Αγάπη είναι να χάνεσαι,αγάπη είναι να λιώνεις
αγάπη είναι να δίνεσαι χωρίς να μετανιώνεις
έτσι απλά να πέφτεις στα βαθιά
Η αγάπη είναι πόλεμος, η αγάπη είναι μεθύσι
η αγάπη είναι ξενιτιά για όποιον την τολμήσει
τελικά η αγάπη είναι ζημιά
η αγάπη είναι φωτιά μοιάζει με άγρια τριανταφυλλιά
Τι είναι αγάπη;
Αγάπη είναι να αγαπάς και ελεύθερο να αφήνεις
ότι με κόπο αγκάλιασες, τον χώρο του να δίνεις
έτσι απλά, τα μάτια είναι η καρδιά
Η αγάπη είναι θάλασσα, η αγάπη είναι μια τρέλα
η αγάπη βραχυκύκλωμα και μια καινούργια μέρα
τελικά η αγάπη είναι φτερά.
η αγάπη είναι φωτιά μοιάζει με άγρια τριανταφυλλιά
Τι είναι αγάπη;
Η αγάπη είναι ένα όνειρο δίχως αρχή και τέλος
η αγάπη είναι ένας άγγελος που ψάχνει για το βέλος
τελικά η αγάπη είναι.
Σοφία Ντρέκου: ιφιγένεια μου, Αγάπη είναι αυτό! μόλις πριν από λίγο το τελείωσα και το αναρτώ ΕΔΩ σε σένα για 1η φορά. 13 Μαρτίου 2015 στις 3:28 μ.μ.
NIKOS-LYGEROS-POIHSH.BLOGSPOT.COM
ιφιγένεια γεωργιάδου Τρέμω τόσο πολύ, αγάπη μου. Συγνώμη. Κάνω ό, τι μπορώ για να ζήσω μέσα σ’ αυτόν τον ανοιχτό τάφο. Δεν θέλω να πεθάνω δίχως να σε δω από κοντά, να σ’ αγγίζω και πάλι, όπως ήθελες όταν κάναμε έρωτα.>>> Sophia οριακά.... ανυπέρβλητα ....μεγαλειώδη στην απόγνωση της συνοριογραμμής της ανυπαρξίας... 13 Μαρτίου 2015 στις 3:29 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: «Θέλω να είμαι και πάλι τρυφερός μαζί σου ακόμα και αν ο εχθρός βασάνισε τα χέρια μου. Θέλω να τα χώσω μέσα στα μαλλιά σου, για να τα γιατρέψει η αγάπη σου.»»»» Η συνοριογραμμή της ανυπαρξίας δεν είναι πια ουτοπία ιφιγένεια, γιατί τα σύννεφα είχαν γίνει μία θάλασσα. Ήταν ακίνητα κύματα. Τόσο ακίνητα που ήταν ακόμα ικανά να γίνουν φως στις χρωματιστές ανταύγειες των μαλλιών της και να ήταν η συνέχεια του αόρατου. 14 Μαρτίου 2015 στις 3:59 π.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia, αιθέρια της αθανασίας η πύλη προσμένει τους εραστές της επίμονης οδύνης.. 13 Μαρτίου 2015 στις 3:44 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: Αυτοί είναι οι αληθινοί εραστές ιφιγένεια... όταν ο ένας σκέπτεται μόνο τον άλλον... δεν διασπάται η σκέψη σε άλλες θάλασσες που μας καρφώνουν στην πέτρα που έχει τον Σταυρό. 13 Μαρτίου 2015 στις 3:48 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia, ανιστορώ τον πόνο τον οδυνηρό μιάς άπλετης θάλασσας που αναμετριέται στου βράχου την ακινησία... 13 Μαρτίου 2015 στις 3:51 μ.μ.
Σοφία Ντρέκου: Το μέτωπό μου πάνω στο μέτωπό σου είναι το μόνο που μου έχει μείνει αλλά κι αυτό θέλω να σου το δώσω. Ο δικός σου ακόμα και νεκρός. 3 Απριλίου στις 3:19 π.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.