑ,ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΜΟΝΟ, 
ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ.
 F ΙΣΟΝ μ επι γ
 δηλ. δυναμη ισον μαζα επι επιταχυνση....

πω πω παω για πτυχιο ε..... 

Σοφία Ντρέκου: Το αυτό επίσης Θεόδωρέ μας! 


Έχω προσωπικά γνωρίσει ανθρώπους,

 tampyla raza= Λευκός χάρτης, και ''άσχετους'',

 μα πιστέψτε με, με συγκινητική πηγαία Αγιότητα, 
που μένει κάνείς αναυδος και εκστατικός.....

Και αυτοί, είναι ''εικόνες θεού''
 και γιαυτούς, έγινε ο Παράδεισος,

 και είναι αδελφοί, κατά σάρκα και κατά πνεύμα.....
όχι μόνο δικοί μας, αλλά και του Θεού....

''Εφόσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών Μου, των ελαχίστων....'' 

Sophia με συγκινείς πολύ ....
για την συμπάθεια που δείχνεις ....
σε εμάς τους μαθηματικούς ....
της ασκητικής και υπερβολικά μοναχικής πορείας!!!!!! 


 Ίσως γιατί είμαι κι εγώ της όμοιας πορείας ιφιγένεια,
 από άλλο επιστημονικό μετερίζι βέβαια
 αλλά κι αυτό μοναχικό και ασκητικό είναι, το ξέρεις. 

Ο δρόμος της ψυχολογικής και δη της ψυχαναλυτικής ασκητικής 
μέσω της θεολογικής θεραπευτικής, 

βαρύ φορτίο μοναχικότητας φέρει.


  ιφιγένεια, πάμε για κούνιες τώρα;

«Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος...
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο...
Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα.» 

Γ. Ρίτσος



Sophia μου γλυκιά ...εκεί ισορροπώ ...
μπροστά στην ομορφιά των δημιουργημάτων ....
ενός πάνσοφου Θεού!!! 


Ο χρήστης Σοφία Ντρέκου κοινοποίησε ένα σύνδεσμο· 
«Ο Νίκος Λυγερός / Nikos Lygeros αγαπημένος... 
θαυμαστός ...μοναχικός περιπατητής...» 

...γιατί το Έργο του Dr. Νίκος Λυγερός Λόγοι 
για την Ανθρωπότητα 

Ιφιγένεια, είναι Ποίηση... 
και κάθε αυθεντική Ποίηση, 

είναι πανανθρώπινο Έργο.


τα μαθηματικά είναι τεχνικές και κώδικες... 
για την επίλυση πολυπλοκοτήτων υψηλής διασυνδεσιμότητας .....
με πολυπαραγοντικά πλέγματα και συνθήκες επηρεασμών.....
κάποιοι από εμάς έχουν το ταλέντο να χειρίζονται .....
τέτοιες διανοητικές ιδιαιτερότητες
 που βοηθούν στην εξαγωγή έγκυρων 
και εμπεριστατωμένων συμπερασμάτων... 

σε ένα πλέγμα κοινωνικών και πρακτικών προβλημάτων... 
νομίζω ότι ο κ. Λυγερός κυρίως εστιάζει 
σε αυτό το σημείο τον συλλογισμό του... 


 Συμφωνώ Ιφιγένεια... αυτός ο τρόπος 
«επίλυση πολυπλοκοτήτων υψηλής διασυνδεσιμότητας .....
με πολυπαραγοντικά πλέγματα 
και συνθήκες επηρεασμών»»»» 

είναι τόσο αναλυτικός και κατανοητός, 
όπου γίνεται τέχνη και περνάει στον λαό
 σαν πολύτιμος μαργαρίτης αντιληπτικότητας 
και είδος ποιητικής πολυτέλειας, 
που κυλάει πρωταρχικά με μέτρα σύγκρισης 
και γοήτρου, 

με στρατηγική αποτελεσματικότητα. 


Αχ, Ιφιγένεια, καλή μου... 
Μακάρι ν' αγαπούσα 
τον κόσμο των Μαθηματικών, 
λιγάκι τόσο λίγο...
 Δεν τα μπορώ, 
μου είναι ακαταλαβίστικα... 

(Διάλογος: Σοφία Ντρέκου - Ιφιγένεια Γεωργιάδου)

Νίκος Λυγερός, N. Lygeros by S. Drekou 21 Δεκεμβρίου 2015

ο ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ αγαπημένος....
θαυμαστός ...μοναχικός περιπατητής
των ακραίων περασμάτων της συμβατικής λογικής

στην περιθωριακή αναζήτηση της ανατροπής
κυκλοφορεί ανασυνταγμένος

στο όραμα μιας μαχητικής υπεροχής
στην ανθρωπότητα του Σύμπαντος Κόσμου
ολόψυχα δοσμένος!!! 




Διαβάστε ακόμη:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.