Ζώειν καί ὁρᾶν φάος ἠελίοιο

Ἡ τῶν λόγων ἀλήθεια ἀ ν ε π ι γ ν ώ σ τ ω ς(;)
ἀρδεύουσα τά πρόσωπα τῶν ἀδόντων.

-------------------------------------------------------------------------

χάρων, χάρος: ἐκ τοῦ Χάρωνος, τοῦ πορθμέως,
ὁ ὁποῖος ὡδηγοῦσε τούς νεκρούς εἰς τόν Ἃδην.

Χάρων κυριολεκτικῶς σημαίνει
χ α ρ ο ύ μ ε ν ο ς, χ α ρ ω π ό ς.

Ἀπεκλήθη Χάρων λόγω τοῦ ὃτι διέθετε
ἀπαστράπτοντας ὀφθαλμούς, ὡς ἐκ χαρᾶς.

Οὐσιαστικῶς, δηλαδή, ἐτυμολογεῖται ἐκ τῆς χ α ρ ᾶ ς. 

Ἡ ἑλληνική εἶναι ἡ μοναδική γλῶσσα
στόν κόσμο πού παράγει λέξη γιά τόν Θ ά ν α τ ο, 

ἐκ τοῦ χ α ί ρ ω καί τῆς χ α ρ ᾶ ς.

Γράφει ὁ Πλούταρχος: 

(Περί Σωκράτους δαιμονίου 116)

¨ Χάρων ἰλαρῶ τῶ προσώπω καί μειδιῶν

προσβλέπων εἰς ἡμᾶς, θαρρεῖν ἐκέλευσεν,

ὡς μηδενός ὂντος δεινοῦ… ¨

Δέν εἶναι δά καί τόσον δεινόν νἀ πεθάνεις…
Ἐξ οὗ καί τά τόσα σχετικά:

¨ Χαῖρε ὦ Χάρων ¨ (Ἀριστοφ. Βάτρ. 183)

¨ Πορθμεύς Χάρων, ἒχων χέρ᾽ ἐπί κοντῶ,

χαίρων ἢδη μέ καλεῖ ¨ (Εὐριπ. Ἂλκηστις 253)

¨ Χαῖρε Ἂδωνι, καί εἰς χαίροντας ἀφίκου (Θεοκρίτου Εἰδύλλια)

¨ Χάρων ὁ πρόξενος χαρᾶς…

χάρων καί ὁ λέων ἀπό τῆς χαροπότητος ¨ (Ἡσύχιος)

¨ Χάρε χαρά πού μὂφερες

καί λύπη πού μοῦ πῆρες… ¨

¨ Πέντε Ἓλληνες στόν Ἃδη

ἀνταμῶσαν ἓνα βράδυ

καί τό γλέντι ἀρχινᾶνε

κι ὃλα γύρω τους τά σπᾶνε

μέ μπουζούκια μπαγλαμάδες

τρέλλαναν τούς σατανάδες… ¨

Ὁ Ἓλληνας ἀγαπᾶ τή ζωή. 

Θεωρεῖ ὑψίστη ἀξία τό ¨ζώειν καί ὁρᾶν φάος ἠελίοιο¨.

Περιφρονεῖ ὃμως τό φιλοζωεῖν, τό ¨γλείχεσθαι τῆς ζωῆς¨.

Φ ι λ ό ζ ω ο ς ἐσήμαινε δ ε ι λ ό ς.

~Διά δέ παραδείγματος συνήσεις τό εἰρημένον σαφέστερον~.

Γειά σας μόρτες ! Ε.Α