I have nothing but the embittered sun;

I have nothing but the embittered sun;

WHEN have I last looked on
The round green eyes and the long wavering bodies
Of the dark leopards of the moon?

All the wild witches, those most noble ladies,
For all their broom-sticks and their tears,
Their angry tears, are gone.

The holy centaurs of the hills are vanished;
I have nothing but the embittered sun;

Banished heroic mother moon and vanished,
And now that I have come to fifty years
I must endure the timid sun. Δ.Μ

• ιφιγένεια γεωργιάδου Την αγαπάω πολύ!!!

  29 Ιουλίου 2014 στις 1:46 π.μ.  
• 

  Δημητρης Μετσοβιτης και εγώ πολύ!!!...γιατί είσαι εσύ.....

  29 Ιουλίου 2014 στις 9:45 π.μ. 
• 

  ιφιγένεια γεωργιάδου Δημητρης με συγκινείς πολύ...από τα βάθη της ψυχής σε ευχαριστώ πολύ... είσαι αξιαγάπητα ευγενικός !!!

  29 Ιουλίου 2014 στις 10:18 π.μ.