Δεν έχει αρχή και τέλος
Δεν έχει μέτρημα
θάλασσα που κυλάει
αυτό το αίσθημα
στο πιο βαθύ σκοτάδι
στη δυνατή βροχή
γιορτάζει η αγάπη,
γιορτάζει η αγάπη
της νύχτας το σκοτάδι
φωτίζει το φιλί...
Ιφιγένεια, δεν το πιστεύω στα μάτια μου αυτό που έφερες...
δεν ξέρεις τί έφερες!!! Άφωνη...
και που να ήξερες που το έχω χρησιμοποιήσει
αυτόν τον στίχο του αγαπημένου μου ερωτικού ποιητή Τάσου Λειβαδίτη!!!
«Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω
Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω»
Απίστευτο, ναι Ιφιγένειά μου αγαπημένη...
επίτευγμα υψηλής επαφής και μύησης...
η καρδιακή επικοινωνία μας χτύπησε κόκκινο απόψε.
Σήμερα ανάρτησα αυτό με πολύ αγάπη και προσοχή (Μαχητής φωτός)
«Έλα να πιεις το φως δεν είμαι πια τρωτός,
έγινα δυνατός κι ας είμαι πια γυμνός.»
«Δεν έχει αρχή και τέλος...
Δεν έχει μέτρημα θάλασσα
που κυλάει αυτό το αίσθημα στο πιο βαθύ σκοτάδι »»»
Ιφιγένειά μου, εν αρχή το τέλος.
Αυτό σημαίνει πρακτικά: εν αρχή ο θάνατος.
Ο θάνατος μιας αγάπης που κοιμήθηκε
στην υδάτινη συνοριογραμμή
του φωτός και του σκοταδιού...
το υδάτινο μονοπάτι είναι λίγο πιο δύσκολο.
Αν όμως πιστεύουμε στο φως,
δεν θα μείνουμε στο σκοτάδι.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι, ακόμα κι όταν είμαστε μέσα στο σκοτάδι
και πιστεύουμε στο φως,
μπορούμε να ανάψουμε το κερί.
Αενάως με αισιοδοξία και :)
για καλύτερες ερωτικές μέρες.
Laisse le silence
j’ai pris toute la douleur
et si tu es un instant
je ne veux que toi.
J’ai brûlé la pluie
comme un rayon de soleil
et volé le baiser ...
Nikos Lygeros
αυτόματη μετάφραση
Άσε τη σιωπή
Πήρα όλο τον πόνο
Και αν είσαι μια στιγμή
Δεν θέλω εσένα.
Έκαψα τη βροχή
Σαν μια ηλιαχτίδα
Και έκλεψε το φιλί...
Νίκος Λυγερός
«Ώ απέραντη νοσταλγία
για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε...
κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας…
Τ. Λειβαδίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.