Βυθίζομαι στην θύμηση σου

Βυθίζομαι στην θύμηση σου

Ιφιγένεια Γεωργιάδου 

Μαζί σου αναρριχώμαι σε δύσβατες κορυφές

Τον ήλιο να ανατέλλει στην πορφυρογένεση

μαζί στα ακροδάκτυλα της ζάλης αφημένοι

στην αναδυόμενη ομορφιά του

απόκοσμα δωσμένοι 

Εγώ και εσύ...

Να τρέχουμε ασταμάτητα

σε διαδρόμους μεθυστικούς

ευαίσθητης απλότητας μυρωδικούς

της αγαπητικής μας τελειότητας

Τα ουράνια μυστήρια

τα μυστήρια της καρδιάς

Με την δική σου γνώση ανακαλύπτω

μέρα με την ημέρα

ώρα με την ώρα σταδιακά

Βυθίζομαι στην θύμηση σου...

αέναη επΑνάσταση 5 Φεβρουαρίου ·