Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ο οποίος είναι φως τριλαμπές.

Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ο οποίος είναι φως τριλαμπές.

Ενεργή ακαταμάχητη ζωαρχική Πνευματική λειτουργία...

ανέδειξε η ιστόρηση της αρχαίας προγονικής φιλοσοφίας...

την αυταπόδεικτη παρουσία... 

της εξομολόγησης της αβίαστης θεϊκής παρουσίας...

του μοναδικού Υιού και Λόγου 

του Θεού Ιησού Χριστού...

στην πολυσχεδώ ταύτην ελάσειε γήν 

και δίχα σφάλματος γεννήσεται σάρξ

ακαμάτοις δε θεότητος όροις 

ανιάτων παθών λύση φθοράν...

πενήντα ρήτορες πενήντα σοφοί από τα 

πέρατα της οικουμένης συγκεντρωμένοι

εκεί απέναντι στην σοφή την πανέμορφη 

κόρη την νύμφη του Κυρίου την πολυαγαπημένη...

τους πείθει... 

η ακατάλυτη παρουσίαση 

του χρησμού του Απόλλωνα...

για τον ουράνιο Θεό... ος εστί φώς τριλαμπές...

η Αγία Αικατερίνη γνωρίζει αποκαλύπτοντας 

την πανανθρώπινη ευφροσύνη...

του Δοξαστικού αίνου της αγιαστικής 

φύσης των δημιουργημάτων...

Άγιος ο Θεός... 

Άγιος ισχυρός Άγιος αθάνατος... 

ελέησον ημάς...Ι.Γ

Ιφιγένεια Γεωργιάδου

Η Αγία Αικατερίνα και η συνομιλία της με τους 50 ρήτορες 

(Απάντησεις με προφητείες αρχαίων φιλοσόφων)

Οι 50 ρήτορες παρουσιάζονται ενώπιον της Αγίας
και ο σπουδαιότερος από αυτούς αμφισβητεί
τη θεότητα του Ιησού υποστηρίζοντας ότι
ουδέποτε οι αρχαίοι φιλόσοφοι ονόμασαν τίμησαν αυτόν:

«Λοιπόν, μη παρασυρόμενη από την απάτη επιμένεις
εις τον Εσταυρωμένον ως Θεόν, τον οποίον
ουδείς εκ των παλαιών δεν τον ονόμασε σοφό,
ούτε εγνώριζε αν ονομαζόταν Θεός».

Στην απάντησή της η Αγία χρησιμοποιεί
τις γραπτές προφητείες των αρχαίων φιλοσόφων,
όπως του Διοδώρου, του Πλουτάρχου, του Ομήρου,
του Ορφέως, του Σοφοκλέους

και ως αποκορύφωμα δύο χρησμούς της Σίβυλλας
και του Απόλλωνος,
οι οποίοι αφήνουν κυριολεκτικά άναυδους του 150 ρήτορες.

Οι δύο χρησμοί καταγράφονται στην Γ’ εκδοχή

του Μαρτυρίου της Αγίας (Μαρτυρολόγιον του Σινά σελ. 100- 133)
αλλά και σε ένα χειρόγραφο από περγαμηνή του 12ου αιώνος
το οποίο φυλάσσεται στη Μονή Δοχειαρίου του Άγιου Όρους.

Οι ρήτορες αναφέρουν στην Αγία ότι ουδέποτε διάβασαν
στα βιβλία τους για κάποιον Εσταυρωμένο Θεό.

Η απάντηση της Αγίας είναι καταπέλτης:

«Το ότι ο Εσταυρωμένος, είπε, δεν έτυχε να τιμηθεί από κανέναν
από τους παλαιούς δεν θα έπρεπε να δαπανώμεν τον χρόνο μας,
ούτε να το πολυεξετάζομεν, ούτε να κάνωμε ερεύνας δι' αυτών
με ανθρωπίνους λογισμούς διότι είναι

ο αληθινός Θεός του ουρανού και της γης, της θαλάσσης,
του ηλίου, της σελήνης, των άστρων και δημιουργός
όλου του ανθρωπίνου γένους
ακατάληπτος, ανεξερεύνητος, απέραντος, ανεξιχνίαστος, άρρητος.

Διά να σου αποδείξω τα σχετικά μ’ αυτόν με τη βοήθεια
των δικών σου, διότι έτσι η απόδειξής μου θα είναι απολύτως έγκυρη,
πρόσεξε τι αποκαλύπτει ξεκάθαρα, η πιο σοφή απ’ όλας τας γυναίκας, Σίβυλλα,
διά την κατά σάρκα γέννησή του, διά την πρόνοιάν του δι’ ημάς,
και διά την αμέτρητόν του φροντίδα.

Αν θέλεις ας ακούσουμε τα ίδια της τα λόγια:

«ύστερα από πολύν καιρό θα φτάσει κάποιος εις αυτήν
την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκαν αμόλυντον.

Με ανεξάντλητα όρια ως θεότητα θα λυτρώσει τον άνθρωπο
από την φθορά των ανιάτων παθών.

Και θα τον φθονήσει άπιστος λαός και θα κρεμαστεί υψηλά
ως κατάδικος εις θάνατον.

Όλα αυτά θα τα υποφέρει με πραότητα».

Πρόσεξε και τον αληθινό μάντη Απόλλωνα, που έχει ξεχάσει
την συνηθισμένη του ασάφια και τα αμφιλεγόμενά του
και φανερώνει γυμνή την αλήθεια χωρίς τη δικήν του βούλησιν.

Λέγει αυτός:

«Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ο οποίος είναι φως τριλαμπές.

Αυτός είναι ο παθών Θεός, χωρίς να πάθει τίποτε η Θεότης του,
διότι είναι συγχρόνως θνητός και αθάνατος.

Αυτός είναι συγχρόνως Θεός και άνθρωπος,
όλα υποφέρων από τους θνητούς,
δηλαδή τον σταυρόν, την ύβριν, την ταφήν.

Αυτός κάποτε από τα μάτια έχυσε δάκρυα θερμά.

Αυτός πέντε χιλιάδες χόρτασε με πέντε άρτους,
κάτι που ήθελε δύναμιν θεϊκήν.

Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός,
ο οποίος εσταυρώθει εις το ξύλον,
ο οποίος εξέπνευσε,
ο οποίος εκ του τάφου ανήλθεν εις τον ουρανόν».

Αυτά διηγείται ο Θεός σου.

Διότι είναι συνάναρχος μ΄αυτόν που τον εγέννησε
και αιώνιος αρχή και ρίζα και πηγή όλων των αγαθών,
όλα τα δημιούργησε χωρίς να υπάρχουν πριν και όλα τα κοσμεί
και τα διακρατεί και τα διαπερνά και με το δικό του χέρι
εδημιούργησε ημάς τους ανθρώπους
και πολλούς δρόμους ήνοιξε διά την σωτηρία μας».

Η Αγία Αικατερίνη και η συνομιλία της με τους 50 ρήτορες