ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
Ιφιγένεια Γεωργιάδου
Είναι αστείο να κάνεις τα γηρατειά
...να μοιάζουν ανόητα.
Το σώμα καταρρέει
...η χάρη και η δύναμη αποχωρούν.
Τώρα υπάρχει μια πέτρα
...εκεί όπου είχα καρδιά.
Μα μέσα σε αυτό το παλιό κουφάρι
...ένας νεαρός άντρας κατοικεί.
Και για άλλη μια φορά
...η ταλαιπωρημένη μου καρδιά φουσκώνει.
Θυμάμαι τις χαρές ...θυμάμαι τον πόνο.
Και αγαπώ και ζω ...τη ζωή ξανά.
Σκέφτομαι τα χρόνια, τόσο λίγα
...φύγαν τόσο γρήγορα.
Ιδιότροπος γέρος
Το ποίημα είναι προσαρμοσμένο από τον Dave Griffith και μεταφρασμένο από το «ούτε λόγος». Όταν ένας γέρος άντρας πέθανε στη γηριατρική πτέρυγα ενός γηροκομείου σε μια πόλη της Αυστραλίας, θεωρήθηκε πως δεν είχε αφήσει τίποτα αξίας. Αργότερα, όταν οι νοσοκόμες έψαχναν ανάμεσα στα λιγοστά υπάρχοντά του, βρήκαν αυτό το ποίημα. Η ποιότητά του και το περιεχόμενό του εντυπωσίασαν τόσο πολύ το προσωπικό, που φτιάχτηκαν αντίγραφα του και μοιράστηκε σε κάθε νοσοκόμα του νοσοκομείου.
Θυμηθείτε αυτό το ποίημα την επόμενη φορά που θα συναντήσετε ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας το οποίο μπορεί να κάνετε πέρα δίχως να δείτε μέσα του τη νεανική ψυχή. Όλοι μια μέρα θα είμαστε στην ίδια θέση! Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο δε μπορούμε να τα δούμε ή να τα αγγίξουμε. Πρέπει να τα αισθανθούμε με την καρδιά! www.sophia-ntrekou.gr
Μια νοσοκόμα πήρε το δικό της αντίγραφο στη Μελβούρνη. Η μοναδική κληρονομία του γέρου άντρα στους μεταγενέστερους έχει εμφανιστεί από τότε σε χριστουγεννιάτικες εκδόσεις περιοδικών σε όλη τη χώρα και περιοδικά Ψυχικής Υγείας. Έχει επίσης γίνει μια παρουσίαση διαφανειών βασισμένη σε αυτό το απλό, αλλά εύγλωττο, ποίημα.
Και αυτός ο γέρος άντρας, χωρίς τίποτα να έχει μείνει να δώσει στον κόσμο, είναι τώρα ο συγγραφέας αυτού του «ανώνυμου» ποιήματος που τριγυρίζει σε ολόκληρο το διαδίκτυο.
★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★⋰⋱ ★
«Τι βλέπετε νοσοκόμες; ...Τι βλέπετε; Τι σκέφτεστε ...όταν με κοιτάτε;
Ένας ιδιότροπος γέρος, ...όχι πολύ σοφός,
Αβέβαιος από συνήθεια ...με μακρινή ματιά;
Που λερώνεται με το φαγητό του ...και δεν δίνει καμία απάντηση.
Όταν λέτε με δυνατή φωνή ...«Εύχομαι να προσπαθούσες!»
Που φαίνεται να μην παίρνει είδηση ...τα πράγματα που κάνετε.
Και πάντα χάνει ...μια κάλτσα ή ένα παπούτσι;
Ο οποίος, αντιστεκόμενος ή όχι ...σας αφήνει να κάνετε όπως επιθυμείτε.
Με το μπάνιο και το τάϊσμα ...για να γεμίσετε την μέρα;
Αυτό σκέφτεστε; ...Αυτό βλέπετε;
Τότε άνοιξε τα μάτια σου νοσοκόμα, δεν κοιτάς εμένα.
Θα σου πω ποιος είμαι ...καθώς στέκομαι εδώ τόσο ακίνητος.
Καθώς υπακούω στις διαταγές σου ...καθώς τρώω με τη θέλησή σου.
Είμαι ένα Δεκάχρονο μικρό παιδί ...με έναν πατέρα και μητέρα,
Αδερφούς και αδερφές ...που αλληλοαγαπιόμαστε.
Ένα Δεκαεξάχρονο νεαρό αγόρι ...με φτερά στα πόδια του.
Ονειρευόμενο πως σύντομα τώρα ...αγάπη θα βρει.
Στα Είκοσι σύντομα γαμπρός ...η καρδιά μου πετά.
Καθώς θυμάμαι τους όρκους ...που υποσχέθηκα πως θα κρατήσω.
Στα Εικοσιπέντε τώρα ...έχω δικό μου μικρό.
Που χρειάζεται την καθοδήγησή μου ...και ένα ασφαλές χαρούμενο σπιτικό.
Τριαντάχρονος άντρας ...το μικρό μου έχει πια γρήγορα μεγαλώσει.
Δεμένοι μαζί ...με δεσμούς που θα κρατήσουν.
Στα Σαράντα μου, οι νεαροί γιοί μου ...έχουν μεγαλώσει και φύγει.
Μα η γυναίκα μου είναι δίπλα μου... να σιγουρέψει πως δε θα θρηνώ.
Στα Πενήντα, άλλη μια φορά... μωρά παίζουν στα γόνατά μου.
Ξανά, γνωρίζουμε παιδιά ...η αγαπημένη μου κι εγώ.
Σκοτεινές μέρες με βαραίνουν ...η σύζυγός μου είναι νεκρή.
Κοιτάζω το μέλλον ...τρέμω με φόβο.
Γιατί όλα τα μικρά μου ...ανατρέφουν δικά τους μικρά.
Και σκέφτομαι τα χρόνια ...και την αγάπη που έχω γνωρίσει.
Είμαι τώρα ένας γέρος άντρας ...και η φύση είναι σκληρή.
Είναι αστείο να κάνεις τα γηρατειά ...να μοιάζουν ανόητα.
Το σώμα καταρρέει ...η χάρη και η δύναμη αποχωρούν.
Τώρα υπάρχει μια πέτρα ...εκεί όπου είχα καρδιά.
Μα μέσα σε αυτό το παλιό κουφάρι ...ένας νεαρός άντρας κατοικεί.
Και για άλλη μια φορά ...η ταλαιπωρημένη μου καρδιά φουσκώνει.
Θυμάμαι τις χαρές ...θυμάμαι τον πόνο.
Και αγαπώ και ζω ...τη ζωή ξανά.
Σκέφτομαι τα χρόνια, τόσο λίγα ...φύγαν τόσο γρήγορα.
Και δέχομαι το σκληρό γεγονός... πως τίποτα δε κρατά.
Λοιπόν, ανοίξτε τα μάτια σας, άνθρωποι... ανοίξτε και δείτε.
Όχι έναν ιδιότροπο γέρο.
Κοιτάξτε κοντύτερα ...δείτε ...ΕΜΕΝΑ!!»
★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★ ⋰⋱ ★⋰⋱ ★
Θυμηθείτε αυτό το ποίημα την επόμενη φορά που θα συναντήσετε ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας το οποίο μπορεί να κάνετε πέρα δίχως να δείτε μέσα του τη νεανική ψυχή. Όλοι μια μέρα θα είμαστε στην ίδια θέση! Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο δε μπορούμε να τα δούμε ή να τα αγγίξουμε. Πρέπει να τα αισθανθούμε με την καρδιά! www.sophia-ntrekou.gr
Facebook Διάλογοι:
ιφιγένεια γεωργιάδου 23 Νοεμβρίου 2014 ΕΚΗΒΟΛΟΣ - SOCIAL MEDIA - LIBRARY: ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ!!!!
Γιατί όλα τα μικρά μου ...ανατρέφουν δικά τους μικρά.
Και σκέφτομαι τα χρόνια ...και την αγάπη που έχω γνωρίσει.
Είμαι τώρα ένας γέρος άντρας ...και η φύση είναι σκληρή.
23 Νοεμβρίου 2014 στις 8:59 μ.μ.
Greg Gilpathis: Μα μέσα σε αυτό το παλιό κουφάρι ...ένας νεαρός άντρας κατοικεί.
... Και αγαπώ και ζω ...τη ζωή ξανά. Καλό βράδυ Ιφιγένεια ! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 9:03 μ.μ.
Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Πραγματική ποίηση!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 9:05 μ.μ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΠΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟ!!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 9:06 μ.μ.
Pres Nota Katras: ΜΑ τι υπέροχο ποίημα, Ιφιγένεια μου!!!!!! Και τόσο ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΌ!!! Διαμάντινες οι σκέψεις και τόσο αληθινές!!!! Και για άλλη μια φορά ...η ταλαιπωρημένη μου καρδιά φουσκώνει.
Θυμάμαι τις χαρές ...θυμάμαι τον πόνο.
Και αγαπώ και ζω ...τη ζωή ξανά.
Σκέφτομαι τα χρόνια, τόσο λίγα ...φύγαν τόσο γρήγορα.
Και δέχομαι το σκληρό γεγονός... πως τίποτα δε κρατά.
Λοιπόν, ανοίξτε τα μάτια σας, άνθρωποι... ανοίξτε και δείτε.
Όχι έναν ιδιότροπο γέρο. Κοιτάξτε κοντύτερα ...δείτε ...ΕΜΕΝΑ!!» Σοφία μου περίφημη ανάρτηση!!!! Sophia Siglitiki Drekou 23 Νοεμβρίου 2014 στις 9:14 μ.μ.
Ευθύμιος Αναγνώστου: τα γεράματα είναι συμπυκνωμένα.. νειάτα! Βασίλειος Γοντικάκης... ιφιγένεια. 23 Νοεμβρίου 2014 στις 9:16 μ.μ.
Sophia Drekou: Σας ευχαριστώ... σας ευχαριστώ πολύ. Πολύ χαίρομαι που σας άρεσε. Με συγκίνηση την έφτιαξα την ανάρτηση και μετά κόπου, έψαξα να βρω την αυθεντική πηγή για να την τεκμηριώσω. Όλοι εκεί θα φτάσουμε μια μέρα, αν το επιτρέψει ο Θεός. 23 Νοεμβρίου 2014 στις 9:38 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia μόλις το είδα συγκινήθηκα πολύ. Ευθύμιος, είναι μεγάλη αλήθεια ...το ζώ από κοντά τώρα που έχω αναλάβει την ευθύνη του πατέρα μου.... Pres Nota, με δάκρυα στα μάτια το δημοσίευσα ...συγκλονίζει η αλήθεια του.... ΓΕΩΡΓΙΟΣ, είναι τόσο ωραίο και πραγματικό μέσα στην λιτή περιγραφή του... Nicholas, ίσως η ποίηση να είναι η ίδια η ζωή μας μέσα στις αντιφατικότητες και τις αδυναμίες της. Greg, καληνύχτα... Καλή εβδομάδα να έχουμε φίλοι μου καλοί ...σας ευχαριστώ πολύ για την ευγενική παρουσία σας εδώ !!!!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 9:50 μ.μ.
Sophia Drekou: ιφιγένεια, Pres σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως. Ο Κύριος να βοηθάει όλους τους αναγκεμένους γέροντες.!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 9:57 μ.μ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΠΑΣ: Είχα αναρτήσει στις 21/5/2014
Αυτόν τον πατέρα τιμώ σήμερα...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΣΟΥΠΑ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ
"Ο Θεός πήρε την δύναμη ενός βουνού το μεγαλείο ενός δέντρου
την ζεστασιά του καλοκαιρινού ήλιου την ηρεμία της θάλασσας
τη γενναιόδωρη ψυχή της φύσης το παρήγορο χέρι της νύχτας
την σοφία των χρόνων τη δύναμη του αετού
τη χαρά του ανοιξιάτικου πρωινού την υπομονή της αιωνιότητας
το βάθος της ανάγκης για οικογένεια... ...τα συνδύασε όλα αυτά...
κι όταν δεν είχε τίποτε άλλο να προσθέσει
ήξερε πως το δημιούργημά του είχε ολοκληρωθεί
κι έτσι έφτιαξε τον...πατέρα μου."
Είναι το σπίτι, που μέσα του φέγγει γλυκά η ζωή
Χέρι, που ταίζει, σαν το σπουργίτι, τα όνειρά μου βράδυ - πρωί
Η σιγουριά μου πως έχω ένα μέρος να επιστρέψω
Η περηφάνια και χαρά μου, πως τον έχω πλάι μου να περπατώ.
Ρόλοι μοιρασμένοι, πατέρας και μητέρα στην οικογένεια αποτέλεσαν το «πρότυπο» για τα παιδιά τους!!
Μ' έμαθε να περπατώ σωστά και ν' ακολουθώ το δρόμο της δικής μου λογικής και της καρδιάς μου, χωρίς να φοβάμαι κανέναν και τίποτα, πάντα μπορούσε να με καταλαβαίνει, ακόμα και αν δεν είχα λόγια να του εξηγήσω…, του χρωστώ πολλά για τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι και ζω την ζωή μου!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:03 μ.μ.
Nik Vythoulkas: Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐν τῷ παρόντι βίῳ πραγμάτων ἱκανῶς εἰρῆσθαί μοι δοκεῖ. Εἰ δὲ καὶ τὸν ἀγῶνα τὸν μέλλοντα βουληθείημεν ἐξετάζειν, τὸν μὲν ὀψόμεθα λαμπρὸν καὶ περίβλεπτον ἁρπαζόμενον ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, κατὰ τὸν ἡγεμόνα καὶ παιδευτὴν τοῦ σωτηρίου τούτου βίου καὶ πάσης ἀρετῆς·. Εἰ δὲ φανείη πονηρὸς καὶ σκαιὸς, πολλῶν κακῶν ἐμπεπληκὼς τὴν γῆν, τίς ἂν εἰπεῖν δυνηθείη τὰς συμφορὰς αἷς ὀφθήσεται συνεχόμενος, πυρὶ καιόμενος, μαστιγούμενος, στρεβλούμενος, τοιαῦτα πάσχων ἅπερ οὔτε λόγῳ ῥητὰ, οὐδὲ ἔργῳ φορητά;
Ὅταν οὖν ἴδῃς πλούσιον ἐσθῆτι κεκοσμημένον, χρυσῷ καλλωπιζόμενον, ἐπ' ὀχημάτων φερόμενον, ἐξόδους ἐξιόντα λαμπρὰς, μὴ μακαρίσῃς τὸν ἄνθρωπον· πρόσκαιρος γὰρ ὁ πλοῦτος, καὶ τὸ δοκοῦν εἶναι καλὸν τῷ βίῳ τούτῳ συνδιαφθείρεται· μοναχὸν δὲ ἰδὼν βαδίζοντα μόνον, ταπεινὸν καὶ πρᾶον καὶ ἡσύχιον καὶ ἥμερον, ζήλωσον τὸν ἄνδρα, φάνηθι μιμητὴς τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας, εὖξαι γενέσθαι τῷ δικαίῳ παραπλήσιος·
Αἰτεῖτε γὰρ, φησὶ, καὶ δοθήσεται ὑμῖν. Ταῦτα γὰρ ὡς ἀληθῶς καλὰ καὶ σωτήρια καὶ μόνιμα, διὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ φιλανθρωπίαν καὶ πρόνοιαν· ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΙΩΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΤΟΜΟΣ «Απόσπασμα από την Ομιλία του με τιτλο Σύγκρισις βασιλικης ∆υναστειας και πλουτου και υπεροχης». Σε ευχαριστούμε Sophia Siglitiki Drekou για την υπέροχη συγκινητική ανάρτηση ! Ο Θεός ανάμεσα μας 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:04 μ.μ.
Sophia Drekou: Γειά σου Νικόλα μας δυναμικέ... που σε έχουμε ταλαιπωρήσει 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:05 μ.μ.
Nik Vythoulkas: Καλησπέρα Σοφία... Ο αγαπημένος μου μας Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος ...με τίς υπέροχες Ομιλίες του τελειώνω όλους τούς 17 Τόμους του ..και πολύ σύντομα ..θα ανεβούν στις Ομάδες που συμμετέχω είτε σαν Επιμελητής η απλά σαν Μέλος !! Καλή και ευλογημένη Εβδομάδα σε όλους μας !! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:09 μ.μ.
Sophia Drekou: Νικόλα μας.... και στην αφιερωμένη σελίδα του Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος!!! Σ' ευχαριστούμε!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:11 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: πάντα μπορούσε να με καταλαβαίνει, ακόμα και αν δεν είχα λόγια να του εξηγήσω…, του χρωστώ πολλά για τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι και ζω την ζωή μου!!>>> ΓΕΩΡΓΙΟΣ το ίδιο ακριβώς αισθάνομαι με τον πατέρα μου ...τα λόγια του ήταν λιγοστά στην ζωή μου..τα έργα του πολλά και το παράδειγμα του τόσο ισχυρό....από εκεί αντλώ έμπνευση θάρρος και δυναμισμό χρόνια τώρα... 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:11 μ.μ.
Sophia Drekou: Γεώργιε... συγκινητικό... θα το συμπληρώσω στην ανάρτηση. Αξίζει να διαβαστεί!!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:13 μ.μ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΠΑΣ Με βουρκώσατε απόψε όμορφα γιατί μου λείπει, μα που θα πάει πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, θα κλείσουν τα σχολεία και θα πάω να τον δω!!! Σας ευχαριστώ που μαζί σας μοιράστηκα το τι νιώθω!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:13 μ.μ.
Sophia Drekou: Εμείς σ'ευχαριστούμε Γεώργιε που το μοιράστηκες μαζί μας. Εμείς. Καλά Χριστούγεννα! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:14 μ.μ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΠΑΣ: και πολύ καλά θα κάνεις Σοφία μου να το συμπληρώσεις, ευχαριστώ!! Πάντα όποτε ήταν τα γενέθλια μας αν κάποιες φορές δεν ήταν κοντά μας - γιατί ήταν Στρατιωτικός - ερχότανε να μας τα γιορτάσει!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:42 μ.μ.
Sophia Drekou: Γεώργιε.... ΥΠΕΡΟΧΗ φωτογραφία. Μυρίζει Ελλάδα Νοσταλγικής Παράδοσης...!!! Απόψε μας έκανες Δώρα ανεκτίμητα και Χριστουγεννιάτικα!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:22 μ.μ.
Anastasios Panousis: ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ,ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ,ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΥΡΙΟ,ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ,ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΒΟΗΘΟ,ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ!! 24 Νοεμβρίου 2014 στις 12:13 π.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Anastasios καληνύχτα να είσαι καλά ....καλή εβδομάδα να έχουμε με υγεία και χαρά!!!!!! 24 Νοεμβρίου 2014 στις 12:15 π.μ.
Sophia Drekou: Σε αυτό το ποίημα του Καβάφη βλέπουμε έναν ηλικιωμένο άνθρωπο που αναπολεί τα νεανικά του χρόνια και μετανιώνει για πράγματα που δεν έκανε. Ο γέροντας σκέφτεται ότι στηριζόταν πολύ στην λογική και οι πράξεις του ήταν μετρημένες και σοβαρές με αποτέλεσμα να μείνει στα γεράματά του μόνος. Τώρα είναι μόνος του κι απελπισμένος, καθώς ο χρόνος της νεότητάς του πέρασε τόσο γρήγορα που μοιάζει σα να ήταν χθες που ήταν ακόμη νέος. ΒΙΝΤΕΟ: Το ποίημα του Κ.Καβάφη στην εκπληκτική μουσική Valleys - by John Sokoloff. 24 Νοεμβρίου 2014 στις 12:18 π.μ.
Αἰτεῖτε γὰρ, φησὶ, καὶ δοθήσεται ὑμῖν. Ταῦτα γὰρ ὡς ἀληθῶς καλὰ καὶ σωτήρια καὶ μόνιμα, διὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ φιλανθρωπίαν καὶ πρόνοιαν· ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΙΩΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΤΟΜΟΣ «Απόσπασμα από την Ομιλία του με τιτλο Σύγκρισις βασιλικης ∆υναστειας και πλουτου και υπεροχης». Σε ευχαριστούμε Sophia Siglitiki Drekou για την υπέροχη συγκινητική ανάρτηση ! Ο Θεός ανάμεσα μας 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:04 μ.μ.
Sophia Drekou: Γειά σου Νικόλα μας δυναμικέ... που σε έχουμε ταλαιπωρήσει 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:05 μ.μ.
Nik Vythoulkas: Καλησπέρα Σοφία... Ο αγαπημένος μου μας Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος ...με τίς υπέροχες Ομιλίες του τελειώνω όλους τούς 17 Τόμους του ..και πολύ σύντομα ..θα ανεβούν στις Ομάδες που συμμετέχω είτε σαν Επιμελητής η απλά σαν Μέλος !! Καλή και ευλογημένη Εβδομάδα σε όλους μας !! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:09 μ.μ.
Sophia Drekou: Νικόλα μας.... και στην αφιερωμένη σελίδα του Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος!!! Σ' ευχαριστούμε!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:11 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: πάντα μπορούσε να με καταλαβαίνει, ακόμα και αν δεν είχα λόγια να του εξηγήσω…, του χρωστώ πολλά για τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι και ζω την ζωή μου!!>>> ΓΕΩΡΓΙΟΣ το ίδιο ακριβώς αισθάνομαι με τον πατέρα μου ...τα λόγια του ήταν λιγοστά στην ζωή μου..τα έργα του πολλά και το παράδειγμα του τόσο ισχυρό....από εκεί αντλώ έμπνευση θάρρος και δυναμισμό χρόνια τώρα... 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:11 μ.μ.
Sophia Drekou: Γεώργιε... συγκινητικό... θα το συμπληρώσω στην ανάρτηση. Αξίζει να διαβαστεί!!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:13 μ.μ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΠΑΣ Με βουρκώσατε απόψε όμορφα γιατί μου λείπει, μα που θα πάει πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, θα κλείσουν τα σχολεία και θα πάω να τον δω!!! Σας ευχαριστώ που μαζί σας μοιράστηκα το τι νιώθω!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:13 μ.μ.
Sophia Drekou: Εμείς σ'ευχαριστούμε Γεώργιε που το μοιράστηκες μαζί μας. Εμείς. Καλά Χριστούγεννα! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:14 μ.μ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΠΑΣ: και πολύ καλά θα κάνεις Σοφία μου να το συμπληρώσεις, ευχαριστώ!! Πάντα όποτε ήταν τα γενέθλια μας αν κάποιες φορές δεν ήταν κοντά μας - γιατί ήταν Στρατιωτικός - ερχότανε να μας τα γιορτάσει!!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:42 μ.μ.
Sophia Drekou: Γεώργιε.... ΥΠΕΡΟΧΗ φωτογραφία. Μυρίζει Ελλάδα Νοσταλγικής Παράδοσης...!!! Απόψε μας έκανες Δώρα ανεκτίμητα και Χριστουγεννιάτικα!! 23 Νοεμβρίου 2014 στις 10:22 μ.μ.
Anastasios Panousis: ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ,ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ,ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΥΡΙΟ,ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ,ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΒΟΗΘΟ,ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ!! 24 Νοεμβρίου 2014 στις 12:13 π.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Anastasios καληνύχτα να είσαι καλά ....καλή εβδομάδα να έχουμε με υγεία και χαρά!!!!!! 24 Νοεμβρίου 2014 στις 12:15 π.μ.
Sophia Drekou: Σε αυτό το ποίημα του Καβάφη βλέπουμε έναν ηλικιωμένο άνθρωπο που αναπολεί τα νεανικά του χρόνια και μετανιώνει για πράγματα που δεν έκανε. Ο γέροντας σκέφτεται ότι στηριζόταν πολύ στην λογική και οι πράξεις του ήταν μετρημένες και σοβαρές με αποτέλεσμα να μείνει στα γεράματά του μόνος. Τώρα είναι μόνος του κι απελπισμένος, καθώς ο χρόνος της νεότητάς του πέρασε τόσο γρήγορα που μοιάζει σα να ήταν χθες που ήταν ακόμη νέος. ΒΙΝΤΕΟ: Το ποίημα του Κ.Καβάφη στην εκπληκτική μουσική Valleys - by John Sokoloff. 24 Νοεμβρίου 2014 στις 12:18 π.μ.
Στυλιανός Ματθαίου: Ο Άνθρωπος ή είναι εχθρικός προς τον κόσμο και επιθετικός ή εξαρτάται από αυτόν και δεν κάνει χωρίς αυτόν, πιάνοντας φιλίες να κρατηθεί, ή κλείνεται στον εαυτό του καταθλιπτικά (Εξαιρείται ο γιά λόγους πνευματικότητος, μονήρης βίος) ...Η οικογένεια, έχει τον πρώτο λόγο, για όλα...
Veatriki Mandravelli: Εξαιρετικό το ποίημα ου Καβάφη. Μιλάει μέσα στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Ευχαριστώ. 25 Νοεμβρίου 2014 στις 2:28 π.μ.
Sophia Drekou: Veatriki, σ'ευχαριστώ κι εγώ. Καλημέρα και καλή συνέχεια σαρακοστής. 28 Νοεμβρίου 2014 στις 10:43 π.μ.
Virginia Firiki: Υπέροχο...αφιέρωμα!!! Όσο ζουν οι γονείς σας... (γιατί οι δικοί μου έφυγαν) δείξτε τους πόσο πολύ τους νοιάζεστε και τους αγαπάτε!!! Δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο απ' αυτό. Να τους λέτε: Σ' αγαπώ !!! Σ' αγαπώ !!! Σ' αγαπώ !!! όσο ζουν... γιατί αλλοίμονο... όταν φύγουν δεν θα μπορούν ν' ακούσουν και να νιώσουν το σ' αγαπώ σας!!! 28 Νοεμβρίου 2014 στις 3:29 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Virginia έχεις μεγάλο δίκιο ...η καθημερινή ευχή του πατέρα μου ...είναι μεγάλη ευλογία στην ζωή μου... πάντα ζεστός πάντα χαμογελαστός... μου προσφέρει μεγάλη χαρά όταν μου απαντά ...είμαι καλά ...στην ερώτηση μου πως είσαι σήμερα πατέρα; 28 Νοεμβρίου 2014 στις 8:00 μ.μ.
Veatriki Mandravelli: Εξαιρετικό το ποίημα ου Καβάφη. Μιλάει μέσα στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Ευχαριστώ. 25 Νοεμβρίου 2014 στις 2:28 π.μ.
Sophia Drekou: Veatriki, σ'ευχαριστώ κι εγώ. Καλημέρα και καλή συνέχεια σαρακοστής. 28 Νοεμβρίου 2014 στις 10:43 π.μ.
Virginia Firiki: Υπέροχο...αφιέρωμα!!! Όσο ζουν οι γονείς σας... (γιατί οι δικοί μου έφυγαν) δείξτε τους πόσο πολύ τους νοιάζεστε και τους αγαπάτε!!! Δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο απ' αυτό. Να τους λέτε: Σ' αγαπώ !!! Σ' αγαπώ !!! Σ' αγαπώ !!! όσο ζουν... γιατί αλλοίμονο... όταν φύγουν δεν θα μπορούν ν' ακούσουν και να νιώσουν το σ' αγαπώ σας!!! 28 Νοεμβρίου 2014 στις 3:29 μ.μ.
ιφιγένεια γεωργιάδου: Virginia έχεις μεγάλο δίκιο ...η καθημερινή ευχή του πατέρα μου ...είναι μεγάλη ευλογία στην ζωή μου... πάντα ζεστός πάντα χαμογελαστός... μου προσφέρει μεγάλη χαρά όταν μου απαντά ...είμαι καλά ...στην ερώτηση μου πως είσαι σήμερα πατέρα; 28 Νοεμβρίου 2014 στις 8:00 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.