18 Μαρ 2015

Αγαπητικά σχήματα μεταξύ Ουρανού και θαλάσσης


      Ισορροπώ ανάμεσα στον αέρα και το νερό...
      την ομορφιά και την αλλαγή της άκριτης πράξης...
      που επαναφέρει στο μυαλό με τρόπο οδυνηρό... 
      της φύσης μου την αδιόρατη φοβέρα...Ι.Γ

      Ιφιγένεια Γεωργιάδου

      Sophia Drekou‎ » Ιφιγένεια Γεωργιάδου 18 Φεβρουαρίου 2015

      Ιφιγένειά μου, βαδίζουμε στο μονοπάτι της απελευθέρωσης
      για νοητικά αγαπητικά σχήματα μεταξύ Ουρανού και θαλάσσης;;
      Εσύ τι λες; Συμβαδίζουμε;;

      «Τα μαθηματικά μοντέλα 
      για τη δομή του Χρόνου
      δεν είναι άμεσα κατανοητά
      γιατί ανατρέπουν την κλασική προσέγγιση
      του γραμμικού της μοναδικής διάστασης
      γι' αυτό χρειάζεται πρώτα το νοητικό σοκ
      και στη συνέχεια η υπέρβαση
      για να σκεφτούμε εντελώς διαφορετικά
      έτσι ώστε ν' απελευθερώσουμε τον εγκέφαλο μας
      για να δούμε νοητικά σχήματα που ήταν άγνωστα
      για την αντίληψη μας πριν μας δείξουν το αδιανόητο
      που φαίνεται ουτοπικό αλλά λειτουργεί 
      ήδη για το μέλλον.» Νίκος Λυγερός Λόγοι



      Ιφιγένεια Γεωργιάδου: 18 Φεβρουαρίου στις 12:08 μ.μ.

      • Ισορροπώ ανάμεσα στον αέρα και το νερό...
      την ομορφιά και την αλλαγή της άκριτης πράξης...
      που επαναφέρει στο μυαλό με τρόπο οδυνηρό...
      της φύσης μου την αδιόρατη φοβέρα... Ι.Γ




      Sophia Drekou: «με τρόπο οδυνηρό...της φύσης μου την αδιόρατη φοβέρα» »»» ο φόβος της υπέρβασης χρειάζεται το νοητικό σοκ για περάσουμε σε άλλες αντιλήψεις του αδιανόητου. Σ.Ν. 18 Φεβρουαρίου στις 12:17 μ.μ. ·

      ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia εκεί που θυμός μεριάζει και ανοίγεται ο νέος κόσμος .....της μελλοντικής θύμησης από ένα κόσμο ξεχασμένο ...εφιαλτικά περιθωριοποιημένο... από την αλαζονική χρήση της έπαρσης εξαφανισμένο... 18 Φεβρουαρίου στις 12:21 μ.μ. ·

      Sophia Drekou: «από την αλαζονική χρήση της έπαρσης εξαφανισμένο...»»»» ιφιγένεια, βαδίζοντας στο συμπαντικό μονοπάτι του νέου κόσμου κάνοντας πάντα το Πρέπον για την ανθρωπότητα, περνώντας μέσα από την καταπολέμηση της έπαρσης, ακούστηκε μια κραυγή που βγήκε από τη γη, λες κι έκλαιγε η πληγή. Έτσι γεννήθηκε... αφού βυθίστηκε στο θαλασσί της θάλασσας και στου φεγγαριού το φέγγος, απελευθερώθηκε το δώρο για τον νέο κόσμο. Σ.Ν. 18 Φεβρουαρίου στις 4:34 μ.μ. ·

      Kiki Vasileiadou: Viza όταν σας λέω.... κεντάτε!!! χάρμα νου και οφθαλμών οι διάλογοί σας!! Καλό μεσημέρι και στις δυο!!18 Φεβρουαρίου στις 1:08 μ.μ. ·

      Virginia Firiki: Συνοδοιπόρος στο ταξίδι των σκέψεων και των ονείρων σας...!!! Ιχνηλάτης...προσδοκώντας διαφυγή..!!! 18 Φεβρουαρίου στις 6:35 μ.μ. ·

      ιφιγένεια γεωργιάδου: Kiki τι γλυκά λόγια σε ευχαριστούμε πολύ...να είσαι καλά.... 19 Φεβρουαρίου στις 12:31 π.μ. · 

      ιφιγένεια γεωργιάδουVirginia εδώ μαζί ...συνοδοιπόροι με αντοχή...η πορεία έχει μόνο αρχή.... 19 Φεβρουαρίου στις 12:32 π.μ. ·



      ιφιγένεια γεωργιάδου Και όταν φύγεις το δρόμο της επιστροφής θα αναζητήσεις...εκεί στην ομορφιά που αναπολείς είναι η αφετηρία που αρνείσαι επίμονα να λησμονήσεις... 15 Μαΐου στις 11:34 μ.μ.

      Σοφία Ντρέκου ιφιγένεια, προσέχοντας τις διακλαδώσεις στο μονοπάτι, εκεί που αλλάζει ο κόσμος, εκεί στον δρόμο της επιλογής, έχει μέσα του τα κομμάτια της σιωπής του πόνου και του φόβου της αμφισημίας. 15 Μαΐου στις 11:48 μ.μ.

      ιφιγένεια γεωργιάδου Είναι η κίνηση εκρηκτική στη αποφασιστική σου θέρμη υποταγμένη...λιώνει τα υπολείμματα της αντιστροφής και εκτινάσεται στο πόθο πεινασμένη... 15 Μαΐου στις 11:59 μ.μ.

      Σοφία Ντρέκου «εκτινάσεται στο πόθο πεινασμένη...»»»» θυμήθηκα αυτό ιφιγένεια «Όταν Ήρθες- Κ. Καρυωτάκης 16 Μαΐου στις 12:10 π.μ.

      Εσβήναν τα χρυσάνθεμα σαν πόθοι
      στον κήπον όταν ήρθες. Εγελούσες
      γαλήνια, σα λευκό χαμολουλούδι.
      Αμίλητος, τη μέσα μου μαυρίλα
      την έκανα γλυκύτατο τραγούδι
      κι απάνω σου το λέγανε τα φύλλα. 

      ιφιγένεια γεωργιάδου Αγγελιοφόροι στάλθηκαν οι προσμονές ...ήταν εκείνος ο βηματισμός που λύγισα σαν έτρεχα να ρθώ κοντά σου. 16 Μαΐου στις 12:14 π.μ.

      Σοφία Ντρέκου Αγγελιοφόροι να φωτίσουν τις εξηγήσεις του αδιανόητου γιατί ο λόγος είναι αδύναμος μπροστά στην κραυγή της καρδιάς. 16 Μαΐου στις 12:20 π.μ.

      ιφιγένεια γεωργιάδου Ε ναί μια καρδιά εκρήγνυται ξεσπάει μπροστά στην αδιέξοδη ανεκλάλητη ερημιά... 16 Μαΐου στις 12:22 π.μ.

      Aggelos Aslanidis Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στο Λόγο ο λόγος επεκτείνεται από ρητό, σε άρρητο, σε υπερβατικό, σε φανταστικό. Είναι πολυεπίπεδος, πολυδιάστατος, σφαιρικός. ελλειπτικός, υπερβολικός... Ο λόγος δεν είναι αδύναμος μπροστά σε καμιά έκρηξη, αδύναμη είναι η νόηση να εκφράσει την δέουσα απάντηση στο ψυχικό αδιέξοδο που περιερχόμαστε. Ακολουθεί η λύτρωση βίαια η μη για να μας κάνει πιο σοφούς γιατί θα σκεφτόμαστε με το νου της ψυχής 16 Μαΐου στις 4:05 π.μ.

      ιφιγένεια γεωργιάδου Ο νούς της ψυχής ο απαθής...της γενικής αποδοχής των φαινομενικών μεταβολών ...ο ενεργός διαμορφωτής των αντιθετικών αναβολών σε ενεργητική επιστασία ενοποιητική αδιάβλητη συνθετική προστασία των όντων... 16 Μαΐου στις 6:36 π.μ.

      Aggelos Aslanidis Στα ποιήματα του Κ. Καρυωτάκη η μνήμη του σώματος καθοδηγεί σε μαρασμό και κατάπτωση την ψυχή, ενώ ο νους δεν μπορεί να ισορροπήσει την τριάδα νους-ψυχή-σώμα και διακόπτει αυτή την συνεργασία! αντί να επιφέρει αρμονία συνύπαρξης. 16 Μαΐου στις 9:13 π.μ.

      ιφιγένεια γεωργιάδου: Ναι είναι καταθλιπτικός...η ευαισθησία του αποκαλύπτει την τραγική διασπαστικότητα των επισφαλών καθημερινών αναγκών ...τις μετατρέπει σε αδιαπέραστες ρυθμιστικές αξίες... 16 Μαΐου στις 9:17 π.μ.

      Aggelos Aslanidis Νομίζω το ενδιαφέρον δεν περιστρέφεται γύρω από την καθημερινότητα αλλά γύρω από τις ακραίες καταστάσεις ενός ευφυούς όπως ο Κ. Καρυωτάκης! 16 Μαΐου στις 9:24 π.μ.

      ιφιγένεια γεωργιάδου Είναι συντεθλιμμένος σε μία δημοσιουπαλληλική θέση όπου οι πιέσεις για προσαρμογή και συμμόρφωση μετατρέπονται σε εκβιαστικές αντιπαραθέσεις ηθικά μη αποδεκτές....αλλά πιστεύω η ασθένεια που είχε εκφύλιζε την εγκεφαλική του ουσία με αποτέλεσμα να εξασθενούν οι σωματικές του αντιστάσεις...η αυτοκτονία του έχει μελετηθεί από πολλούς ερευνητές.... 16 Μαΐου στις 9:41 π.μ.·

      Aggelos Aslanidis δεν νομίζω ο εκφυλισμός της εγκεφαλικής ουσίας να οδηγεί σε αυτοκτονία, είχε κάνει βίωμα εκείνο το τροπάριο που λέει Ματαιώτης τα επίγεια... 16 Μαΐου στις 9:39 π.μ.·

      Niko Papas: έχεις τον τρόπο σου τελικά να με κανεις υψιπέτη σε πολλά πραγματα, σοφία 16 Μαΐου στις 2:51 μ.μ.

      Σοφία Ντρέκου: Νίκο σε ευχαριστώ επίσης για τις λογοτεχνικές σου δημιουργίες. Καλή μας εβδομάδα. 16 Μαΐου στις 8:55 μ.μ.

      Niko Papas: σ ευχαριστω πάρα πολύ,, αλλά μήπως υπερβάλλεις σοφία μου,, 17 Μαΐου στις 12:00 π.μ.

      Σοφία Ντρέκου Ουχί Νίκο! 17 Μαΐου στις 12:04 π.μ.

      Niko Papas: και παλι σ' ευχαριστω,,,!! σοφία... ειναι πολύ ευγενικό και με κανεις χαρούμενο 17 Μαΐου στις 1:38 μ.μ.

      1 σχόλιο:

      1. Ιφιγενούλα, σας αγαπάω πολύ...!!! Εσείς με αγαπάτε λιγουλούδι όσο η μυγδαλιά του Βρεττάκου που της είπε να του μιλήσει για την αγάπη, και εκείνη άνθισε;;;

        ΑπάντησηΔιαγραφή

      Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.