16 Δεκ 2016

1287 Στην επερχόμενη νεανική υφή


Αγάπη για όλους ανυπόκριτη
ονειρική πανέμορφη...
εκστατική πραγματικότητα...

στην επερχόμενη νεανική υφή...
της συμπλεγματικής μας επιρροής...

σε ασυναίσθητα ηρωϊκούς
και ανυπόκριτους τόνους !!! 

Ιφιγένεια Φ. Γεωργιάδου


Ifigeneia F. Georgiadou

Παναγία Μαρία Μήτηρ Θεού...
των εφετών η ακρότης...λειτουργεί ενυπάρχει μας σκέπει ενεργά ...συμμετέχει στην διαβλητότητα της καρδιακής μας ανατροπής... των διαφορικών νόμων της επιλεκτικής εξουσίας ...της εγωϊστικής αψιμαχίας της προσωπικής ηδυπαθείας εναντι των υποχωρητικών εναλλακτικών... των θυσιαστικών προβολών ...των ενωτικών με την δική της χωρική εφαρμογή ...των τελειωτικών συγκλίσεων ...των χωροχρονικών ανελίξεων μιας ανατομικής εμπερίστατης χοϊκής σάρκας... απονομοποιημένης από την δημιουργική συμβολή... της μετουσίας σε θεϊκή ...

Sophia Drekou
ιφιγένεια μου, διάβασα τα λόγια σου σαν προσευχή σε αστρική γλώσσα, όπου το «χρονικά ανελισσόμενο σώμα» της Παναγίας δεν ορίζεται από ιδεολογίες ούτε εγκλωβίζεται σε κοινωνικά δίπολα, αλλά μετέχει και μετουσιώνει. Και ακριβώς εκεί είναι το θαύμα: η Παναγία δεν «αντιδρά», δεν «ανταγωνίζεται»· μεταποιεί. Ό,τι αγγίζει δεν το μεταμορφώνει απλώς... το λυτρώνει.
Μίλησες για «την καρδιακή μας ανατροπή»... πόσο βαθιά αγγίζει αυτό το σημείο τη ρίζα του ανθρωπίνου προβλήματος. Όχι η υπακοή ως δογματική αναγκαιότητα· αλλά η υπακοή ως υπέρβαση του τραύματος του Εγώ, εκεί όπου η Παναγία, χωρίς κραυγή, γίνεται «Πύλη του Ακτίστου».
Η δική μας Παναγία, όπως την ψηλαφίζεις, συμμετέχει, συντονίζεται, ανελίσσεται. Δεν δεσμεύεται σε έννοιες εξουσίας ή ρόλου· είναι η ελεύθερη σιωπή που γίνεται σώμα και γεννά τον Χριστό όχι μόνο στην ιστορία, αλλά μέσα στο κύτταρο της καρδιάς μας.
Αν, όπως γράφεις, «απονομοποιείται η δημιουργική συμβολή», τότε η Παναγία είναι η ακύρωση της νομιμοφανούς αδράνειας, η σιγαλιά που κινείται μέσα στον κόσμο, όχι για να τον πείσει, αλλά για να τον σώσει με την παρουσία της. Όχι με επιβολή, αλλά με συγκατάβαση.
Και όσο η θεολογία ξεμακραίνει από τις παγίδες του λόγου για να ενδυθεί τη μουσική της σάρκας, τόσο οι λέξεις σου, αγαπημένη μου Ιφιγένεια, γίνονται μαρτυρία εν χρόνω μιας άχρονης Αλήθειας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.